Πειράματα έδειξαν ότι οι άνθρωποι που έχουν αντίληψη του καρδιακού τους παλμού και είναι σε θέση να πουν με απόλυτη ακρίβεια αν ταιριάζει ή δεν ταιριάζει με έναν ρυθμικό ήχο που ακούνε, έχουν μεγαλύτερη ικανότητα να αντιλαμβάνονται τη συναισθηματική κατάσταση των άλλων ανθρώπων. Αυτό το απρόσμενο και καταρχήν παράξενο φαινόμενο εξηγήθηκε όταν παρατηρήθηκε σημαντική εγκεφαλική δραστηριότητα σε δύο περιοχές των πρόσθιων λοβών του εγκεφάλου, όσων έδειξαν έντονα τη σχετική ικανότητα. Οι περιοχές αυτές, και ιδιαίτερα η δεξιά μετωπιαία νησίδα, σχετίζονται με την κατανόηση της συναισθηματικής κατάστασης των άλλων και όσο πιο ανεπτυγμένη είχε την ικανότητα αυτή το υποκείμενο, τόσο περισσότερη φαιά ουσία υπήρχε στις συγκεκριμένες περιοχές.
Τα πειράματα αυτά άνοιξαν ένα παράθυρο σε μερικές από τις πιο σημαντικές αντιστοιχήσεις τμημάτων του σώματος και περιοχών του εγκεφάλου: τις αντιστοιχήσεις που σχετίζονται τόσο με την αντίληψη του εσωτερικού του σώματος και το συναίσθημα.
Συνήθως μιλάμε για τις αντιστοιχήσεις που σχετίζονται με το περιβάλλον και δημιουργούν ένα «χάρτη» του σώματος στον εγκέφαλο, απαραίτητο για να σχηματιστεί στη συνείδηση η έννοια του εαυτού, του εγώ, μέσα στο περιβάλλον και σε σχέση μ' αυτό. Ο εγκέφαλος δημιουργεί και συντηρεί «χάρτες» της επιφάνειας του δέρματος, της θέσης των άκρων, των κινήσεων του μυοσκελετικού συστήματος, έτσι που να μπορεί ο άνθρωπος να κινείται και να αλληλεπιδρά με άλλα ζωντανά όντα και με τα αντικείμενα του περιβάλλοντος.
Τα περισσότερα μέρη του σώματος χαρτογραφούνται και από τα δύο συστήματα, εκείνο που σχετίζεται με τον εξωτερικό κόσμο και εκείνο που σχετίζεται με το εσωτερικό του σώματος. Ο μυικός πόνος και τα σήματα από τους πνεύμονες και τις αρθρώσεις κατά τη διάρκεια της άσκησης είναι σημαντικές πληροφορίες, αλλά το ίδιο απαραίτητες είναι και οι αισθήσεις της κίνησης και της αντίστασης που συναντούν τα μέλη του σώματος από το περιβάλλον.
Η χαρτογράφηση των οργάνων του σώματος στον ανθρώπινο εγκέφαλο είναι μια βελτιωμένη εκδοχή των νευρικών κυκλωμάτων που ήδη είχαν προοδεύσει πολύ με την εμφάνιση των πρωτευόντων θηλαστικών. Στα κατώτερα σπονδυλωτά, όπως ο βάτραχος, οι πληροφορίες από τις αισθήσεις ολοκληρώνονται στην πρωτόγονη βάση του εγκεφάλου. Αυτά τα ζώα δεν έχουν εγκεφαλικό φλοιό. Ετσι, η όραση του βατράχου είναι εντελώς πρωτόγονη και ενστικτώδης. Συνδέεται με την αναγνώριση των κινήσεων των εντόμων. Οταν ο βάτραχος «βλέπει» ένα τέτοιο ερέθισμα, ενεργοποιείται το αυτόματο ανακλαστικό της γλώσσας που συλλαμβάνει το θήραμα. Αν βάλει κανείς ένα βάτραχο σε ένα κουτί γεμάτο νεκρά έντομα που κρέμονται από κλωστές, ο βάτραχος θα πεθάνει από την πείνα. Η έλλειψη φλοιού δεν επιτρέπει στην όρασή του να αναγνωρίσει τα χαρακτηριστικά του θηράματος, όπως τα πόδια ή τα φτερά.
Στα πρωτεύοντα θηλαστικά (πίθηκοι), το σύστημα εσωτερικής χαρτογράφησης έχει στη διάθεσή του εκτεταμένο τμήμα του φλοιού και στον άνθρωπο ακόμα μεγαλύτερο. Αλλού χαρτογραφείται ο οξύς πόνος, αλλού ο πόνος από το κάψιμο, αλλού ο κνησμός κ.ο.κ. Ενα από τα μοναδικά χαρακτηριστικά του ανθρώπινου εγκεφάλου είναι η σύνδεση των τμημάτων του που σχετίζονται με αυτή την επεξεργασία με το δεξιό πρόσθιο λοβό, δηλαδή την περιοχή που σχετίζεται έντονα με την ικανότητα της κατανόησης των συναισθημάτων των άλλων. Ανθρωποι που έχουν κατεστραμμένη αυτήν την εγκεφαλική περιοχή χάνουν για παράδειγμα την ικανότητα να αηδιάσουν με εκείνα που σε όλους τους άλλους προκαλούν αηδία.
Ο δεξιός μετωπιαίος λοβός είναι η περιοχή, όπου οι αισθήσεις της κατάστασης του οργανισμού και τα συναισθήματα αναδύονται μαζί και αλληλεπιδρούν. Είναι η περιοχή που δραστηριοποιείται τόσο όταν αισθανόμαστε φυσικό πόνο, όσο και όταν αισθανόμαστε ψυχικό πόνο, όπως η απόρριψη και η κοινωνική απομόνωση. Γι' αυτό, συχνά η άμβλυνση με φάρμακα των σωματικών αισθήσεων που σχετίζονται με ένα συναίσθημα, όπως ο φόβος, αμβλύνει και το ίδιο το συναίσθημα. Ο συναισθηματικός κόσμος του ανθρώπου επηρεάζεται με άμεσο και εντοπισμένο τρόπο από τις αισθήσεις που προέρχονται από τα εσωτερικά όργανα του σώματος.