Μεγάλο πλήγμα στο σταθερό ημερήσιο χρόνο εργασίας έχει καταφέρει η αντεργατική πολιτική της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, η οποία προώθησε τη γενίκευση των ελαστικών μορφών εργασίας (υποαπασχόληση) και την εντατικοποίηση της εργασίας (μέσω της παράτασης του σταθερού ημερήσιου χρόνου εργασίας).

Σύμφωνα με τα στοιχεία που παρουσιάζονται στους τριμηνιαίους πίνακες της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας Ελλάδας (ΕΣΥΕ) για τις ομάδες ωρών εβδομαδιαίας απασχόλησης από το έτος 2000 και μέχρι το έτος 2005, προκύπτει ότι:

• Μια μεγάλη ομάδα μισθωτών υποαπασχολείται (εργασία από 1 έως και 34 ώρες τη βδομάδα) και η οποία αυξάνεται τόσο σε απόλυτους αριθμούς, αλλά και ως ποσοστό συμμετοχής ως προς το σύνολο των μισθωτών (από 18,95% επί του συνόλου των μισθωτών το 2000 έφθασε στο 21,65% το 2005).
• Μία άλλη μεγάλη ομάδα είναι αυτή των μισθωτών που υπεραπασχολούνται (εργασία 48 ώρες και πάνω τη βδομάδα) που παρουσιάζει αύξηση σε απόλυτους αριθμούς.
• Αντίθετα, η ομάδα των μισθωτών που εργάζονται από 35 έως 39 ώρες τη βδομάδα μειώνεται τόσο σε απόλυτους αριθμούς όσο και ως προς το ποσοστό συμμετοχής (από 12,07% επί του συνόλου των μισθωτών το 2000 έφθασε στο 9,89% το 2005).

Αναλυτικότερα (Πίνακας), το 2000 ο αριθμός των μισθωτών που εργάστηκαν από μία έως 34 ώρες τη βδομάδα ήταν 450.850 (18,95% επί του συνόλου των μισθωτών). Στην άλλη άκρη, αυτήν της υπεραπασχόλησης, οι μισθωτοί που δούλεψαν πάνω από 48 ώρες τη βδομάδα έφθασαν τους 413.675 (17,39% επί του συνόλου των μισθωτών). Αυτοί που εργάστηκαν από 40 έως 47 ώρες έφθασαν τους 1.227.225 (51,59% επί του συνόλου των μισθωτών), ενώ ο αριθμός των μισθωτών που εργάστηκαν από 35 έως 39 ώρες τη βδομάδα ήταν μόλις 287.150 (12,07% επί του συνόλου των μισθωτών).

Τεράστιο ενδιαφέρον παρουσιάζει η σύγκριση των ετών 2000 και 2005. Από αυτήν προκύπτει ότι η υποαπασχόληση αυξήθηκε κατά 33,41%, ενώ η υπεραπασχόληση κατά 16,52%. Επίσης οι μισθωτοί που εργάζονται από 40 έως 47 ώρες τη βδομάδα αυξήθηκαν κατά 15,73%. Τα στοιχεία αυτά έχουν ακόμα μεγαλύτερη σημασία, αν ληφθεί υπόψη ότι το σύνολο των μισθωτών αυξήθηκε κατά 16,8% και την ίδια στιγμή η κατηγορία των μισθωτών που εργάζονται από 35 έως 39 ώρες μειώθηκε κατά 4,33%! Η παραπάνω σύγκριση επιβεβαιώνεται και από τους ρυθμούς ετήσιας αύξησης της κάθε ομάδας μισθωτών (μείωσης στην περίπτωση των μισθωτών που εργάζονται από 35 έως 39 ώρες).

Τα όσα διαπιστώνονται επιβεβαιώνουν ότι οι αντεργατικοί νόμοι της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ για τη μερική απασχόληση, τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας, τις συμβάσεις ορισμένου χρόνου, τις υπερωρίες, την υπερεργασία έχουν διαμορφώσει μιαν αγορά εργασίας που διακρίνεται από το εξής δίπολο: Από τη μια μεριά, εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι που υποαπασχολούνται και δεν μπορούν να συμπληρώσουν ούτε το ένσημο και, από την άλλη μεριά, εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι που εξαναγκάζονται σε υπερεργασία. Και από τις δύο ομάδες, κερδισμένος βγαίνει ο κεφαλαιοκράτης.

Με βάση τα παραπάνω, η αντιασφαλιστική επίθεση της ΝΔ, που αρχικά αποσκοπεί στην εφαρμογή του νόμου 3029 του ΠΑΣΟΚ, μόνο «κεραυνός εν αιθρία» δεν είναι. Στόχος της είναι να προσαρμόσει το ασφαλιστικό σύστημα στο νέο πλαίσιο των εργασιακών σχέσεων που έχουν ήδη διαμορφωθεί, για την παραπέρα αύξηση των κερδών του κεφαλαίου.