Το αίθριο του Παντείου Πανεπιστημίου γέμισε φοιτητές και σπουδαστές με κόκκινες σημαίες στα χέρια. Νέοι κομμουνιστές, νέες κομμουνίστριες και φίλοι της ΚΝΕ παρακολούθησαν με ενδιαφέρον και δυναμισμό την ομιλία της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ. Η Αλέκα Παπαρήγα υπογράμμισε πως το ΚΚΕ παλεύει για τα δικαιώματα των φοιτητών και των σπουδαστών και παράλληλα για τα δικαιώματα των 16χρονων παιδιών, που αναγκάζονται να εγκαταλείψουν το σχολείο και οδηγούνται σε επαγγελματικές σχολές. Πως αγωνίζεται για τα παιδιά των νυχτερινών σχολείων που δουλεύουν την ημέρα, για τα παιδιά της πόλης και της υπαίθρου, για τα παιδιά των αγροτών και των μεταναστών. Σημείωσε πως οι φοιτητές είναι στην ίδια μοίρα με τους υπόλοιπους νέους, είναι στην πλειοψηφία τους παιδιά της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων.

Η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ στάθηκε, μεταξύ άλλων, στη σημασία των φοιτητικών κινητοποιήσεων του προηγούμενου διαστήματος, ενώ σχολίασε τα όσα λέγονται περί νέων ιδεών. Αναφέρθηκε στις νέες ιδέες του δικομματισμού, οι οποίες το μόνο που προσφέρουν είναι πιο σκληρή και στυγνή εκμετάλλευση για το λαό και τη νεολαία.

Η Αλέκα Παπαρήγα, μιλώντας για τις κινητοποιήσεις φοιτητών και σπουδαστών, υπογράμμισε: «Ξέρουμε πολύ καλά, και δεν έχουμε καμία διάθεση να το ξεχάσουμε μπροστά στις εκλογές, ότι οι φοιτητικοί και σπουδαστικοί αγώνες είχαν ένα μερίδιο στις τελευταίες λαϊκές κινητοποιήσεις. Και ότι χάρη στους φοιτητικούς και σπουδαστικούς αγώνες άρχισε να γίνεται πλατύτερα γνωστό το αντιδραστικό περιεχόμενο της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης της ΝΔ αλλά και η υποκρισία της ίδιας πολιτικής που προβάλλει το ΠΑΣΟΚ.

Και ακόμα παραπέρα, ακόμα και εάν κάποιοι δεν έφτασαν στο σημείο να βγάλουν ολοκληρωμένα συμπεράσματα για το τι συμβαίνει στη δικομματική εναλλαγή, τι σημαίνει ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, ωστόσο πολύ περισσότερο σήμερα, οι γονείς σας, οι εργαζόμενοι κατάλαβαν ορισμένα πράγματα. Οτι, για παράδειγμα, όλες αυτές οι θυσίες που κάνουν για τα παιδιά τους, στο σχολείο και ιδιαίτερα στο φροντιστήριο, τις κάνουν για να τα χαρούν σαν φοιτητές των ΑΕΙ και σπουδαστές των ΤΕΙ. Δε θα έλεγα πως είναι θυσίες μάταιες, γιατί για το γονιό τίποτα δεν είναι μάταιο. Είναι, όμως, θυσίες τις οποίες τις κάνουν χωρίς να έχουν διασφαλίσει ότι τα παιδιά τους θα μπορούν, έστω, να καρπωθούν ή να χαρούν ή να τιμήσουν αυτές τις θυσίες. Οχι γιατί δεν είναι άξια παιδιά των οικογενειών, αλλά γιατί σήμερα το να έχεις ένα πτυχίο, είτε πανεπιστημιακό είτε των ΤΕΙ δε σημαίνει τίποτα άλλο».

«Ως φοιτητής και σπουδαστής», συμπλήρωσε η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ «είσαι στην ίδια μοίρα με όλους τους υπόλοιπους νεολαίους. Πρέπει να κυνηγήσεις τις λίγες ευκαιρίες που επιφυλάσσουν να τις μοιραστούν οι πολλοί και μια τέτοια διανομή δεν μπορεί να γίνει. Θα είναι μια ζωή γεμάτη περιπέτεια, μια ζωή πολύ μακριά απ' αυτήν που ονειρεύτηκαν οι γονείς».

