ΟΛΟΙ ΚΑΘΑΡΟΙ: «Κανένας, λοιπόν, δεν είδε, δεν άκουσε, δεν κατάλαβε, δεν ρώτησε, δεν έμαθε τίποτε για το επίμαχο DVD, το οποίο περιέφερε μεν η κυρία Εύη Τσέκου, αλλά, ενώ δεν το παρέδωσε σε κανέναν, έφτασε στο πρωθυπουργικό γραφείο (...) Οι μόνοι που εμφανίστηκαν, από τους μάρτυρες, να γνωρίζουν και να "ενοχοποιούνται" από τις καταθέσεις, είναι η προφυλακισμένη κυρία Εύη Τσέκου και ο νοσηλευόμενος σε ψυχιατρικό νοσοκομείο εργατολόγος κ. Χρ. Νικολουτσόπουλος (...) Πεντακόσιες σελίδες δικογραφίας αναλύθηκαν σε τηλεοπτικό χρόνο στα παράθυρα των 8, σχολιάστηκαν, ερμηνεύτηκαν, αξιολογήθηκαν. Σ' ένα καίριο ερώτημα, ωστόσο, προκύπτει μια απάντηση: Ο κ. Χρήστος Ζαχόπουλος έπεσε από το παράθυρο χωρίς λόγο και αιτία. Τα υπόλοιπα καλύπτονται από το δημοσιογραφικό απόρρητο...» (από το κύριο άρθρο στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ).

ΝΑ ΑΝΑΛΑΒΟΥΝ ΟΙ ΕΤΑΙΡΕΙΕΣ: «Οι πρώτοι που μαθαίνουν πως κάτι δεν πάει καλά, είναι κατά κανόνα οι πολιτικοί. Σε αυτούς πάνε πρώτα οι ξεπεσμένοι πράκτορες, οι "πονηροί" δημοσιογραφούντες, τα καρφιά των αντιπάλων, ριγμένοι ανταγωνιστές και απογοητευμένοι πρώην φίλοι άλλων φίλων. Αν δεν πιάσει το "κόλπο", η "απειλή", το "κλείσιμο του ματιού", τα λένε μεταξύ τους και, κυρίως, πάνε στους δήθεν δημοσιογράφους αλλά πραγματικά "έξπερτς" όταν πρέπει κάποιος να καταλάβει "τι θα του συμβεί, αν..."! Ο μόνος τρόπος για να προχωρήσουν υποθέσεις διαφθοράς είναι η αυτοκάθαρση. Δείτε τι συμβαίνει με τις μεγάλες εταιρείες. Ειδικά εκείνες που θέλουν να αναπτυχθούν στις μεγάλες αγορές. Φροντίζουν να έχουν καλό και αυστηρό εσωτερικό έλεγχο, βρίσκουν συστήματα που παροτρύνουν την εσωτερική καταγγελία, εξαπολύουν κάθε τόσο ξαφνικά ξεκουκουλώματα. Ας ξεκινήσουν τα κόμματα να κάνουν το ίδιο» (ο Μπ. Παπαδημητρίου στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).