Τετάρτη 23 Γενάρη 2008
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 5
ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ
Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Το αδιέξοδο και η διέξοδος

Τα σενάρια, από διάφορα επιτελεία του συστήματος, έχουν ήδη αρχίσει να προβάλλονται. Για «νέα κόμματα» κάνουν λόγο, για «εναλλακτική διακυβέρνηση» επίσης, που θα αντικαταστήσουν τάχα το παραδοσιακό δικομματικό σύστημα, αφού πλέον τα κόμματά του δεν τα εμπιστεύονται οι λαϊκές δυνάμεις ταυτίζοντάς τα ταυτόχρονα ως προς την πολιτική τους. Τα σενάρια αυτά μπορεί κάποια στιγμή να γίνουν πραγματικότητα. Αλλά σε όλα αυτά υπάρχει παγίδα. Δεν πρόκειται για αλλαγή πολιτικής σε όφελος των λαϊκών δυνάμεων, παρά μόνο αναδιάταξη των αστικών πολιτικών δυνάμεων. Το ίδιο πολιτικό προσωπικό και οικονομικά συμφέροντα θα φτιάξουν διαφορετικές ομάδες, ώστε να παρουσιάσουν, υποτίθεται, νέο πρόσωπο. Πρόσφατα μας λέγανε πως η λύση είναι στην «ανανέωση προσώπων». Τώρα προωθείται και η «ανανέωση κομμάτων» ή σχημάτων. Για να μένει η κυρίαρχη πολιτική αμετάβλητη.

Η «ελεύθερη αγορά», η «επιχειρηματικότητα», η «ανταγωνιστικότητα», οι εργασιακές σχέσεις-«λάστιχο», η εμπορευματοποίηση και ιδιωτικοποίηση της Παιδείας και της Υγείας, γενικότερα όλοι οι πολιτικοί τους στόχοι πρέπει να υλοποιούνται απαρέγκλιτα. Τα υπερκέρδη του κεφαλαίου και οι μισθοί πείνας θα εξακολουθούν να υφίστανται. Τίποτα επί της ουσίας δε θα αλλάξει από την υπάρχουσα πραγματικότητα. Προσπαθούν να πείσουν πως εάν ανακατευτεί η τράπουλα τα πράγματα θα είναι καλύτερα. Εάν προσέξουμε, λίγο, όλες τις συζητήσεις και τα γραφόμενα για «ανάγκη νέων λύσεων», θα δούμε ότι δεν υπάρχει πουθενά καμία αναφορά στις αιτίες των λαϊκών προβλημάτων. Στόχος τους είναι, τελικά, ο αποπροσανατολισμός και κυρίως ο εγκλωβισμός της λαϊκής δυσαρέσκειας σε «καινούρια πολιτικά σχήματα».

Αυτά τα σχήματα μπορεί να βαφτίζονται «κεντροαριστερά» ή «κεντροδεξιά» ή «κεντρώα». Επίσης, μπορεί να είναι «σχήματα» «άξιων» και «άφθαρτων» πολιτικών που φέρνουν, υποτίθεται, κάτι καινούριο. Μπορεί να είναι συγκυβερνήσεις και συναντιπολιτεύσεις κομμάτων, αλλά και πολλές άλλες εκδοχές, όπως η διάσπαση των δύο μεγάλων κομμάτων, ή ενός εκ των δύο, και δημιουργία άλλων λύσεων. Τα σενάρια που προβάλλονται είναι πάρα πολλά και δε θα μπούμε στην περιπτωσιολογία γιατί στο διά ταύτα δεν έχει καμία σημασία για το λαϊκό κίνημα. Αυτό που έχει αξία, όμως, είναι να συνειδητοποιηθεί το εξής: Ο καπιταλισμός επανατοποθετεί τις πολιτικές του δυνάμεις και θα βρει τρόπο να πλασάρει την «ανανέωση» του πολιτικού του συστήματος ως πανάκεια για τα λαϊκά προβλήματα. Υπάρχει εμπειρία από άλλες χώρες για τέτοιες «αλλαγές». Γνωρίζουμε ότι οδήγησαν, ακριβώς, στο ίδιο αποτέλεσμα.

Το ΚΚΕ σε όλη αυτή την ψευτομεταμόρφωση του πολιτικού σκηνικού δεν πρόκειται να συμμετάσχει. Ηταν και είναι έξω απ' τα παζάρια του συστήματός τους. Δε θα συμβάλει στον αποπροσανατολισμό του λαού, αλλά, αντίθετα, θα δώσει τη μάχη για να βρεθεί διέξοδος για το λαό και όχι για τη διάσωση του αστικού πολιτικού συστήματος. Αντίπαλός του είναι οι επιλογές της πλουτοκρατίας και τάσσεται απέναντί της, παλεύοντας για τα λαϊκά συμφέροντα. Δεν αντιστέκεται, μόνο, αλλά είναι το μοναδικό κόμμα που έχει άλλη πρόταση εξουσίας. Πρώτο βήμα γι' αυτή είναι η αλλαγή συσχετισμού δυνάμεων και όχι το «ανακάτεμα» της ίδιας κατάστασης, που όλοι οι υπόλοιποι, Νεοδημοκράτες, ΠΑΣΟΚοι και οπορτουνιστές, επιδιώκουν. Οσα υποστηρίζει είναι εφικτά, με βάση τις σύγχρονες ανάγκες της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων. Βάζει, όμως, μια προϋπόθεση: Να χτυπηθεί το κεφάλαιο, ο λαός να έρθει σε ρήξη με την εξουσία του. Αυτό είναι αδιανόητο γι' αυτούς που το εξυπηρετούν...


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