Από παλιότερη διαμαρτυρία της Κομμουνιστικής Ενωσης Νεολαίας Τσεχίας

Τα σχέδια εγκατάστασης της «ασπίδας» των ΗΠΑ στην Κεντρική Ευρώπη προβλέπουν την τοποθέτηση 10 βάσεων εκτόξευσης πυραύλων στην Πολωνία και ένα σύστημα ραντάρ στην Τσεχία μέχρι το 2012 για την «προστασία» των ΗΠΑ και των συμμάχων τους από τις λεγόμενες εχθρικές χώρες, όπως για παράδειγμα το Ιράν και τη Βόρεια Κορέα. Σημειώνεται, ωστόσο, ότι το Ιράν δεν έχει διηπειρωτικούς βαλλιστικούς πυραύλους και αρκετοί ειδικοί αναφέρουν πως βρίσκεται μακριά από το να αναπτύξει ένα τέτοιο σύστημα, όμως το δήθεν επιχείρημα των ιμπεριαλιστών συνεχίζεται να αναπαράγεται...

Την περασμένη βδομάδα βρίσκονταν σε εξέλιξη οι συνομιλίες ανάμεσα στην κυβέρνηση της Τσεχίας και των ΗΠΑ σε ό,τι αφορά τα νομικά θέματα της εγκατάστασης του συστήματος ραντάρ, αλλά και τις ποινικές ευθύνες των Αμερικανών που θα το λειτουργούν. Οι ΗΠΑ επιμένουν πως σε περίπτωση που υπάρξει ποινική δίωξη ενάντια σε Αμερικανούς στρατιωτικούς, τότε η δικαστική διαδικασία θα γίνει στις ΗΠΑ και όχι στην Τσεχία.

Παράλληλα, σε μια νέα προσπάθεια οικονομικής δωροδοκίας, οι ΗΠΑ δηλώνουν πρόθυμες να διαθέσουν 90 εκατομμύρια δολάρια σε τσέχικες επιχειρήσεις που θα οικοδομήσουν τη βάση ραντάρ, ενώ μόλις αυτή ολοκληρωθεί θα επενδύουν άλλα 40 εκατομμύρια ετησίως.

Σύμφωνα με δημοσιεύματα του Τύπου, μια καταληκτική συμφωνία ανάμεσα στην Τσεχία και τις ΗΠΑ αναμένεται να ανακοινωθεί μετά τη σύνοδο του ΝΑΤΟ τον ερχόμενο Απρίλη στο Βουκουρέστι, ενώ σημαντική «ώθηση» θα δώσει και η συνάντηση του Αμερικανού προέδρου Τζορτζ Μπους με τον Τσέχο πρωθυπουργό Μίρεκ Τοπολάνεκ στις 27 Φλεβάρη στην Ουάσιγκτον. Εκτός από τα ζητήματα της «ασπίδας», αναμένεται να ανακοινώσουν τη μείωση των τσέχικων στρατιωτικών δυνάμεων στο Ιράκ από 99 στους 20, αλλά και την αύξησή τους στο Αφγανιστάν από 200 σε 415.

Πάντως, ο Λευκός Οίκος έσπευσε να ανακοινώσει την εκτίμηση πως η Τσεχία «έχει υπάρξει σημαντικός ηγέτης στη στήριξη των δημοκρατικών αξιών και ανθρώπινων δικαιωμάτων σε χώρες όπου οι λαοί χρειάζονται μια τέτοια υποστήριξη, όπως η Λευκορωσία, η Βιρμανία και η Κούβα»...

Από την άλλη, η Πολωνία, με τη νεοεκλεγμένη κυβέρνησή της, επιχείρησε στην αρχή να εμφανίσει ένα «σκληρό προσωπείο» με τον Πολωνό πρωθυπουργό να δηλώνει ότι «δε βιαζόμαστε» να υπογραφεί μια συμφωνία για την «ασπίδα», πως το συγκεκριμένο σύστημα είναι σχεδιασμένο να προστατέψει τις ΗΠΑ και όχι τους Πολωνούς και άλλα παρόμοια, σε αναζήτηση ανταλλαγμάτων φυσικά.

Και αυτά ήρθαν, απ' ό,τι φαίνεται, με την πρόσφατη επίσκεψη του Πολωνού υπουργού Αμυνας Μπογκντάν Κλιχ στην Ουάσιγκτον και τη συνάντηση που είχε με Αμερικανούς αξιωματούχους, μεταξύ των οποίων και με τον Αμερικανό ομόλογό του, Ρόμπερτ Γκέιτς. Εκτός από την αύξηση των πολωνικών στρατευμάτων (σήμερα διαθέτει 1.200 στρατιωτικούς και θα προστεθούν άλλοι 400) στο Αφγανιστάν, η Πολωνία ...εξασφάλισε και την έναρξη συνομιλιών για τον εκσυγχρονισμό των πολωνικών ενόπλων δυνάμεων.

