Ενα παράδειγμα για το πώς λειτουργεί η «αξιολόγηση» στα πανεπιστήμια, έρχεται από το πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Οπως αναφέρει η «Δημοκρατική Πανεπιστημονική Κίνηση» Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, ο πρύτανης «στην προσπάθειά του να πείσει για την αναγκαιότητα της "αξιολόγησης", να προβάλλει το πανεπιστήμιό μας ως "άριστο" μεταξύ όλων των πανεπιστημίων της χώρας, και με απώτερο ίσως στόχο να προσελκύσει πόρους, δεν απέφυγε τον πειρασμό να διαχειριστεί τα όποια στοιχεία με τρόπο απαράδεκτο, αντιακαδημαϊκό και παραπλανητικό κατά την άποψή μας για το σύνολο της πανεπιστημιακής κοινότητας και της τοπικής κοινωνίας».

Προκειμένου να «διαφημιστεί» το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, ο πρύτανης αξιοποίησε «αξιολογήσεις» οι οποίες κατατάσσουν τα πανεπιστήμια με βάση τον αριθμό δημοσιεύσεων των καθηγητών τους και τον αριθμό των αναφορών άλλων πανεπιστημιακών στις δημοσιεύσεις τους. Για το διάστημα 2002 - 2005, τα ευρήματα κρίνονται «ενθαρρυντικά» για το πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, για το 2002 - 2007 κατατάσσεται στη δεύτερη θέση πανελλαδικά, ενώ για το 2003 - 2007 κατατάσσεται στην πρώτη θέση! Δηλαδή, μια αυξομείωση - κατά τα φαινόμενα τουλάχιστον - των χρονικών περιόδων, αρκεί για να ανεβοκατέβει ένα πανεπιστήμιο στους καταλόγους «αξιολόγησης»...