Σάββατο 3 Νοέμβρη 2007
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 21
ΡΕΠΟΡΤΑΖ
ΑΙΓΑΛΕΩ
Στο «σκλαβοπάζαρο» του Αγίου Σπυρίδωνα

Ο «Ρ» βρέθηκε στην περιοχή και μίλησε με τους μετανάστες που ζουν εκεί

Μετανάστες, συνωστίζονται για ένα μεροκάματο, στο αυτοκίνητο του εργολάβου
Μετανάστες, συνωστίζονται για ένα μεροκάματο, στο αυτοκίνητο του εργολάβου
Αιγάλεω, εκκλησία του Αγίου Σπυρίδωνα. Οι μετανάστες περιμένουν στο προαύλιο, απ' το πρωί, ψάχνοντας το μεροκάματο. Πρόσωπα κουρασμένα, σχεδόν εξαντλημένα. Κάποιοι κάθονται στο πεζοδρόμιο, κάποιοι άλλοι στα κάγκελα, περιμένουν το πρώτο αυτοκίνητο που θα σταματήσει να τους πάρει για δουλιά.

Οι περισσότεροι είναι Ιρακινοί και Κούρδοι. Εφυγαν απ' την πατρίδα τους λόγω του πολέμου και τώρα αποτελούν φτηνό εργατικό δυναμικό. Σχεδόν κανείς απ' αυτούς δεν έχει «χαρτιά», κανείς δεν είναι νόμιμος.

Κάθε πρωί, απ' τις 6, βρίσκονται στην «πιάτσα» - όπως τη λένε - του Αγ. Σπυρίδωνα. Και μπορεί να κάτσουν εκεί και μέχρι αργά το απόγευμα περιμένοντας το μεροκάματο.

* * *

Ο «Ρ» βρέθηκε εκεί και μίλησε με τους μετανάστες. Στην περιοχή, υπάρχουν μετανάστες που ζουν ένα - δυο μήνες, δύο ή τρία χρόνια, ακόμη και μια 20ετία. Ανθρωποι, που αντιμετωπίζουν ένα επιπλέον πρόβλημα το τελευταίο διάστημα, αφού έχει εμφανιστεί μια «Κίνηση Πολιτών», που με ξενοφοβικές και ρατσιστικές απόψεις προχωρά σε επικίνδυνες και διαιρετικές δραστηριότητες, κάνοντας λόγο ακόμη και για «κοινωνική υποβάθμιση των Ελλήνων πολιτών». Η πραγματικότητα, βέβαια, είναι τελείως διαφορετική.

Πλησιάζοντας, στην εκκλησία, όλοι μαζεύονται γύρω μας. Νομίζουν ότι ήρθαμε για δουλιά. Τους εξηγούμε ποιοι είμαστε. Προς έκπληξή μας, αντί να φύγουν αρχίζουν να μας μιλάνε. Ονόματα, λίγοι λένε. Αλλωστε, οι περισσότεροι είναι «παράνομοι» και η αστυνομία καραδοκεί.

Με την αίτηση για προσωρινή άδεια παραμονής στο χέρι...
Με την αίτηση για προσωρινή άδεια παραμονής στο χέρι...
«Είμαι εδώ απ' τις έξι το πρωί και περιμένω τον εργολάβο», μας λέει ο Τζόνι, ένας νέος, γύρω στα 25. «Περιμένουμε και κάθε φορά που βλέπουμε την αστυνομία να έρχεται τρέχουμε να κρυφτούμε». Τον ρωτάμε αν δουλεύει κάθε μέρα: «Μέσα στη βδομάδα να δουλέψω δύο - τρεις φορές, στην καλύτερη περίπτωση». «Εγώ μία δουλεύω, δέκα δε δουλεύω», μας λέει ένας άλλος. «Και λεφτά; Τίποτα» - συνεχίζει ο Τζόνι. «Ο πατέρας μου, μου στέλνει 300 δολάρια κάθε μήνα απ' το Ιράκ. Και εγώ είμαι τυχερός. Αλλοι, δεν έχουν αυτά τα λεφτά».

Το περιπολικό

Η συζήτηση, ξαφνικά, διακόπτεται. Οι περισσότεροι φεύγουν στα γύρω στενά τρέχοντας. Ενα περιπολικό περνά απ' την περιοχή και σταματά μπροστά στην «πιάτσα». Μένουν μόνο τέσσερις. Τους παίρνουν τα στοιχεία. Μας μιλούν ψιθυριστά: «Μας έχουν δώσει τα χαρτιά μόνο για να βγάλουμε την "κόκκινη κάρτα"». Αργότερα μαθαίνουμε ότι έχουν κάνει αίτηση για προσωρινή παραμονή στη χώρα. Οταν οι αστυνομικοί φεύγουν, μας εξηγούν περισσότερα: «Δεν μπορούμε να γίνουμε νόμιμοι. Χρειάζεται να έχουμε 1.100 ένσημα και να πληρώσουμε 300 ευρώ παράβολα». «Πόσα ένσημα έχετε;», ρωτάμε. «Κανένα. Δουλεύουμε χωρίς ένσημα, χωρίς ασφάλιση». Ο Σάλεμ μάς λέει ότι για τρία χρόνια προσπαθεί να νομιμοποιηθεί.

Ο εργολάβος

Νέα διακοπή. Ενας εργολάβος έρχεται να «φορτώσει» για δουλιά. «Τώρα θα δεις τι θα γίνει» - μας λέει ένας μετανάστης. Η «μάχη» για το μεροκάματο, αρχίζει. Στριμώχνονται να προλάβουν ποιος θα μπει πρώτος μέσα στο αμάξι. Μπαίνουν τέσσερις. Τόσους ήθελε. Κανονικό «σκλαβοπάζαρο». «Οταν το μεροκάματο είναι, για παράδειγμα, 50 ευρώ, αυτούς τους παίρνει με 20 ευρώ και χωρίς ΙΚΑ», μας λέει ένας μετανάστης που έμεινε απ' έξω.

Ο Τζόνι μεταφράζει τα εκνευρισμένα λόγια ενός συμπατριώτη του: «Τώρα τι θα κάνουμε; Δεν έχουμε λεφτά και έχουμε νοίκια, ρεύμα, τηλέφωνο. Και σεις ξέρετε στο Ιράκ τώρα τι γίνεται. Πώς θα ζήσουμε;»

Ρωτάμε πού μένουνε. «Να το σπίτι μου», λέει ένας και δείχνει το πάρκο. «Αμα δεν έχει δουλιά, δεν έχει λεφτά», συμπληρώνει ένας άλλος. «Εμένα με πιάσανε. Τρεις μήνες στη φυλακή, γιατί δεν είχα χαρτιά. Τι ρωτάς πού να μείνω; Μένουμε 20 άνθρωποι σε ένα σπίτι»...


Κώστας ΤΡΑΚΟΣΑΣ


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