Από τις φετινές εκδηλώσεις στη Μόσχα

Ξεκινώντας ο Δ. Κουτσούμπας σημείωσε: «Εκ μέρους της ΚΕ του ΚΚΕ χαιρετίζουμε τους Ρώσους κομμουνιστές, τους κομμουνιστές των πρώην Σοβιετικών Δημοκρατιών, τους λαούς που δεκαετίες τώρα αγωνίστηκαν για την πρόοδο και το σοσιαλισμό.

Σήμερα, από τη Μόσχα, από τη χώρα του Λένιν, χαιρετίζουμε τα Κομμουνιστικά και Εργατικά Κόμματα από όλες τις ηπείρους που πήραν μέρος στη Διεθνή Συνάντηση. Μεταφέρουμε μήνυμα αισιοδοξίας για την τελική νίκη.

Είμαστε αλληλέγγυοι με τη σοσιαλιστική Κούβα, που μέσα από το εξοντωτικό εμπάργκο και τις συνεχείς προκλήσεις του ιμπεριαλισμού, αναπτύσσεται, δυναμώνει και αποτελεί φάρο αντίστασης και παράδειγμα για το τι μπορεί να κάνουν ΚΚ και λαοί, - ακόμα και μέσα στο στόμα του λύκου - όταν και όσο συνεχίζουν να μένουν πιστοί στα ιδανικά της κοινωνικής απελευθέρωσης, της κατάργησης της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, πιστοί στο δρόμο της σοσιαλιστικής επανάστασης, της οικοδόμησης του σοσιαλισμού - κομμουνισμού».

Associated Press

«Η Μεγάλη Οχτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση, η πρώτη στην ιστορία νικηφόρα μάχη για τη χειραφέτηση της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων, διατηρεί άσβεστη την επενέργειά της και σήμερα.

Ο σοσιαλισμός από όραμα και επιστημονική πρόβλεψη έγινε συγκεκριμένη πραγματικότητα στον αιώνα μας.

Η νίκη της επανάστασης έδωσε τη δυνατότητα να συμπυκνωθούν τα διδάγματά της σε μια ολοκληρωμένη θεωρία για τη σοσιαλιστική επανάσταση και το Κόμμα.

Με τα διδάγματά της αυτά έδωσε την ιδεολογική και πολιτική βάση για τη συγκρότηση της Κομμουνιστικής Διεθνούς, για μια νέα ώθηση του Κομμουνιστικού Κινήματος.

Η θεωρητική κληρονομιά της Οχτωβριανής Επανάστασης εμπλουτισμένη με την πείρα των λαϊκών σοσιαλιστικών επαναστάσεων, που ακολούθησαν στην πορεία στις χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης, στην Κίνα, στο Βιετνάμ, στην Κούβα, είναι πολύτιμη.

Επιβεβαιώνει στην πράξη την ορθότητά της η μαρξιστική - λενινιστική θεωρία για την επανάσταση, που απορρέει από τη συστηματική και ολόπλευρη ανάλυση του ιμπεριαλισμού, ότι αυτή ωριμάζει στην πορεία της ιστορικής εξέλιξης και ξεσπά σε μια στιγμή που καθορίζεται από ένα σύμπλεγμα ολόκληρης σειράς αντικειμενικών και υποκειμενικών παραγόντων.

Οι ιμπεριαλιστές και οι κάθε είδους αποστάτες και αναθεωρητές, διαστρεβλώνουν ή αποσιωπούν τη σημασία της Μεγάλης Οχτωβριανής Σοσιαλιστικής Επανάστασης, γιατί καταλαβαίνουν πολύ καλά πώς με τη νίκη της σοσιαλιστικής επανάστασης οι ιδέες και η θεωρία του μαρξισμού, έγιναν υλική δύναμη, κινητοποίησαν και κινητοποιούν εκατομμύρια ανθρώπους, εργάτες, ενάντια στην εξουσία του κεφαλαίου και την αστική τάξη, νίκησαν και οργάνωσαν το δικό τους κράτος της εργατικής λαϊκής εξουσίας, της δικτατορίας του προλεταριάτου, την ανώτερη δηλαδή μορφή λαϊκής δημοκρατίας που έχει γνωρίσει μέχρι σήμερα η ανθρωπότητα».

«Αν οι Κομμουνάροι του Παρισιού το 19ο αιώνα πήραν και κράτησαν την εργατική εξουσία, μόλις μερικούς μήνες, η νέα έφοδος στους ουρανούς, κράτησε πάνω από 7 δεκαετίες, οικοδόμησε το σοσιαλισμό με τεράστια συνεισφορά σε όλο τον κόσμο, ξεπέρασε τα όρια μιας χώρας.

Ο σοσιαλισμός οικοδομήθηκε, έβαλε στο δρόμο της λύσης τους μεγάλα οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα. Δεν έγινε όμως δυνατό, για μια σειρά λόγους, να αναδείξει και κυρίως να απελευθερώσει, σε όλη την πορεία οικοδόμησης, τις εγγενείς δυνατότητές του για συνεχή ανάπτυξη και τελειοποίηση. Αυτό όμως σε καμία περίπτωση δεν αναιρεί τη συνεισφορά και το ρόλο του σοσιαλιστικού συστήματος, ανεξάρτητα από ελλείψεις, αδυναμίες, λάθη, που έγιναν σε όλη αυτή τη δύσκολη πορεία.

