Μια «χαρτογράφηση» των αντιλαϊκών πολιτικών που οδηγούν στη συρρίκνωση, το ξεπούλημα και το κλείσιμο των συνεταιριστικών επιχειρήσεων, κυρίως στη Βόρεια Ελλάδα, πραγματοποίησαν χτες με τις παρεμβάσεις τους οι βουλευτές του ΚΚΕ. Ολοι τους επισήμαναν την αγανάκτηση των αγροτών, των εργαζομένων και των κοινωνικών φορέων των περιοχών όπου δραστηριοποιούνται οι «υπό διωγμόν» συνεταιριστικές επιχειρήσεις.

Στις συνεταιριστικές επιχειρήσεις της Θράκης αναφέρθηκε στην ομιλία του ο Γιάννης Ζιώγας, αναλύοντας τις τακτικές που ακολουθούνται προκειμένου αυτές είτε να κλείσουν, είτε να παραδοθούν φθηνά στους ιδιώτες. Συνολικά ανέφερε ότι «η κυβέρνηση της ΝΔ, συνεχίζοντας την αντιαγροτική πολιτική, προσπαθεί να ξεπουλήσει ή να κλείσει τις εταιρείες της ΑΤΕ στην Ξάνθη».

Εστιάζοντας σε κάθε επιχείρηση χωριστά, ο Γ. Ζιώγας σημείωσε ότι «ξεπουλάει στους ιδιώτες τη γαλακτοβιομηχανία "Ροδόπη" παρότι είναι κερδοφόρα», ενώ εργαζόμενοι και κτηνοτρόφοι «είναι αγανακτισμένοι», αφού «αντί να πράξει το προφανές, δηλαδή να χρηματοδοτήσει χαμηλότοκα τον εξοπλισμό του εργοστασίου», το οδηγεί στην απαξίωση. Ειδικά για τη ΣΕΠΕΚ επισήμανε ότι είναι «η μόνη καθετοποιημένη βιομηχανία χοιρινού κρέατος» σε μια περιοχή όπου «το ζωικό κεφάλαιο έχει περιοριστεί από τις 28 χιλιάδες στις 10 χιλιάδες», τονίζοντας ότι σήμερα «το εργοστάσιο λειτουργεί με τον πατριωτισμό των 50 εργαζομένων». Για την κατάσταση στη ΣΕΒΑΘ, που αφορά τη βιομηχανική ντομάτα και την κατάψυξη αγροτικών προϊόντων, επισήμανε ότι «η διοίκηση έχοντας ως στόχο την ιδιωτικοποίηση» συνεχώς «κλείνει τμήματα» του εργοστασίου, ενώ «ο νέος κανονισμός της ΚΑΠ καθιστά ασύμφορη την καλλιέργεια της ντομάτας». Τέλος, για τη ΣΕΚΑΠ, που δραστηριοποιείται στο χώρο της καπνοκαλλιέργειας, είπε ότι «στόχος είναι να παραδοθεί άνευ όρων για ένα κομμάτι ψωμί», αφού ήδη σήμερα «τα περιουσιακά της στοιχεία είναι δεσμευμένα» από την ΑΤΕ. Συνολικά, ο Γ. Ζιώγας τόνισε πως το ότι λειτουργούν τα εργοστάσια αυτά «οφείλεται στον αγώνα των εργαζομένων» και «είναι απαράδεκτο να ξεπουληθούν στο ιδιωτικό κεφάλαιο τώρα που η κερδοφορία τους είναι εξασφαλισμένη».

