Κυριακή 9 Σεπτέμβρη 2007 - 1η έκδοση
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 4
ΕΝΘΕΤΗ ΕΚΔΟΣΗ: "7 ΜΕΡΕΣ ΜΑΖΙ"
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
ΜΟΥΣΙΚΗ
Σε δικομματική ομηρία

Δημόσια έκταση το Δέλτα Φαλήρου, παραχωρείται στο Ιδρυμα Νιάρχου
Δημόσια έκταση το Δέλτα Φαλήρου, παραχωρείται στο Ιδρυμα Νιάρχου
Σε τι να πρωτοαναφερθούμε; Στους άστεγους μουσικούς μας φορείς; Στις ορχήστρες μας, με τα σοβαρότατα οικονομικά προβλήματα που οδηγούνται σε διά της... ασφυξίας «θάνατο»; Στην εκχώρηση ολοένα μεγαλύτερου μέρους του μουσικού μας πολιτισμού στο μεγάλο κεφάλαιο, που οδηγεί και στην παραπέρα αποξένωση του λαού από το μουσικό έργο; Στη μουσική παιδεία που παραμένει αδιαβάθμητη στα χέρια των ιδιωτών; Στην προκλητικά αδιάφορη κυβερνητική στάση απέναντι στα μύρια όσα προβλήματα αντιμετωπίζουν δημιουργοί και ερμηνευτές, εκείνοι που επιμένουν να υπηρετούν την αληθινή μουσική δημιουργία, την ίδια στιγμή που με εκατομμύρια ευρώ ενισχύεται η όποια μουσική ευτέλεια; Το μόνο πάντα καλοπροικισμένο είναι το Μέγαρο Μουσικής...

Μελανή είναι η «παρακαταθήκη» των κυβερνήσεων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ και στον τομέα του μουσικού μας πολιτισμού. Υποσχέσεις που ουδέποτε εκπληρώθηκαν, οξυμένα προβλήματα, ενίσχυση των μοχλών κερδοσκοπίας, ισοπέδωσης και χειραγώγησης και ολοένα μεγαλύτερες εκχωρήσεις του πολιτισμού στο κεφάλαιο, με ανυπολόγιστες για το λαό μας επιπτώσεις, δίνουν το στίγμα της πολιτικής τους και στη μουσική.

Τα μεγαλύτερα μουσικά σύνολα της χώρας συνεχίζουν να βρίσκονται αντιμέτωπα με την απαξιωτική πολιτική του ΥΠΠΟ, που εδώ και δεκαετίες επιμένει να μη δίνει λύση σε στοιχειώδη για τη λειτουργία τους προβλήματα, όπως είναι το κτιριακό. Αντ' αυτού, η κυβέρνηση βάζει πλάτη στις ορέξεις των κάθε λογής «ευεργετών», που αποσκοπούν στην άλωση του πολιτιστικού τοπίου, ισχυριζόμενοι ότι θα «σώσουν τον πολιτισμό» και θα «εκπολιτίσουν το λαό». Χαρακτηριστική η περίπτωση του Ιδρύματος «Σταύρος Νιάρχος», στο οποίο εκχωρούνται ουσιαστικά δύο μεγάλοι κρατικοί Οργανισμοί, η Εθνική Βιβλιοθήκη και η Εθνική Λυρική Σκηνή, με το πρόσχημα ότι αυτό θα αναγείρει τα νέα κτίριά τους. Χαρακτηριστικό και το ότι μεγάλος «τιμονιέρης» πλέον στη Λυρική δεν είναι άλλος από τον μεγαλοβιομήχανο και πρώην πρόεδρο του ΣΕΒ, Οδυσσέα Κυριακόπουλο.

Η Κρατική Ορχήστρα Αθηνών, ο κυριότερος συμφωνικός φορέας του τόπου μας, παρά τις κατά καιρούς δεσμεύσεις των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ και ΝΔ και τις «κορδέλες» που κόπηκαν, παραμένει χωρίς ένα δικό της χώρο που θα της επέτρεπε να ασκείται και να παρουσιάζει τα προγράμματά της. Την κυβερνητική αναλγησία ως προς την επιδότησή της, έχει «γευτεί» πολλές φορές και η Ορχήστρα των Χρωμάτων, πνευματικό παιδί του Μάνου Χατζιδάκι, βιώνοντας δύσκολες μέρες, με επί μήνες απλήρωτους μουσικούς, δίχως στέγη, με κίνδυνο κατά καιρούς να αναστείλει ακόμη και τη λειτουργία της.

Δύσκολες μέρες περνούν και άλλα ορχηστρικά σύνολα, όπως η Λαϊκή Ορχήστρα «Mίκns Θεοδωράκης» ή η Κρατική Ορχήστρα Ελλnνικής Μουσικής. Δίχως αιδώ, ο υπουργός Πολιτισμού, αναφερόμενος στις ορχήστρες έκανε λόγο για... άλυτο ζήτημα για το ΥΠΠΟ. Ενδεικτική η απορία του: «Πώς μπορείς να χρηματοδοτείς ορχήστρες με 1,5 εκατομμύρια ευρώ το χρόνο και αυτές να έχουν έσοδα 54.000 ευρώ ετησίως; Ποιον αφορά η δουλιά τους;»!! Η ανταποδοτικότητα ενός καλλιτεχνικού φορέα για τον υπουργό μετριέται ανάλογα με τις εισπράξεις του και όχι με βάση το έργο που παράγει. Εξάλλου, ο ίδιος και η κυβέρνησή του, όπως στο παρελθόν το ΠΑΣΟΚ, δεν είχαν την παραμικρή «ευαισθησία» για τα εκατομμύρια που έπεσαν και πέφτουν στη χοάνη της Γιουροβίζιον... Ούτε ότι μια παράσταση, μπορεί να κοστίζει όσο και ο προϋπολογισμός μιας ορχήστρας (πόσο τελικά κόστισε η «Κάρμεν» στο Ηρώδειο;). Είναι ξεκάθαρο ότι εκείνοι που καταδίκασαν τις ορχήστρες σε οικονομική ένδεια, δανεισμό και ανασφάλεια, απεργάζονται σενάρια άλωσής τους από «ευεργέτες» χορηγούς, ίσως ακόμα και το ενδεχόμενο τυπικής κατάργησής τους.

Οι άνθρωποι που υπηρετούν το μουσικό πολιτισμό, αλλά και όλοι μας που ζητάμε να είμαστε κοινωνοί του, δίχως μεσάζοντες και πονηρούς «ευεργέτες», ας τους δώσουμε την απάντησή μας!


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