Παράλληλα, θα πρέπει να επισημάνουμε την προσέγγιση του ΝΑΤΟ προς την Ουκρανία και τη Γεωργία, όπου οι κυβερνήσεις και των δύο χωρών εμφανίζονται πρόθυμες για μια πιο στενή ...συνεργασία με τη Συμμαχία, στην ουσία δηλαδή μια επίσπευση της ένταξής τους στο ΝΑΤΟ. Μάλιστα, η πρωθυπουργός της Ουκρανίας, Γιούλια Τιμοσένκο, αναγνωρίζοντας έμμεσα τη σφοδρή αντίθεση του λαού, ανακοίνωσε τη βδομάδα που μας πέρασε ότι θα διεξαχθεί μια ...ενημερωτική (δηλαδή προπαγανδιστική) καμπάνια στην κοινωνία υπέρ του ΝΑΤΟ.

Αξιοσημείωτη επίσης θα είναι και η σύνοδος του ΝΑΤΟ στις αρχές του Απρίλη στο Βουκουρέστι, όπου θα επιχειρηθεί μια εμβάθυνση των σχέσεων με την Ουκρανία και τη Γεωργία, καθώς και μια παραπέρα πολιτική απόφαση σε ό,τι αφορά την ένταξη της Αλβανίας, της ΠΓΔΜ και της Κροατίας στο ΝΑΤΟ.

Από την αρχή η Ρωσία είχε αντιδράσει - για τα δικά της συμφέροντα - ενάντια στην «ασπίδα» των ΗΠΑ και έχει επισημάνει ότι θα επηρεαστεί τόσο η παγκόσμια όσο και η ευρωπαϊκή ασφάλεια, προειδοποιώντας παράλληλα με ανταποδοτικά μέτρα. Στη συνέχεια, ο Ρώσος πρόεδρος, Βλαντιμίρ Πούτιν, ανακοίνωσε την αναστολή της συμμετοχής της Ρωσίας στη Συνθήκη για τις Συμβατικές Δυνάμεις στην Ευρώπη (CFE), εξαιτίας της μη επικύρωσής της από τις χώρες - μέλη του ΝΑΤΟ, αλλά και της επέκτασης της Συμμαχίας σε χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, με τις νέες στρατιωτικές βάσεις των ΗΠΑ σε Βουλγαρία και Ρουμανία, σημειώνοντας ότι έτσι διαμορφώνονται «έκτακτες συνθήκες», οι οποίες επηρεάζουν την ασφάλεια της Ρωσίας και απαιτούν άμεσα μέτρα.

Αυτές τις μέρες, η Ρωσία πέτυχε την υπογραφή σειρά συμφωνιών με τη Λευκορωσία σε ό,τι αφορά ένα σύστημα επικοινωνίας ανάμεσα στις ένοπλες δυνάμεις των δύο χωρών, καθώς και για την ανάπτυξη ενός ενοποιημένου αεροαμυντικού συστήματος. Παράλληλα, την Τετάρτη, η Ρωσία ανακοίνωσε πως πιθανά να ξανααναπτύξει τις στρατιωτικές δυνάμεις της στην περιοχή του Καλίνινγκραντ, ώστε να «εγγυηθεί η προστασία των ρωσικών συμφερόντων».

Η στάση της Ρωσίας σηματοδοτεί την πρόθεσή της να παίξει έναν πιο ισχυρό ρόλο στη «σκακιέρα» των διεθνών εξελίξεων και αποδεικνύει τις βλέψεις που έχει στον ιμπεριαλιστικό καταμερισμό.

Τα σχέδια αυτά βρίσκουν την έντονη διαμαρτυρία τόσο των Τσέχων και των Πολωνών όσο και των Ουκρανών, κάτι που διαφαίνεται και από τις κατά καιρούς δημοσκοπήσεις που έχουν δοθεί στη δημοσιότητα. Μαζικές συγκεντρώσεις, διαδηλώσεις και ανοιχτές συζητήσεις έχουν πραγματοποιηθεί, ενώ από την πρώτη στιγμή τόσο το Κομμουνιστικό Κόμμα Πολωνίας όσο και το Κομμουνιστικό Κόμμα Βοημίας Μοραβίας (Τσεχίας) έχουν εκφράσει, με ανακοινώσεις τους, την αντίθεσή τους και την ανησυχία τους για την «ασπίδα» των ΗΠΑ. Χαρακτηριστικό μάλιστα είναι το γεγονός ότι η Κομμουνιστική Ενωση Νεολαίας (ΚΕΝ) Τσεχίας έχει ήδη μαζέψει πάνω 150.000 υπογραφές ενάντια στα αμερικανικά σχέδια, ενώ μια σειρά φιλειρηνικές οργανώσεις έχουν δραστηριοποιηθεί και έχουν ενωθεί στο κίνημα «Οχι στις Βάσεις». Στην Ουκρανία σημαντική είναι η αντίθεση του λαού στην ένταξη της χώρας στο ΝΑΤΟ, ενώ πρόσφατο είναι και το παράδειγμα του Δημοτικού Συμβουλίου της Σεβαστούπολης που ανακήρυξε την πόλη «έδαφος χωρίς το ΝΑΤΟ».

Καθημερινά φουντώνει η αντίδραση των λαών της ευρύτερης περιοχής ενάντια σ' αυτά τα αμερικανο-ΝΑΤΟικά σχέδια, τα οποία θα ενισχύσουν τον ανταγωνισμό και την κούρσα των εξοπλισμών του ιμπεριαλισμού και θα σημάνουν νέους και μεγαλύτερους κινδύνους για τους λαούς.