Κυριακή 10 Σεπτέμβρη 2000
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 4
ΕΝΘΕΤΗ ΕΚΔΟΣΗ: "7 ΜΕΡΕΣ ΜΑΖΙ"
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
Η γλώσσα και οι διάλογοι

Μια από τις τελευταίες μέρες παρακολούθησα στην τηλεόραση μια συνέντευξη του υπουργού της απασχόλησης (εργασίας, όπως θα λέγαμε παλιά). Ηξερα από την αρχή, βέβαια, τι ακριβώς θα έλεγε ο κύριος υπουργός. Εκανα, όμως, υπομονή και την άκουσα όλη, από την αρχή μέχρι το τέλος. Και όταν, με το καλό τελείωσε το υπουργικό "μπλα - μπλα", αποφάσισα να αναλύσω μέσα μου, με πολλή προσοχή όχι ποια ήταν η σημασία όσων άκουσα, αλλά ο τρόπος με τον οποίο ο κ. Γιαννίτσης (έτσι λέγεται ο υπουργός της απασχόλησης) κατόρθωνε να αντιστρέφει το συμπέρασμα και να κατευθύνει την προσοχή του ακροατή, άρα και τις ενδεχόμενες ερμηνείες που θα προσπαθούσε να διατυπώσει αυτό το κοινό, σε μια άλλη κατεύθυνση και με βάση μια άλλη λογική.

Αφού είπε, δηλαδή, αυτά που είναι γνωστό ότι λέει ο κ. υπουργός από τότε που κατέθεσε τα πέντε περίφημα "σημεία" ως βάση για το "διάλογο" ανάμεσα στους συνδικαλιστές, τους εργοδότες και την κυβέρνηση, κατέληξε στο συμπέρασμα πως, ενώ όλες οι σχετικές με την εργασία ρυθμίσεις που αποφάσισε να επιβάλει, έτσι κι αλλιώς η κυβέρνηση, έχουν σαν βασικό στόχο την καταπολέμηση της ανεργίας, άρα τον εξαναγκασμό των μονοπωλίων να μειώσουν την ασίγαστη κερδοσκοπική τους διάθεση, να επενδύσουν παραγωγικά ένα μέρος από τα ανείπωτα κέρδη τους, ώστε να ανοίξουν νέες θέσεις εργασίας (και όχι απασχόλησης, όπως επικράτησε να λέμε τη δουλιά τώρα τελευταία), και, τέλος, να αποκτήσουν ένα σύγχρονο κοινωνικό χαρακτήρα οι συνθήκες στο χώρο της εργασίας. Παρ' όλες αυτές τις αγαθές προθέσεις της κυβέρνησης οι εργαζόμενοι αρνούνται και αντιστέκονται. Δε θέλουν με κανέναν τρόπο να θυσιάσουν τα ακατανόμαστα προνόμιά τους, για να ανακουφιστούν οι άνεργοι συνάδελφοί τους. Ναι, αυτό ήταν το τελικό συμπέρασμα του κ. Γιαννίτση. Αυτό πέρασε στην "πλατεία". Πέρασε, με άλλα λόγια, η περιγραφή μιας σύγκρουσης ανάμεσα σ' αυτούς που δουλεύουν και σ' αυτούς που δεν έχουν δουλιά. Πέρασε η περιγραφή ενός μοχθηρού συνδικαλιστικού κινήματος που αντιμάχεται την αγαθή κυβέρνηση, που το μοναδικό της όνειρο είναι να δει μια μέρα όλους τους άνεργους με τη φόρμα της δουλιάς, τους εργοδότες ευτυχισμένους και την ελληνική κοινωνία ειρηνική και αναμάρτητη.

Δεν αγανάκτησα, όμως. Και δεν αγανάκτησα, όχι γιατί έβρισκα σωστές τις απόψεις που διατύπωνε ο αρμόδιος των εργασιακών σχέσεων εν Ελλάδι, αλλά γιατί ακόμα μια φορά διαπίστωσα ότι η κυβέρνησε ούτε τα προβλήματα των εργαζομένων θέλει να λύσει ούτε τα μέτρα που παίρνει να τα εξηγήσει επαρκώς. Το μόνο που θέλει είναι να διαστρεβλώσει την ελληνική γλώσσα, ανατρέποντας τις δομές της λογικής της, στις οποίες θεμελιώνεται και με τον τρόπο αυτό να εμφανίζει το περιεχόμενο των πολιτικών της ανεστραμμένο στα μάτια των εργαζομένων. Και μια τέτοια διαβρωτική προσπάθεια, βέβαια, και άκρως αποπροσανατολιστική κρατάει πολύ καιρό. Κι αυτό σημαίνει πως η κυβέρνηση αντιμετωπίζει με άλλον τρόπο τη λογική της επικοινωνίας, μέσω της γλώσσας. Και, φυσικά, επικαλούμενη την ανάγκη των "διαλόγων", ως μέσων διευθέτησης των κοινωνικών διαφορών μια και μόνη προοπτική μπορεί να έχει στο μυαλό της: την καθιέρωση ενός μηχανισμού συζητήσεων, που με κανέναν τρόπο δε θα είναι δυνατό να "συγκλίνουν", γιατί ο καθένας από τους συζητητές άλλο θα λέει και άλλο θα εννοεί. Και τότε, φυσικά, το δήλωσαν εξάλλου και ο πρωθυπουργός και ο υπουργός Εργασίας, θα παίρνει την πρωτοβουλία, για να κλείσει με "θετικό" τρόπο ο "διάλογος", επιβάλλοντας αυτό που είχε ήδη αποφασίσει. Και το βασικό επιχείρημα για ένα τέτοιο θεαματικό κλείσιμο θα είναι η έλλειψη "κατανόησης". Θα υποστηρίζει, δηλαδή, η κυβέρνηση πως δεν μπορεί να συνεχιστεί ένας τέτοιος "διάλογος", όπου οι εργοδότες δεν καταλαβαίνουν τους εργαζόμενους, οι τελευταίοι αυτοί δεν καταλαβαίνουν τους πρώτους, και η κυβέρνηση δεν καταλαβαίνει τους τελευταίους, καταλαβαίνει όμως τους πρώτους!

Το κακό, όμως, δε σταματάει εδώ. Την ίδια μεθοδολογία ακολουθεί κυβέρνηση σε όλα τα θέματα: στρεβλώνει τη γλώσσα, ανατρέπει τις δομές της γλωσσικής λογικής και αντιστρέφει τα συμπεράσματα. Με τον τρόπο αυτό τα καταφέρνει να έχει πάντα δίκιο αυτή!


Του Γ. Χ. ΧΟΥΡΜΟΥΖΙΑΔΗ


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