Κυριακή 13 Γενάρη 2008
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 10
ΝΕΟΛΑΙΑ
Ενιαίο το σχέδιο του κεφαλαίου

Τα παραδείγματα από τις εφαρμογές των αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων στην ανώτατη εκπαίδευση στην Ελλάδα, τις στοχεύσεις του μεγάλου κεφαλαίου και την ανάγκη για μια λαϊκή Παιδεία, για μια ενιαία ανώτατη εκπαίδευση δημόσια και δωρεάν, ανέφερε μιλώντας εκ μέρους της ΚΝΕ στην πρώτη θεματική ενότητα του Σεμιναρίου ο Γιώργος Σιδέρης, μέλος του ΚΣ της ΚΝΕ.

«Η εφαρμογή των αναδιαρθρώσεων έχει ενιαία επιδίωξη και σχέδιο από το μεγάλο κεφάλαιο, την ΕΕ, όμως σε κάθε χώρα το σχέδιο υλοποιείται αλλού πιο απότομα και βίαια, αλλού κατά κύματα, αλλού με καθυστερήσεις. Η γενικότερη πείρα που ανταλλάσσεται στις Συνόδους Υπουργών Παιδείας της ΕΕ - όπως έγινε στη σύνοδο της Μπολόνια, του Μπέργκεν, του Βερολίνου, της Πράγας και πέρσι στο Λονδίνο - όπως και η θεωρητική δουλιά που γίνεται στα ινστιτούτα και τα ιδρύματα των ιμπεριαλιστικών οργανισμών (ΕΕ, ΟΟΣΑ, ΝΑΤΟ, ΔΝΤ, ενώσεις βιομηχάνων) γενικεύεται από τις κυβερνήσεις, από την ΕΕ, αξιοποιείται στα επόμενα βήματα, δουλεύεται και εξελίσσεται. Αντίστοιχη παρακολούθηση, ανταλλαγή πείρας και εξέλιξη στην ανάλυση και τις εκτιμήσεις χρειάζεται να γίνει σήμερα για τη γενική γραμμή, τον προσανατολισμό, τις τάσεις, την εφαρμογή, τις συνέπειες των αναδιαρθρώσεων από τη σκοπιά του φοιτητικού και συνολικότερα του εργατικού κινήματος. Οι οργανώσεις μας είναι αυτές που πρέπει και μπορούν να πρωτοστατήσουν σε αυτήν την υπόθεση».

Στην ομιλία παρουσιάστηκαν οι εξελίξεις στην ανώτατη εκπαίδευση στην Ελλάδα, οι στόχοι των αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων, από το νόμο πλαίσιο που θεσμοθετεί την ιδιωτικοοικονομική λειτουργία των πανεπιστημίων και τη βιομηχανία έρευνας κατά παραγγελία των πολυεθνικών, μέχρι τις πιστωτικές μονάδες που οδηγούν σε πτυχία - «σούπα», την οδηγία 36/05 και την αποσύνδεση του πτυχίου από το επάγγελμα. Οπως σημείωσε χαρακτηριστικά ο Γ. Σιδέρης, η λειτουργία του πανεπιστημίου όπως προωθείται από τις αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις, «δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από εκείνη των ιδιωτικών πανεπιστημίων. Το μόνο που λείπει είναι η θεσμοθέτηση επιβολής διδάκτρων στις προπτυχιακές σπουδές».

