ΣΤΕΡΝΕΣ του Φλεβάρη μέρες, που φεύγει φορτωμένος με χιόνια, αλλά και τα επετειακά που τον συνοδεύουν.

ΠΡΩΤΑ - ΠΡΩΤΑ του Κόκκινου Στρατού η γιορτή, που ακριβώς εκείνο το Φλεβάρη του 1943 ζούσε μια θριαμβική στιγμή καθώς εκεί στην πολιτεία του Στάλινγκραντ, στο Βόλγα, χτυπούσε νικηφόρα τους χιτλερικούς κι ανάσαινε βαθιά η ανθρωπότητα ολόκληρη.

ΕΙΝΑΙ ακόμη ο θάνατος του εθνικού μας ποιητή, του Κ. Παλαμά, και η συγκλονιστική εκείνη κραυγή του Αγγελου Σικελιανού: «Ηχήστε σάλπιγγες...».

ΣΤΙΣ στερνές μέρες (23 Φλεβάρη 1943) είναι και της δικής μας Οργάνωσης η γενέθλια ώρα, τότε που στην πιο άγρια στιγμή της χιτλεροφασιστικής κατοχής ιδρύθηκε στον ορίζοντα της σκλαβωμένης Ελλάδας η θρυλική ΕΠΟΝ.

ΕΞΗΝΤΑ πέντε χρόνια από τότε και κάθε χρόνο οι αγωνιστές της ΕΑΜικής Εθνικής Αντίστασης τιμούν με εκδηλώσεις και με αγώνες την Οργάνωσή τους.

ΚΙ ΕΙΝΑΙ μεγάλη η χαρά σου να βλέπεις φέτος να αγκαλιάζει ο γιορτασμός αυτός πολλές περιοχές της χώρας. Να τη γιορτάζουν στα εργοστάσια, στα σχολεία, στα πανεπιστήμια, στις γειτονιές και στα πιο απόμακρα σημεία της γης μας.

Η ΦΕΤΙΝΗ χρονιά είχε ακόμη - σχετικά πάντα με την ΕΠΟΝ - κι ένα ακόμη ευχάριστο γεγονός. Κρατήσαμε στα χέρια με συγκίνηση τον πρώτο τόμο της «Νέας Γενιάς», μια μοναδική Συλλογή Φύλλων σε φωτογραφική ανατύπωση, η οποία αποτελεί γέφυρα ανάμεσα στο σήμερα και στο χτες.

ΠΟΥ αξίζει να θυμόμαστε. Για να μελετάμε το παρελθόν. Και να γινόμαστε ικανότεροι στο σύγχρονο αγώνα.

ΤΟ περιοδικό της «Ν.Γ.» ήταν το κεντρικό δημοσιογραφικό όργανο του ΚΣ της ΕΠΟΝ, που στα χρόνια της κατοχής έβγαινε σε μικρό σχήμα σε υπόγειες κρύπτες. Με την απελευθέρωση άρχισε να κυκλοφορεί σε μορφή περιοδικού μέχρι τον Οκτώβρη του 1947. Η 65η επέτειος της ίδρυσης της ΕΠΟΝ και η έκδοση της «Ν.Γ.» είναι η δέουσα στιγμή να ειπωθούν μερικά λόγια γενικότερα για τον παράνομο Τύπο της ΕΠΟΝ.

ΜΑΖΙ με τη «Ν.Γ.» κυκλοφορούσαν επίσης και πολλές άλλες ΕΠΟΝίτικες εφημερίδες, που παρουσίαζαν τα τοπικά προβλήματα και έφταναν και στο τελευταίο καλύβι του χωριού.

ΟΙ ΣΥΝΕΔΡΟΙ του 1ου Αντιφασιστικού Συνεδρίου, που συνήλθε στην Αθήνα, το Γενάρη του 1946, είχαν την ευκαιρία να δουν από κοντά τον πλούτο του έντυπου υλικού (εφημερίδες, περιοδικά, αφίσες, προκηρύξεις, τρικ) που είχε βγάλει ο τομέας διαφώτισης της ΕΠΟΝ στην κατοχική περίοδο. Εντυπωσιακή η προσπάθεια και επίσης αξιοπρόσεκτη η ποιότητα και η καλλιτεχνική τυπογραφική επεξεργασία.

ΜΕ τη φροντίδα της ΕΠΟΝ οργανώθηκε Εκθεση Παράνομου Τύπου της ΕΠΟΝ στο πλαίσιο του Συνεδρίου, που έδωσε την ευκαιρία στους επισκέπτες να εκτιμήσουν το μέγεθος και την ποιότητα της δουλειάς του.

ΕΚΕΙΝΟ που πρέπει να αναφερθεί είναι ότι οι εφημεριδούλες αυτές, με τις συντακτικές επιτροπές, με τους νέους δημοσιογράφους, ανταποκριτές, σχολιαστές, σκιτσογράφους στάθηκαν τα πρώτα σχολεία δημοσιογραφικής εκπαίδευσης. Κοντά σε έμπειρους παλιούς δημοσιογράφους προετοιμάστηκε ένα δυναμικό που αργότερα θα καλύψει τις αυξημένες ανάγκες προσωπικού στις εφημερίδες. Δυναμικό που θα μπορούσε ν' ανταποκριθεί στις νέες ανάγκες και στα νέα μηνύματα των καιρών.

Η ΕΠΟΝ στα 65 χρόνια της έδωσε στην ελληνική δημοσιογραφία δυναμικό που βοήθησε τον ελληνικό Τύπο στην ανάπτυξή του.

ΕΙΝΑΙ πολύ χαρακτηριστικά τα λόγια που έγραφε το 1947 ο Κ. Καραγιώργης για την ΕΠΟΝ. Μια τέτοια Οργάνωση, έγραφε, που ξεπήδησε μέσα από την πανεθνική ανάγκη της πάλης κατά των κατακτητών, αλλά και μέσα από τις υπερώριμες πια νέες ελληνικές συνθήκες, που διψούσαν για πολιτισμό και εκσυγχρονισμό, μια τέτοια οργάνωση είναι η ΕΠΟΝ. Βγήκε από τη ζωή της νέας γενιάς μέσα στην πιο ηφαιστειακή εθνική της εξόρμηση. Δοκιμάστηκε με το αίμα της μέσα στη ζωή. Ρίζωσε μέσα στην καρδιά της νεολαίας γιατί ήταν η ολοδική της Οργάνωση. Γι' αυτό είναι και ακατάλυτη.