Του Στάθη από την «Ελευθεροτυπία»

Ενοχος, όμως, περισσότερο πρέπει να νιώθεις γιατί έχεις αφήσει διάφορους σοβαρά - σοβαρά να σου προτείνουν να πιάσεις το νήμα από την αρχή, ότι, δήθεν, δε φταίει το σύστημα αλλά η συνταγή που χρειάζεται εκσυγχρονισμό. Οπως η πρόταση που ψάχνει ακόμα στον Φορντ και τον Κέινς να βρει λύση στο αδιέξοδο. Οταν συστατικό στοιχείο του συστήματος είναι ακριβώς να τσακιστούν οι μισθοί, να κοπεί η δημόσια Κοινωνική Ασφάλιση και να παρεμβαίνει το κράτος στον ακριβή ρόλο του που είναι η καταστολή ώστε να λειτουργεί ανεμπόδιστα η μηχανή που μετατρέπει το εμπόρευμα εργατική δύναμη σε κέρδος.

Παρ' το αλλιώς σημαίνει: Να σου περνάει από το μυαλό ότι μπορεί η εργατική δύναμη να λειτουργεί και χωρίς να είναι εμπόρευμα. Οτι τα προϊόντα της κοινωνικής εργασίας μπορεί και να μην είναι προς ανταλλαγή και να μην έχουν ανάγκη χρηματικό ισοδύναμο. Οτι η Κοινωνική Ασφάλιση δε χρειάζεται να διατυπώνεται καν σαν αίτημα, γιατί μπορεί να είναι το αυτονόητο. Οτι το κράτος, το δικό σου κράτος, πρέπει να έχει μόνο μία κύρια λειτουργία: Να τσακίζει στη γέννησή της κάθε κίνηση που στρέφεται ενάντια στα εργατικά συμφέροντα.

Εχει συμβεί. Κι ήταν καλά για τους εργάτες. Ανατράπηκε ακριβώς όταν έπαψε να είναι σιδερένια η προσήλωση στην εξυπηρέτηση των εργατικών συμφερόντων, αυτών και μόνο αυτών.

Οσο, λοιπόν, ανησυχείς για τη λειτουργία του εμπορίου, σκάβεις το λάκκο σου. Στο κόσμο που εσύ - ο κάθε εργάτης - πρέπει να ζήσεις για να ζήσεις ανθρώπινα, δεν έχει θέση το εμπόριο. Ας αρχίσουμε, λοιπόν, να μιλάμε ξανά με τους όρους της δικής μας αλφαβήτα.

Ασχετο: Οσο εσύ δεν ονομάζεις την αστική διακυβέρνηση όπως ακριβώς είναι - δικτατορία της αστικής τάξης, με όποιον μανδύα κι αν φορά κάθε φορά - τόσο οι αστοί θα συνεχίζουν να χαρακτηρίζουν δικτατορία την εργατική εξουσία και θα ταυτίζουν τους δικούς τους Χίτλερ και Μουσολίνι με τον Στάλιν και τον Μάο. Οσο εσύ δε διεκδικείς τη δική σου εξουσία επί των αστών, τόσο αυτοί θα ονομάζουν το πανεπιστημιακό άσυλο «συνδικάτο του εγκλήματος». Από τη σκοπιά τους έχουν δίκιο. Είναι έγκλημα ό,τι μπαίνει εμπόδιο στα κέρδη τους. Και τα πανεπιστήμια - για τους αστούς - είναι - πρέπει να είναι - επιχειρήσεις που παράγουν κέρδη. Αλλιώς γιατί να υπάρχουν;

Κάτι επιχειρήματα του στιλ «στα εργοστάσια δεν επιτρέπεται το μοίρασμα προκηρύξεων», «οι εργάτες σκοτώνονται δημοκρατικότατα στα σύγχρονα κρεματόρια», «τα πανεπιστήμια πρέπει να απορρίπτουν ΝΑΤΟικές χρηματοδοτήσεις, είτε αυτές αφορούν ευθέως τον βιολογικό πόλεμο (περίπτωση μελέτης της λειχήνας στα μάρμαρα της Αρχαίας Ολυμπίας), είτε το ξαναγράψιμο της Ιστορίας ώστε να συμβάλει στην αδελφοσύνη των λαών...», όλα αυτά είναι κομμουνιστική προπαγάνδα. Υπηρετούν τον «αριστερό φασισμό». Ενώ το να στήνεις «real estate center» μέσα στο Πανεπιστήμιο είναι δημοκρατία...