Σε μία περίοδο όπου κυριαρχεί η παραπληροφόρηση και η προσπάθεια αποπροσανατολισμού της κοινής γνώμης, το ΚΚΕ επιμένει και θα επιμένει να φέρνει στο προσκήνιο τα πραγματικά προβλήματα του ελληνικού λαού, τόνισε παρουσιάζοντας την Επερώτηση ο εισηγητής του Κόμματος Σ. Σκοπελίτης.

Ενα τέτοιο πρόβλημα, είπε, που απασχολεί έντονα τη μικρομεσαία αγροτιά αλλά και τους εργαζόμενους, είναι αυτό που αφορά τις συνεταιριστικές εταιρειών που ανήκουν στην Αγροτική Τράπεζα Ελλάδας (ΑΤΕ). Ο βουλευτής κατήγγειλε ότι οι αλλαγές που επιβλήθηκαν στην ΑΤΕ από την εφαρμογή των τραπεζιτικών κοινοτικών οδηγιών, οδήγησαν όχι μόνο να αλλάξει την αρχική της θέση απέναντι σε αυτές τις εταιρείες αλλά και να μετατραπεί σε αβανταδόρο του ιδιωτικού κεφαλαίου προκειμένου αυτό να βάλει στο χέρι τις συνεταιριστικές οργανώσεις.

Σε αρκετές περιπτώσεις, είπε, ακολουθήθηκαν εξαιρετικά αδιαφανείς διαδικασίες, με χαρακτηριστική περίπτωση την πώληση της ΑΓΝΟ στον ιδιωτικό όμιλο «ΚΟΛΙΟΣ». Είναι χαρακτηριστικό ότι ούτε οι βουλευτές είχαν δικαίωμα να μάθουν το τίμημα της πώλησης «επειδή παραβιαζόταν το επιχειρηματικό απόρρητο»!

Η πρώτη ευθύνη, συνέχισε, ανήκει στις διαδοχικές κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ οι οποίες ανταποκρινόμενες στις απαιτήσεις του ιδιωτικού κεφαλαίου και προωθώντας τις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις, μεθόδευσαν και διευκόλυναν με όλους τους τρόπους το ξεπούλημα των συνεταιριστικών εταιρειών. Ο Σ. Σκοπελίτης υπογράμμισε ότι ταυτόχρονα ευθύνες για τις μεθοδεύσεις αυτές έχουν και οι ηγεσίες της ΠΕΣΕΓΕΣ, της ΓΕΣΑΣΕ και της ΣΥΔΑΣΕ που όχι μόνο δεν αντέδρασαν αλλά διευκόλυναν το ξεπούλημα αυτών των εταιρειών.

Σ' αυτόν τον αντιαγροτικό δρόμο, συνέχισε ο βουλευτής, πορεύεται και η σημερινή κυβέρνηση η οποία μεθοδεύει σε συνεργασία με τη διοίκηση, το ξεπούλημα της συνεταιριστικής γαλακτοβιομηχανίας ΡΟΔΟΠΗ, η οποία ήταν κερδοφόρα ολόκληρη την τελευταία δεκαετία και το πρώτο εννιάμηνο του 2007 τα κέρδη της έφθασαν στα 300.000 ευρώ.

Επίσης προχωρά στην ιδιωτικοποίηση - ξεπούλημα της συνεταιριστικής βιομηχανίας ΔΩΔΩΝΗ, μια ιδιωτικοποίηση που προωθείται με την απόφαση της ΑΤΕ να την εισαγάγει στο χρηματιστήριο. Το ξεπούλημα αυτό, τόνισε, υπηρετεί και η πώληση σε αυτήν του εργοστασίου ζωοτροφών στα Γιάννενα προκειμένου η ΔΩΔΩΝΗ να γίνει πιο ελκυστική στους αετονύχηδες του χρηματιστηρίου.

Και εάν, υπογράμμισε ο Σ. Σκοπελίτης, η ιδιωτικοποίηση είναι μια πλευρά, η άλλη είναι η εγκατάλειψη και η χρεοκοπία τους και αυτό γίνεται με τις συνεταιριστικές εταιρείες ΣΕΚΑΠ, ΣΕΒΑΘ και ΣΕΠΕΚ. Για την πρώτη η ΑΤΕ αρνείται τη χρηματοδότηση και έτσι δεν είναι δυνατός ο εκσυγχρονισμός του εξοπλισμού της ενώ επίμονα τής αρνείται και τη χρηματοδότηση με κεφάλαια κίνησης.

«Ολα τα παραπάνω μέτρα μοναδικό στόχο έχουν την εξυπηρέτηση των συμφερόντων των πολυεθνικών που δραστηριοποιούνται στον χώρο, οι οποίες μέσα από το κλείσιμο της ΣΕΚΑΠ επιδιώκουν να καρπωθούν το σοβαρό μερίδιο που αυτή έχει στην αγορά» είπε χαρακτηριστικά ο εισηγητής.

Σύμμαχο, τόνισε στην πολιτική της χρεοκοπίας, η κυβέρνηση έχει τη νέα Κοινή Αγροτική Πολιτική που έχει ήδη οδηγήσει στον αποδεκατισμό της καπνοκαλλιέργειας που είναι η πρώτη ύλη για τη ΣΕΚΑΠ και απειλεί με δραστική μείωση τη βιομηχανική ντομάτα που είναι πρώτη ύλη για τη ΣΕΒΑΘ.

Το ΚΚΕ, κατέληξε, είχε καταγγείλει από την πρώτη στιγμή την αντιαγροτική πολιτική των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ και ΝΔ και είχε αποκαλύψει τους πραγματικούς στόχους που αυτή η πολιτική εξυπηρετούσε. Είχαμε πει, τόνισε, ότι στην περίπτωση που η ΑΤΕ ιδιωτικοποιηθεί και επιμένει να αποσυρθεί από τις εταιρείες αυτές, τότε θα έπρεπε αυτές να μετεξελιχθούν σε γνήσιες συνεταιριστικές οργανώσεις όπως άλλωστε προβλέπεται από το σκεπτικό ίδρυσής τους και η μεταβίβασή τους να γίνει χωρίς καμία οικονομική τους επιβάρυνση.

Το πρόβλημα, είπε, είναι γενικότερο και για την οριστική του λύση χρειάζεται να έρθει μια λαϊκή κυβέρνηση στην εξουσία που θα προωθήσει την ολόπλευρη ανάπτυξη της αγροτικής οικονομίας, αξιοποιώντας όλες τις παραγωγικές δυνατότητες της χώρας. Μια ανάπτυξη που θα ανταποκρίνεται στις σύγχρονες διατροφικές ανάγκες του λαού μας και θα στηρίζεται στους παραγωγικούς συνεταιρισμούς και στον κρατικό τομέα της αγροτικής οικονομίας και όχι στους εμποροβιομήχανους και στις πολυεθνικές των τροφίμων.