Κυριακή 17 Φλεβάρη 2008
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 6
ΕΝΘΕΤΗ ΕΚΔΟΣΗ: "7 ΜΕΡΕΣ ΜΑΖΙ"
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
ΤΟ ΑΠΟΛΥΤΟ ΡΟΔΟ
Σκέψεις για τον αρχιεπίσκοπο

1. Με το δικαίωμα που έχει ο πολίτης να ψηλαφίζει την αλήθεια του μέσα από τους θεσμούς, αναλογίζομαι κι εγώ γι' αυτόν του αρχιεπισκόπου, ο οποίος την τελευταία δεκαετία κλονίστηκε βαθύτατα. Ο μακαριστός Χριστόδουλος, μέσα από μια σειρά γεγονότα, μπήκε στο ρόλο του εθνάρχη, διάλεξε και την παράταξη που θα μπορούσε να στηρίξει τη μεγάλη ιδέα του και αφοσιώθηκε ολοκληρωτικά σ' αυτή. Ο Χριστόδουλος παραβίασε τον έναν και μοναδικό κανόνα που διέπει τους κανόνες της Εκκλησίας: Ο Αρχιεπίσκοπος είναι για όλους ή για κανέναν.

2. Η στιγμή είναι κατάλληλη για να επιστρέψει η ποίηση που καλλιέργησαν με το έργο τους οι Πατέρες της Εκκλησίας - ο Μάξιμος Ομολογητής, ο Νύσσης, ο Καβάσιλας - στην έδρα της.

3. Χρόνια ολόκληρα ο πεπτωκός έκρυβε την πείνα και τη δίψα του μπροστά στους πιστούς που, εθισμένοι στη μικροαστική ιδεολογία, θεωρούσαν φέουδο δικό τους κάθε τετραγωνικό της Εκκλησίας. Στον πεπτωκότα ανήκει η Εκκλησία, για τον απλούστατο λόγο ότι οι «ενάρετοι» πολίτες γνωρίζουν το δρόμο προς τον Θεό μέσα από τις κοινωνικές επιτυχίες τους, το θρίαμβο του ταμείου και της γενικής αποδοχής. Η διαρκής ανθοφορία του μικροαστισμού έχει άμεση σχέση με την κοινή πορεία Εκκλησίας και κυρίαρχης ιδεολογίας. Από αυτόν το γάμο ξεπηδούν όλες οι παραχριστιανικές οργανώσεις, οι παρανοϊκοί ζηλωτές που βασανίζουν με την παρουσία τους τον Αθωνα και καθορίζουν σε μεγάλο βαθμό την περιπέτεια και την αισθητική της Εκκλησίας μέσα στον κόσμο. Από αυτόν προκύπτει η φετιχοποίηση του πλούτου ως μοναδικού μοντέλου της έρημης ζωής μας, με αποτέλεσμα τη μοναξιά, την απομόνωση και το τέλος της φιλίας. Ας θυμηθούμε ξανά τα λόγια του Μπερντιάεφ: «Μόνο η αγάπη και η φιλία φέρνουν στον άνθρωπο τη μεγάλη υπόσχεση ότι η μοναξιά είναι δυνατόν να ξεπεραστεί. Η αγάπη είναι αυτό ακριβώς που καταργεί τη μοναξιά, αυτό που φέρνει το εγώ στον άλλο, είναι η ανταπόκριση του εγώ μέσα στον άλλον και του άλλου μέσα στο εγώ. Είναι μια μέθεξη όπου το ένα πρόσωπο ενώνεται με το άλλο. Μια απρόσωπη αγάπη που δε θα απευθυνόταν σε καμία ατομική μορφή δε θα λεγόταν αγάπη. "Αγάπη από γυαλί" λέει ο Ροζανόφ. Δεν είναι ίσως παρά μια έκπτωση του χριστιανισμού. Πώς να μην υπάρχει ένας βαθύς δεσμός ανάμεσα στο πρόσωπο και την ανάγκη, αφού η αγάπη είναι αυτό που κάνει το εγώ να γίνεται πρόσωπο; Μόνο η αγάπη κάνει τον ένα να λιώνει εντελώς μέσα στον άλλο και φέρνει το ξεπέρασμα της μοναξιάς» (Πέντε στοχασμοί περί υπάρξεως, μετ. Βάσω & Σωτήρης Γουνελάς, εκδ. Παρουσία).

4. Ο Αρχιεπίσκοπος έχει τη δυνατότητα με το πρόσωπό του ν' αρχίσει το κάλεσμα του Χριστού στο κέντρο της Εκκλησίας. Δε μιλώ για θαύματα, αλλά για έναν τρόπο εξόχως απλό: Ν' ανοίξει την πόρτα και να την κρατήσει στο διηνεκές ανοιχτή.


Του
Γιώργου ΚΑΚΟΥΛΙΔΗ


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