Στη συνέχεια, σημείωσε: «Κάποιοι μιλάνε για τη γενιά του άρθρου 16, που θα παίξει ένα σημαντικό ρόλο και στο κίνημα το φοιτητικό, και στο σπουδαστικό, και στις εκλογές. Να με συγχωρείτε, το ΚΚΕ αυτόν τον όρο δεν το χρησιμοποιεί. Οχι γιατί οι αγώνες κατά του άρθρου 16 δεν ήταν σημαντικοί, όχι γιατί το φοιτητικό και το σπουδαστικό κίνημα δεν έδωσαν κυριολεκτικά "τα ρέστα" τα τελευταία χρόνια. Και δε λέμε μόνο για τους ΚΝίτες, για τους κομμουνιστές, μιλάμε για ένα πολύ μεγάλο μέρος των φοιτητών που μπορεί να ανήκουν και σε διαφορετικά κόμματα».

Εμείς, τόνισε, «αυτό το κίνημα το βλέπουμε με τα ενιαία χαρακτηριστικά του, παρά τις φυσιολογικές εσωτερικές αντιπαραθέσεις. Η νεολαία σήμερα, κατά τη γνώμη μας, διεκδικεί κάτι παραπάνω απ' το άρθρο 16. Γιατί το άρθρο 16 είναι ένας κρίκος στην ιδιωτικοποίηση της Παιδείας, στη μετατροπή της σε ένα χώρο μεγάλης κερδοφορίας του κεφαλαίου, όχι μόνο χρηματικής αλλά και σε μια προσπάθεια ιδεολογικής χειραγώγησης αλλά και πολιτικής κερδοφορίας.

Εμείς, όταν μιλάμε για τη νέα γενιά ξεκαθαρίζουμε τα πράγματα. Ξέρουμε πολύ καλά ότι η μεγάλη πλειοψηφία των φοιτητών και των σπουδαστών είναι η σύγχρονη γενιά, τα παιδιά της εργατικής τάξης, των μικροεπαγγελματιών, των αυτοαπασχολουμένων, της φτωχής αγροτιάς. Οι φοιτητές και οι σπουδαστές δεν είναι κάτι αποσπασμένο από την κοινωνία και από τη διάσπαση που έχει σήμερα η κοινωνία. Και εάν θέλετε να μιλήσουμε και με ένα γενικό τρόπο, η κοινωνία των εκμεταλλευτών και των εκμεταλλευομένων».

Η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ τόνισε ότι «δεν μπορούμε να ταυτίσουμε τους ηρωικούς φοιτητικούς και σπουδαστικούς αγώνες γενικά με τη νέα γενιά. Εμείς υποστηρίζουμε τα δικαιώματα αυτών των παιδιών, που στα 15 και 16 χρόνια - και δεν έρχονται σε αντιπαράθεση με τα φοιτητικά και σπουδαστικά δικαιώματα - σταματούν το σχολείο. Τα παιδιά που οδηγούνται βίαια στις διάφορες επαγγελματικές σχολές και στα επαγγελματικά λύκεια και δεν αποκτούν το δικαίωμα να ολοκληρώνουν το δημόσιο υποχρεωτικό, λέμε εμείς, 12χρονο ενιαίο σχολείο.

Είμαστε και με εκείνα τα παιδιά - χωρίς να τα αντιπαραθέτουμε στους φοιτητές και τους σπουδαστές - που αναγκάζονται να πηγαίνουν στα νυχτερινά σχολεία και να πηγαίνουν να δουλεύουν το πρωί, ονειρευόμενοι ότι κάποια στιγμή θα μπορέσουν κι αυτοί να πάνε και κάπου πέρα απ' το λύκειο. Είμαστε και με κείνα τα παιδιά που πηγαίνουν στις διάφορες επαγγελματικές σχολές, δημόσιες ή ιδιωτικές, και αναγκάζονται επίσης να δουλεύουν, κάνοντας την πρακτική τους άσκηση. Παιδιά που δουλεύουν οκτάωρο για πρακτική άσκηση και παίρνουν ένα μεροκάματο κατώτερο απ' τα δίδακτρα που πληρώνουν οι δικοί τους στις επαγγελματικές».

