Συγχαρητήρια, ευχαριστίες και πάλι συγχαρητήρια. Αυτό ήταν το μήνυμα τόσο της κυβέρνησης, όσο και του ΠΑΣΟΚ προς τους πρόθυμους πανεπιστημιακούς («Παρατηρητήριο έρευνας και διαλόγου για τα ελληνικά πανεπιστήμια») κατά την προχτεσινή έναρξη Διεθνούς Συνεδρίου για το μέλλον του δημόσιου πανεπιστημίου. «Πολύ μεγάλη ελπίδα» χαρακτήρισε το συνέδριο η Αννα Διαμαντοπούλου, εκ μέρους του ΠΑΣΟΚ. «Προσβλέπουμε με αισιοδοξία σε πρωτοβουλίες όπως η σημερινή και αναμένουμε με ενδιαφέρον τα αποτελέσματα», δήλωσε ο Σπύρος Ταλιαδούρος, υφυπουργός Παιδείας. «Θα περιμένουν οι δυνάμεις του ΣΥΝ και του ΣΥΡΙΖΑ να δουν τις νέες ιδέες, τις νέες προτάσεις», είπε χαιρετίζοντας εκ μέρους του ΣΥΡΙΖΑ ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, μέλος της ΚΠΕ του ΣΥΝ...

Είναι γεγονός ότι εκ μέρους των πολιτικών δυνάμεων που υπηρετούν την πολιτική ΕΕ - κεφαλαίου, μόνο συγχαρητήρια θα μπορούσε να λάβει η συγκεκριμένη ομάδα πρόθυμων πανεπιστημιακών. Γιατί δεν είναι τίποτε άλλο από χέρι βοήθειας προς την κυβέρνηση, που μάλιστα ενεργοποιήθηκε την κατάλληλη στιγμή: Εν μέσω των κινητοποιήσεων ενάντια στην αντιεκπαιδευτική μεταρρύθμιση της κυβέρνησης, για να θολώσει τα νερά, να παρουσιαστεί ως δυναμική φωνή υπέρ των αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι ο πρόεδρος του Εθνικού Συμβουλίου Παιδείας, Θάνος Βερέμης, χαιρετίζοντας το συνέδριο, την Πέμπτη το απόγευμα, είπε για τους «1.000» πρόθυμους πανεπιστημιακούς: «Τους είμαι ευγνώμων»!

Η ομάδα αυτή - μια συνεργασία πανεπιστημιακών που ανήκουν ή πρόσκεινται σε ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ - επιδιώκει να αυτοπαρουσιαστεί ως «η πιο ψύχραιμη φωνή που λέει ότι η μεταρρύθμιση επείγει», όπως σημείωσε χαρακτηριστικά η Βάσω Κιντή (ΑΡΣΗ - ΣΥΝ) μιλώντας εισηγητικά στο Συνέδριο. Ενοποιητικό στοιχείο όλων: Η συμφωνία με τη διαδικασία της Μπολόνια, με το νόμο - πλαίσιο, με τις αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις που προχωρούν ή βρίσκονται στα σκαριά και στόχο έχουν τη λειτουργία των πανεπιστημίων με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια και η κάθετη αντιπαράθεση με τα αιτήματα του φοιτητικού κινήματος. Εξάλλου, κοινό στοιχείο στις περισσότερες τοποθετήσεις στο Συνέδριο είναι ο φόβος απέναντι στο φοιτητικό κίνημα, η αντίληψη ότι το άσυλο έχει μετατραπεί σε άσυλο βίας... Ολα αυτά στο όνομα του «δημόσιου» πανεπιστημίου και της αναβάθμισής του...

Από πλευράς κυβέρνησης, ο Σπ. Ταλιαδούρος επισήμανε ότι η μεταρρύθμιση έχει ακόμα δρόμο να κάνει, προετοιμάζοντας το έδαφος για νέες αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις. Η Α. Διαμαντοπούλου σημείωσε ότι υπάρχει μεγάλη σύμπτωση στις θέσεις του ΠΑΣΟΚ και του «Παρατηρητηρίου», ενώ πρότεινε να είναι στοιχείο της αξιολόγησης των πανεπιστημίων ο χρόνος ολοκλήρωσης των σπουδών των φοιτητών. Πρόσθεσε ότι το ΠΑΣΟΚ θα πρέπει «να ενσωματώσει μια νέα αριστερά που λέει "ναι" στο δημόσιο πανεπιστήμιο αλλά "όχι" στο στατικό πανεπιστήμιο, (...) "ναι" στη συνεργασία με τον ιδιωτικό τομέα και στα θέματα της έρευνας, "ναι" σε πανεπιστήμια που δουλεύουν με την ΤΑ, που αξιολογούνται, που είναι αυτοδιοικούμενα και (...) δεν επιτρέπει το φόβο να επικρατεί στα ελληνικά πανεπιστήμια». Με άλλα λόγια, μια αριστερά στο κοστουμάκι του ευρωμονόδρομου, της υποταγής στη διαδικασία της Μπολόνια και στη στρατηγική της Λισαβόνας...

Οσο για τον ΣΥΝ, απέδειξε για ακόμα μια φορά ότι πατάει σε δυο - τουλάχιστον - βάρκες. Δηλώνει ότι είναι με το κίνημα του «άρθρου 16» και ταυτόχρονα χαιρετίζει ένα συνέδριο πρωτοβουλίας με ξεκάθαρα αντίθετα αιτήματα, θέσεις και στοχεύσεις. Στο οποίο συνέδριο, βέβαια, όχι μόνο συμμετέχουν αλλά και πρωτοστατούν (ακόμα και με την εισηγητική τοποθέτηση) πανεπιστημιακοί του ΣΥΝ...

Η στάση των πολιτικών κομμάτων και των δυνάμεών τους στους πανεπιστημιακούς, οι συναινετικές πρωτοβουλίες, τύπου «Παρατηρητηρίου», υπέρ των αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων, είναι στοιχεία από τα οποία οι φοιτητές μπορούν να βγάλουν συμπεράσματα. Μπροστά και στις φοιτητικές και σπουδαστικές εκλογές στις 9 του Απρίλη, οι φοιτητές να πάρουν θέση απέναντι στα κόμματα αυτά και τις παρατάξεις τους στα πανεπιστήμια, ΔΑΠ, ΠΑΣΠ, ΔΙΚΤΥΟ (ή ΑΡΕΝ), που αναζητούν να εξαργυρώσουν τη φοιτητική ψήφο για να αθωώσουν την αντιδραστική πολιτική τους.