ΟΙ λογαριασμοί, που έχει η χώρα μας με τους σεισμούς, εξακολουθούν να μένουν ανοιχτοί. Και μας ξαφνιάζουν δυσάρεστα καθώς τους είχαμε ξεχασμένους.

Ο ΣΕΙΣΜΟΣ της περασμένης Κυριακής, πρωινός κι απρόσμενος επισκέπτης, γερός και θορυβώδης βεβαίωσε την παρουσία του κι έκανε για μια ακόμη φορά αισθητή την εγκληματική αδιαφορία, που έχουν δείξει οι αφεντάδες, που ανεβοκατεβαίνουν στην καρέκλα της εξουσίας.

Ο ΠΡΟΣΦΑΤΟΣ σεισμός των 6,5 Ρίχτερ μπορεί αγουροξυπνημένους να μας τρόμαξε αλλά το μεγάλο βάθος, που είχε (περίπου 80 χιλιόμετρα) μας έσωσε. Με την ένταση, που είχε, αν ήταν επιφανειακός σίγουρα η εικόνα που θα 'χαμε στην περιοχή του Λεωνιδίου θα ήταν αλλιώτικη. Θα θρηνούσαμε νεκρούς. Και θα είχαμε καταστροφές μεγάλες.

ΟΙ σεισμολόγοι, ομόθυμα δέχτηκαν την εκτίμηση για το βάθος αλλά την ίδια ώρα άναψε μια διένεξη μεταξύ τους για τη βραδύτητα που σημειώθηκε για να δώσουν στη δημοσιότητα τα στοιχεία του σεισμού.

ΟΜΩΣ για το κύριο, το βασικό πρόβλημα και για την ουσία του δεν ακούστηκε ούτε λέξη. Κι η ουσία του προβλήματος είναι πως ενώ η χώρα μας είναι η πιο σεισμογενής χώρα της Ευρώπης κι οι σεισμοί δεν μπορούν να προβλεφτούν και συχνά χτυπούν την «πόρτα» μας, οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ δεν παίρνουν τα μέτρα που είναι αναγκαία για την αντισεισμική θωράκιση.

ΥΠΕΡΠΛΗΡΗΣ η «Μαύρη Βίβλος» για τους σεισμούς, που έχουν πλήξει κατά καιρούς την Ελλάδα. Από την αρχαιότητα ως τα δικά μας χρόνια. Ο αιώνας, που πέρασε μας έφερε τους σεισμούς του Ιονίου, της Θεσσαλίας, της Θεσσαλονίκης, της Καλαμάτας κ.λπ.

ΤΕΡΑΣΤΙΑ τα ποσά, που απαιτούνται κι αυτά, που δαπανήθηκαν για την ανοικοδόμηση των κατεστραμμένων χωριών και πόλεων.

ΕΦΙΑΛΤΙΚΟ το ελληνικό τοπίο γύρω από την αντισεισμική θωράκιση της χώρας. Το 1999, ύστερα από τη μεγάλη σεισμική δοκιμασία της Αθήνας και ολόκληρης της Αττικής, αποφασίστηκε να παρθούν μέτρα, ώστε να αντιμετωπιστεί ο κίνδυνος μιας μεγάλης περιπέτειας αν κάποτε χτυπούσε τυχόν σεισμός πολύ μεγαλύτερος.

ΤΟΤΕ αποφασίστηκε, ανάμεσα στ' άλλα, να ελεγχθούν τα δημόσια κτίρια. Στα 80.000 κτίρια του Δημοσίου που έπρεπε να περάσουν από έλεγχο μόνο 4.000 πέρασαν και μάλιστα χωρίς να γίνει ουσιαστικά σ' αυτά καμία ενίσχυση. Οι ιδιωτικές κατοικίες, τα εργοστάσια όλα έμειναν ανέγγιχτα. Πολλά απ' αυτά τα κτίρια είναι παγίδες θανάτου σε μελλοντικές δοκιμασίες...

ΕΙΝΑΙ ακόμη το θέμα των ελεύθερων χώρων, η ύπαρξη και η δημιουργία των οποίων κρίθηκε σα στοιχείο πολύ σημαντικό. Η δραματική εμπειρία του 1999 κατέστησε αναγκαίο να εξευρεθούν χώροι ελεύθεροι.

Η αντισεισμική θωράκιση της χώρας πρέπει να γίνει πράξη. Τα λόγια, οι δίχως ουσία διενέξεις κι άλλα έχουν πια περισσέψει. Χρειάζονται έργα. Ο μεγάλος σεισμός της περασμένης Κυριακής, ευτυχώς χωρίς θύματα και πολλές ζημιές, θυμίζει έντονα την παρουσία του. Και τους λογαριασμούς που έχουμε από τα παμπάλαια χρόνια. Και μένουν πάντα ανοιχτοί...

ΚΙ ΑΝ λάχει κάποια στιγμή να χτυπήσει ξάφνου την πόρτα μας, κάπως πιο δυνατά... Να μην προχωρήσω στα απαισιόδοξα. Η θωράκιση, η αντισεισμική, είναι ύψιστης σημασίας υπόθεση.