Ακαταμάχητη η συνταγή που έχει επιλέξει η κυβέρνηση για την καταπολέμηση της ακρίβειας: να μη μιλάει για την ακρίβεια, να μη γίνεται λόγος γι' αυτήν, και έτσι όλα θα πηγαίνουν καλύτερα. Αλλεπάλληλες αυξήσεις - φωτιά έχουν γίνει από την αρχή της χρονιάς σε είδη λαϊκής κατανάλωσης που φτάνουν κατά μέσο όρο το 15-20%, αλλά η κυβέρνηση «έκανε την πάπια», επιχειρώντας να μεταθέσει τις ευθύνες στην αύξηση των διεθνών τιμών πετρελαίου... Σε δεύτερη φάση, όταν τα πράγματα αγριεύουν, η κυβέρνηση προσπαθεί να ρίξει στάχτη στα μάτια των λαϊκών νοικοκυριών πουλώντας φύκια για μεταξωτές κορδέλες, όπως ότι τάχα υπάρχουν ελεγκτικοί μηχανισμοί που κάνουν καθημερινά ελέγχους στην αγορά και άλλα τέτοια παραμύθια, που πούλαγε και χτες ο κυβερνητικός εκπρόσωπος. Εκείνο όμως που δεν πουλάει πια με τίποτα είναι το παραμύθι που λάνσαρε με ένταση ο ίδιος ο πρωθυπουργός, ότι τάχα ο ανταγωνισμός ρίχνει τις τιμές. «Ο ανταγωνισμός λειτουργεί θεωρητικά - και πολλές φορές στην πράξη - υπέρ του καταναλωτή», παραδέχτηκε ο Θ. Ρουσόπουλος επιχειρώντας να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα. Σε κάθε περίπτωση όμως, η ελευθερία των μονοπωλίων να καθορίζουν τις τιμές των προϊόντων δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί στο πλαίσιο της εφαρμοζόμενης φιλομονοπωλιακής πολιτικής...