Την αγανάκτηση των αγροτών, των εργαζομένων και των φορέων της Ηπείρου για τις μεθοδεύσεις προκειμένου να ξεπουληθεί στους ιδιώτες η συνεταιριστική επιχείρηση γάλακτος «ΔΩΔΩΝΗ», μετέφερε ο Κ. Αλυσανδράκης. Οπως είπε, «η Ηπειρος είναι αγροτική περιοχή και βασική είναι η παραγωγή γάλακτος», τονίζοντας ότι η «ΔΩΔΩΝΗ» είναι μια «κερδοφόρα επιχείρηση που στηρίζει την οικονομία της περιοχής», ενώ «προσφέρει ευκολία στην παραλαβή του γάλακτος», αφού το περισυλλέγει από το κάθε χωριό και κάθε χώρο παραγωγής. Επισήμανε ότι «τα τελευταία 20 χρόνια γίνονται επίμονες προσπάθειες να ιδιωτικοποιηθεί», ενώ «υπάρχει μια νέα επίθεση» στην ίδια κατεύθυνση. Με αφορμή δημοσιεύματα περί παροχής μετοχών της «ΔΩΔΩΝΗΣ» στους κτηνοτρόφους, ο Κ. Αλυσανδράκης σχολίασε απευθυνόμενος στην κυβέρνηση ότι «έχετε ήδη αποφασίσει τι θα κάνετε τη "Δωδώνη"», σημειώνοντας ότι η παροχή μετοχών είναι για να «χρυσώσουμε το χάπι της ιδιωτικοποίησης». Ο βουλευτής του ΚΚΕ τόνισε πως «είμαστε αντίθετοι σε κάθε απόπειρα ιδιωτικοποίησης», αφού «ο πλούτος της είναι δημιούργημα των κτηνοτρόφων της περιοχής» και «έχουν κάθε δικαίωμα αυτοί οι άνθρωποι να επιζήσουν». Ζήτησε «οι μετοχές της "ΔΩΔΩΝΗΣ" (σ.σ. που βρίσκονται στον έλεγχο της ΑΤΕ) να περάσουν στις ενώσεις», παρά τις δυσκολίες του εγχειρήματος, επισημαίνοντας ότι «οριστική λύση θα υπάρξει όταν η οικονομία θα λειτουργεί με τρόπο που θα εξυπηρετεί τα λαϊκά συμφέροντα».

Συνολικά, για την αγροτική πολιτική της χώρας, ο Κ. Αλυσανδράκης είπε ότι είναι «πολιτική που δεν έχει στόχο τη διατροφική επάρκεια», «ούτε εξυπηρετεί τη διατροφική ασφάλεια», αντίθετα «οδηγεί στη μείωση τιμών παραγωγού», στη «χειροτέρευση συνθηκών εργασίας στη μεταποίηση», στην «αύξηση κερδών εμπόρων και μεσαζόντων» και στο «ξεκλήρισμα της μικρομεσαίας αγροτιάς», αφού «η ΕΕ λειτουργεί με στόχο την εισαγωγή φτηνών αγροτικών προϊόντων».

Την ανάγκη για «δημόσια κρατική αγροτική τράπεζα που τα κέρδη θα τα επενδύει ξανά στον αγροτικό τομέα και όχι στον τζόγο του χρηματιστηρίου», τόνισε στη δική του παρέμβαση ο Νίκος Μωραΐτης, σημειώνοντας ότι σήμερα οι αγρότες αποκαλούν την Αγροτική Τράπεζα «λησταρχείο». Αναφερόμενος στο ρόλο της, επισήμανε ότι «η κυβέρνηση της ΝΔ και η Αγροτική Τράπεζα αγοράζουν μετοχές από τις γαλαζοπράσινες (σ.σ. συνεταιριστικές) ενώσεις», προκειμένου «να μπορεί να παίρνει η ΑΤΕ μόνη της αποφάσεις». Παράλληλα, ζήτησε «να δοθούν όλες οι μετοχές της ΑΤΕ στις συνεταιριστικές οργανώσεις», αφού «οι επιχειρήσεις έγιναν από το αίμα των αγροτών», προκειμένου η χώρα να κινηθεί σε μια αγροτική πολιτική με «μοχλό ανάπτυξης και στήριξης το συνεταιρισμό».