«Είμαστε», πρόσθεσε, «με τα αγροτόπουλα, με τα παιδιά και τα εγγόνια της αγροτιάς που συρρικνώνεται, χάνει τον κλήρο της το μικρό, εκτοπίζεται απ' την αγροτική παραγωγή. Με αυτά τα παιδιά που τους επιφυλάσσεται ένα μέλλον να είναι λίγο εργάτες γης, λίγο οικοδόμοι, κάπου να μάθουν λίγα γράμματα, ενδεχομένως να σπουδάσουν στο πανεπιστήμιο με χίλια ζόρια και με χίλια βάσανα και να μην ξέρουν πού θα επιλέξουν να ζουν. Λίγο στην ύπαιθρο και λίγο στα αστικά κέντρα, να μείνουν στην ύπαιθρο δεν τους φτάνει το αγροτικό εισόδημα, να πάνε στα αστικά κέντρα που δεν μπορούν να βρουν σταθερή και μόνιμη δουλιά.

Είμαστε με τα παιδιά των αστικών κέντρων που ζουν πολύ δύσκολες και απερίγραπτες συνθήκες, γιατί πάμε κυριολεκτικά για πόλεις - τέρατα και ερημοποίηση της υπαίθρου ακόμα μεγαλύτερη. Είμαστε με τα μεταναστόπουλα, με τα παιδιά των ξένων εργατών, των μεταναστών, που συναντάνε ακόμα μεγαλύτερες δυσκολίες. Και το λέω αυτό, γιατί σε καμία περίπτωση κανένα τμήμα του νεολαιίστικου κινήματος δεν μπορεί να το δει, κανείς, πάνω απ' όλα τ' άλλα».

Νωρίτερα, στην ομιλία της, η Αλέκα Παπαρήγα μίλησε για το «νέο» και το «παλιό», αλλά και το πώς χρησιμοποιούνται αυτοί οι όροι στην εποχή μας. Σημείωσε, πως ξεκίνησε μια εκστρατεία, η οποία λέει: «Θέλουμε νέους ανθρώπους με νέες ιδέες, ανανέωση των κομμάτων και έγινε κι αυτό. Πραγματικά θα δούμε στη σύνθεση του πολιτικού σκηνικού - από πλευράς στελεχών αρχηγών και τα λοιπά - πως έχουμε νέα πρόσωπα, νεότερες ηλικίες. Και δε διστάζω να πω ότι έχουμε και νέες ιδέες. Τι άλλαξε, όμως, στη ζωή του λαού και της νεολαίας»;

Εμείς, επισήμανε, «αναγνωρίζουμε ότι η ΝΔ λανσάρει νέες ιδέες όπως επίσης και το ΠΑΣΟΚ. Τι σημαίνει, όμως, νέα ιδέα; Κάθε νέα ιδέα είναι ριζοσπαστική, προοδευτική, προπάντων διασφαλίζει τα δικαιώματα της νέας γενιάς και των οικογενειών της; Νέα ιδέα, για παράδειγμα, για την Ελλάδα (γιατί για την Ευρώπη δεν είναι και τόσο νέα ιδέα) είναι τα μη κρατικά πανεπιστήμια, αυτά που λένε μη κερδοσκοπικά.

Νέα ιδέα είναι τα φοιτητοδάνεια, δηλαδή να μπαίνει ο νέος στο πανεπιστήμιο και να μπορεί να κάνει ένα χαμηλότοκο ή άτοκο τραπεζικό δάνειο. Μέχρι τώρα, πριν λίγα χρόνια, δάνειο έκανε κυρίως ο 30άρης, ο 35άρης και πιο πάνω, γιατί έπρεπε να έχει και ένα ορισμένο εισόδημα. Τώρα σου αναγνωρίζει το δικαίωμα να κάνεις δάνειο και ως φοιτητής. Αύριο, διόλου απίθανο, να πούνε ότι δάνειο μπορεί να πάρει και το 16χρονο. Νέα ιδέα και αυτή»!

Η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ αναφέρθηκε και σε άλλες «νέες» ιδέες του δικομματισμού: «Είναι αυτό που η ΝΔ λέει, αλλά και το ΠΑΣΟΚ το λέει με τα δικά του λόγια. Μπορείς να γραφτείς σε ένα πανεπιστήμιο και μετά να γίνεις περιπατητής, να πηγαίνεις σε μια σχολή ένα χρόνο, στην άλλη σχολή άλλο χρόνο. Οπως υπάρχει η κινητικότητα ανάμεσα στην εργασία και την ανεργία, να υπάρχει και μια κινητικότητα μέσα στο πανεπιστήμιο. Νέες ιδέες, εάν θέλετε, αντιπροσωπεύει και η Μπολόνια που είναι η μήτρα των σύγχρονων αντιδραστικών πολιτικών στην Παιδεία και συνολικά στο εκπαιδευτικό σύστημα.