Μερικά κόμματα, ακόμα και κομμουνιστικά ή άλλα αυτοαποκαλούμενα αριστερά, κρατούν μια μηδενιστική στάση κάτω από την πίεση της ιμπεριαλιστικής προπαγάνδας.

Εχουν την αυταπάτη ότι θα γίνουν πιο ελκυστικά στους λαούς τους, πριμοδοτώντας τον "αντισταλινισμό" της αντίδρασης, τη με όλα τα μέσα επίθεση στη Σοβιετική Ενωση.

Κάνουν πως δεν ξέρουν ότι απέναντι στον καπιταλισμό, οι δυνάμεις του σοσιαλισμού αναζητούν καινούρια, δύσκολα μονοπάτια ενός νέου κοινωνικοοικονομικού συστήματος. Ενός συστήματος που δεν μπορεί να προχωρήσει αυθόρμητα ή άναρχα, με βάση τους γενικούς νόμους ανάπτυξης της κοινωνίας, αλλά στηριγμένο μόνο στη συνειδητή δράση εκατομμυρίων ανθρώπων, με όπλα τους την κοσμοθεωρία, το μαρξισμό - λενινισμό, τις αξίες, τα ιδανικά, την πίστη σε ένα φωτεινό κομμουνιστικό μέλλον, που στηρίζεται όμως στη συνειδητή, πειθαρχημένη οργάνωση και δράση τους μέσα από το Κόμμα Νέου Τύπου, το Κομμουνιστικό Κόμμα, που θα οδηγεί απαρέγκλιτα και θα αναπτύσσει την κοινωνική, ιδιοκτησία, την ενίσχυση της σοσιαλιστικής βάσης της παραγωγής - κατανομής, τον κεντρικό σοσιαλιστικό σχεδιασμό, τη συνεχή ιδεολογική πολιτική παρέμβαση και δράση, μέσα από τη λαϊκή εργατική συμμετοχή και έλεγχο σε όλα τα επίπεδα της λαϊκής εξουσίας και δράσης».

«Οι προσωρινές νίκες του καπιταλισμού και η σημερινή υπεροχή των δυνάμεων της ιμπεριαλιστικής ηγεμονίας, δε δικαιολογούν ηττοπαθείς λογικές και αντιλήψεις.

Αντίθετα, πρέπει να μας οπλίσουν με μεγάλη υπομονή, πίστη και πείσμα κομμουνιστικό.

Ο ιμπεριαλισμός δεν είναι ανίκητος.

Οι σημερινές νίκες του οφείλονται στο ότι ο ίδιος έχει χαράξει ενιαία στρατηγική απέναντι στην εργατική τάξη και τα λαϊκά επαναστατικά κινήματα.

Οι μεγάλες αντιθέσεις και οι ενδοϊμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί αφορούν τα συμφέροντα διαφόρων μερίδων και κύκλων του μονοπωλιακού κεφαλαίου.

Απέναντι όμως στο Κομμουνιστικό Κίνημα, στο αντιιμπεριαλιστικό, στο εργατικό κίνημα έχουν συγκεκριμένη στρατηγική, είναι ενωμένοι, έχουν συστήσει τη δική τους Διεθνή του κεφαλαίου.

Αυτό μας δείχνει με μια έννοια και το δικό μας δρόμο. Μετά το σοκ της προσωρινής ήττας του 1990, φτάνει η στιγμή, ωριμάζουν οι συνθήκες για τη διαμόρφωση ενιαίας στρατηγικής και της εργατικής τάξης, των επαναστατικών δυνάμεων σε όλο τον κόσμο, στην αντιπαράθεσή τους με τον ιμπεριαλισμό, για το σοσιαλισμό.

Μια στρατηγική που το καθήκον της υλοποίησής της, σύμφωνα με τις αντικειμενικές και υποκειμενικές συνθήκες της χώρας του θα έχει να υλοποιήσει το κάθε ένα επαναστατικό υποκείμενο, το κάθε ΚΚ.

Είναι καιρός να ανοίξει αυτή η συζήτηση, να προχωρήσει αυτός ο δρόμος. Πρώτη και βασική προϋπόθεση η συνέχιση της ιδεολογικής συζήτησης και ανάλυσης, η εμβάθυνση σε πλευρές της θεωρίας μας, οπωσδήποτε σε συνεχή πάλη με την αστική ιδεολογία και τον επικίνδυνο οπορτουνισμό που σαν σαράκι κατατρώει τα σωθικά της επαναστατικής ιδεολογίας και πράξης.

Ατενίζουμε με αισιοδοξία τον 21ο αιώνα.

Ο 20ός αιώνας άρχισε με τη μεγαλύτερη ως τώρα έφοδο των προλετάριων όλων των χωρών.

Τελείωσε με την προσωρινή ήττα τους. Ο 21ος αιώνας φέρνει στο προσκήνιο νέες επαναστατικές εφόδους και νίκες.

Οι προλετάριοι όλων των χωρών ενωμένοι, θα κάνουν πράξη τα όνειρα και τους καημούς όλων των προηγούμενων γενιών!

ΖΗΤΩ Η ΟΧΤΩΒΡΙΑΝΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ!

ΖΗΤΩ ΤΟ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ!

ΖΗΤΩ Ο ΜΑΡΞΙΣΜΟΣ - ΛΕΝΙΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ Ο ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΑΚΟΣ ΔΙΕΘΝΙΣΜΟΣ!».