Ανάμεσα σε άλλα, υπογράμμισε την ένταση του ιδεολογικού ρόλου των πανεπιστημίων, σημειώνοντας ότι «στα ελληνικά πανεπιστήμια οποιαδήποτε σκέψη, θεωρία, ιδέα και μέθοδος επιστημονικής ανάλυσης - όπως ο μαρξισμός - ξεφεύγει από το κατεστημένο πλαίσιο της κυρίαρχης ιδεολογίας, βρίσκεται κυριολεκτικά υπό διωγμό. Ακόμα και φοιτητές που πρωτοστατούν στην πάλη ενάντια στις αναδιαρθρώσεις, δυσκολεύονται να συλλάβουν εντός αίθουσας τον καθέδρας αντιεπιστημονισμό, την ιστορική διαστρέβλωση και τον αντικομμουνισμό, το μάθημα του συμβιβασμού. Η επίθεση είναι επεξεργασμένη με καθέδρας προπαγάνδα και με εργασίες που εισάγουν βαθύτερα, έτσι ώστε να χωνεύεται πιο εύπεπτα η κυρίαρχη αστική λογική για την επιστήμη, την κοινωνία, το ρόλο και την αποστολή του επιστήμονα. Πανεπιστήμια συνεργάζονται απευθείας και εντάσσονται στον ερευνητικό μηχανισμό μεγάλων ιμπεριαλιστικών οργανισμών και σχεδίων - για παράδειγμα, σχέδιο του ΝΑΤΟ και της ΕΕ για την ανασυγκρότηση στα Βαλκάνια στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας - ιδρύονται συστηματικά ινστιτούτα και δομές παρακολούθησης - για παράδειγμα των διεθνών σχέσεων με αναλύσεις, εβδομαδιαία ενημερωτικά δελτία. Μερίδα καθηγητών των πανεπιστημίων αναλαμβάνει ενεργό ρόλο με αρθρογραφία σε αστικές εφημερίδες και βιβλιογραφία που καλείται να προσδώσει «επιστημονικό κύρος, άλλοθι και επιβεβαίωση» σε ιμπεριαλιστικά σχέδια, πέρασμα βασικών καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, κυβερνητικές επιδιώξεις. Με τα προγράμματα χρηματοδότησης της ΕΕ, με τους ειδικούς λογαριασμούς, εκμαυλίζονται συνειδήσεις. Η ελευθερία της σκέψης και της αληθινής επιστημονικής αναζήτησης λιγοστεύει κάθε μέρα στο πανεπιστήμιο της αγοράς που επιδιώκουν να επιβάλλουν».

Πολλές οι δυνατότητες παρέμβασης

Ακόμα, επισήμανε ότι «παρά τον αρνητικό συσχετισμό δεν πρέπει να θεοποιείται η κατάσταση στα πανεπιστήμια, αφού υπάρχουν πολλά περιθώρια για παρέμβαση, επιρροή, συσπείρωση για μια λαϊκή Παιδεία προοδευτικών εκπαιδευτικών και φοιτητών που συγκρούονται με τις διάφορες αντιεπιστημονικές αντιλήψεις και προβάλλουν μια διαφορετική αντίληψη για το ρόλο της επιστήμης και του επιστήμονα συνολικά».

«Για εμάς είναι καθαρό ότι η εξέλιξη της επιστήμης και η πλατιά εφαρμογή της στην παραγωγή απαιτούν έναν άνθρωπο με πολύ υψηλότερο μορφωτικό επίπεδο από εκείνο των προηγούμενων γενεών», σημείωσε ο Γ. Σιδέρης και τόνισε, «θεωρούμε ότι οι σπουδές και τα πτυχία πρέπει να έχουν διαφορετικό χαρακτήρα και περιεχόμενο. Για εμάς ο πραγματικός επιστήμονας δεν είναι όποιος επιδιώκει να πλουτίσει με το να γίνει ανταγωνιστικός, να χτίσει καριέρα σύμφωνα με το καπιταλιστικό πρότυπο. Ο πραγματικός επιστήμονας είναι αυτός που χρησιμοποιεί τις γνώσεις και την επιστήμη του για να καταπολεμήσει ασθένειες, να μειώσει τον εργάσιμο χρόνο, να εκμηδενίσει τα εργατικά ατυχήματα, να γιατρέψει τον ανθρώπινο πόνο, να προστατέψει το περιβάλλον, να βελτιώσει την ποιότητα της ανθρώπινης ζωής. Οι σπουδές πρέπει να παρέχουν ολόπλευρη μόρφωση, βαθιά γνώση του αντικειμένου, απόκτηση όλης της παραγόμενης γνώσης στο επιστημονικό αντικείμενο, ώστε να εξασφαλίζει στον απόφοιτο επιστημονική επάρκεια και ικανότητα άσκησης επαγγέλματος». Και επισήμανε ότι όλη αυτή η διαδικασία μπορεί να γίνεται στο πλαίσιο «μιας εκπαίδευσης Ενιαίας - χωρίς αναχρονιστικούς διαχωρισμούς σε επιστημονική και τεχνολογική. Ανώτατης - με την έννοια να διαμορφώνει ολοκληρωμένους επιστήμονες. Και αποκλειστικά δημόσιας και δωρεάν - χωρίς μεταφορά του κόστους σπουδών στις πλάτες των φοιτητών και των οικογενειών τους, ώστε να μπορεί ο κάθε φοιτητής να αφιερώνεται στις σπουδές του απρόσκοπτα. Για να γίνει αυτό, οι εταιρείες και η επιχειρηματική δραστηριότητα πρέπει να κηρυχτούν σε διωγμό από τα πανεπιστήμια, γιατί όλα τα παραπάνω δεν μπορούν να πραγματοποιηθούν όταν η Παιδεία αντιμετωπίζεται σαν πεδίο κερδοφορίας και η γνώση σαν εμπόρευμα».


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