Νέα ιδέα είναι και η ευελφάλεια, όπως λένε, δηλαδή ευελιξία στην εργασία, μπορεί να δουλεύεις μερικές ώρες το μήνα, τη βδομάδα, μερικούς μήνες το χρόνο. Να είσαι ευέλικτος, γιατί ο νέος, στο κάτω - κάτω δε θέλει σταθερή δουλιά, του αρέσει έτσι να παίζει με τη δουλιά! Κάποιες μέρες να δουλεύει, κάποιες μέρες να μη δουλεύει και τον υπόλοιπο καιρό να μπαίνει στη χειμερία νάρκη. Δεν έχει ανάγκη! Με έναν μερικό μισθό τον φτάνουν όλα»!

Να το πω καθαρά, είπε η Αλέκα Παπαρήγα: «Το καπιταλιστικό σύστημα και τα κόμματά του έχουν αυτήν την ικανότητα. Οσο έχουν την εξουσία στα χέρια τους, όσο θέλουν να τη θωρακίσουν από το λαϊκό κίνημα, το νεανικό κίνημα που τους αμφισβητεί - που θα τους αμφισβητήσει αύριο πολύ περισσότερο - είναι υποχρεωμένοι να βγάζουν νέες ιδέες». Πρόκειται, συμπλήρωσε, για νέες ιδέες που θέλουν πιο φθηνή εργατική δύναμη με νέους όρους στυγνής και σκληρής εκμετάλλευσης.

Τόνισε, δε, πως «η καπιταλιστική βαρβαρότητα στηρίζεται σε νέες ιδέες. Επομένως, η νέα γενιά πρέπει να χρησιμοποιήσει τις εμπειρίες της - έχουν και οι νέοι άνθρωποι εμπειρίες - και να ξεκαθαρίσει τι είναι νέο και τι δεν είναι, στην εμφάνιση με το αντιδραστικό και βάρβαρο περιεχόμενο. Και αυτό πρέπει να το κάνει και στην εκλογική μάχη».

Η Αλέκα Παπαρήγα σημείωσε πως για το δικομματισμό «ο συνήθης ύποπτος στο παλιό θεωρείται το ΚΚΕ και κατά συνέπεια και η ΚΝΕ. Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι γίνεται μια συστηματική προπαγάνδα: Θέλεις το καινούριο; Με τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ! Και εκεί τσακώνονται μεταξύ τους ποιος είναι πιο νέος, ποιος έχει περισσότερες "φρέσκες" ιδέες! ΚΚΕ ίσον το παλιό, το ξεπερασμένο, ίσον το χτες! Δεν απαντάμε απολογητικά σε αυτές τις νέες ιδέες ή σε αυτή την επίθεση.

Και να το πω καθαρά, δεν αισθανόμαστε καμία ανάγκη να απολογηθούμε στις ηγεσίες της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Δεν αισθανόμαστε καμία ανάγκη να απολογηθούμε στον ΣΕΒ, το εμποροβιομηχανικό επιμελητήριο που σήμερα καταθέτει νέες ιδέες μπροστά στις εκλογές για την απασχόληση, για την Παιδεία, για πάρα πολλά πράγματα. Σήμερα (σ.σ. χτες) τα δημοσιεύουν οι εφημερίδες, δεν καταδεχόμαστε κυριολεκτικά να τους απαντήσουμε. Ωστόσο, το διάλογο για το τι είναι νέο και τι παλιό, τι είναι ανανεωτικό και ριζοσπαστικό χίλιες φορές να τον κάνουμε με τη νεολαία. Εκεί, θέλουμε να απαντήσουμε και πάνω σε συγκεκριμένα ζητήματα του σήμερα αλλά και πάνω στο αύριο».

Μετά το τέλος της ομιλίας, η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ συναντήθηκε εθιμοτυπικά με τον Πρύτανη του Παντείου Παναγιώτη Τσίρη.