Αναφερόμενος στις συνεταιριστικές επιχειρήσεις συνολικά, ο Ν. Μωραΐτης υπενθύμισε πως «έγιναν για να στηριχτεί η γεωργία και η κτηνοτροφία», όμως στη συνέχεια «όλα άρχιζαν να αλλάζουν με την ένταξη της χώρας στην τότε ΕΟΚ». Συνέχισε τονίζοντας πως οι «αλλεπάλληλες αναθεωρήσεις της ΚΑΠ», οι οποίες επακολούθησαν, «άνοιγαν διάπλατα τις πόρτες για την εισβολή του μεγάλου κεφαλαίου στο χώρο», ενώ όσον αφορά τα κοινοτικά προγράμματα «τη μερίδα του λέοντος μοιράζονταν οι εταιρείες», μια και «πήραν το 81% των επιδοτήσεων». Με αυτή την πολιτική, επισήμανε, υπάρχουν «χαμένοι, οι φτωχομεσαίοι αγρότες», όπως και «κερδισμένοι, οι πολυεθνικές τροφίμων».

Ο Ν. Μωραΐτης αναφέρθηκε και στο αγροτικό συνδικαλιστικό κίνημα, μιλώντας για «συμβιβασμένες ηγεσίες της ΠΑΣΕΓΕΣ και της ΓΕΣΑΣΕ», ενώ ιδίως για την ΠΑΣΕΓΕΣ επισήμανε πως «κάνει λες και δε γνωρίζει ότι υπάρχουν χίλιοι δυο τρόποι για να γίνει το 49% 51%, αν ο ιδιώτης πατήσει το πόδι του» σε μια συνεταιριστική επιχείρηση.

Την «αγανάκτηση και αγωνία των εργαζομένων» στα συνεταιριστικά εργοστάσια της Κεντρικής Μακεδονίας μετέφερε στο Κοινοβούλιο χτες η Σοφία Καλαντίδου, μιλώντας για εργαζόμενους, αγρότες και επαγγελματίες που αναζητούν απαντήσεις για το αν θα μπορέσουν να μείνουν στον τόπο τους.

Οπως είπε, πρόκειται για εργαζόμενους που «είχαν κατοχυρώσει εργασιακές σχέσεις και δικαιώματα και τώρα όλα αυτά τα βλέπουν να χάνονται», αφού «η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, υλοποιώντας αντιαγροτικές πολιτικές», οδήγησαν τις επιχειρήσεις στην απαξίωση και το ξεπούλημα. Παράλληλα, τόνισε ότι οι ιδιώτες ζητούν να επενδύσουν σε αυτές τις επιχειρήσεις, γιατί «ο ιδιώτης έρχεται να αγοράσει τώρα για να έχουν το όνομα αυτών των προϊόντων» που είναι καταξιωμένα στη συνείδηση του Ελληνα καταναλωτή. Τόνισε ότι οι συνδικαλιστές της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ έχουν σήμερα «παγωμένα χαμόγελα», αφού ενώ στο παρελθόν ήταν «μεσάζοντες για θέσεις εργασίας στις συνεταιριστικές επιχειρήσεις», σήμερα «δεν έχουν τι να πουν».

Η Σοφία Καλαντίδου τόνισε ότι «θα στηρίξουμε τον αγώνα των εργαζομένων», αφού «η αγωνία τους, τα εργοστάσια να δουλεύουν, είναι και δική μας αγωνία». Επισήμανε επίσης ότι στην Ελλάδα «μπορούμε να βασιστούμε στην παραγωγική δυνατότητα της χώρας», μια και «μπορεί να παράγει αγροτικά προϊόντα για να καλύπτει τις ανάγκες του λαού της» και «έχει έμπειρο εργατικό δυναμικό». Σημείωσε όμως ότι για να γίνει αυτό, πρέπει «οι εργαζόμενοι να αλλάξουν στους συσχετισμούς δύναμης πρώτα στο συνδικαλιστικό τους επίπεδο και μετά στην κοινωνία».