Με τη φράση αυτή η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Αλέκα Παπαρήγα συνόψισε το πολιτικό συμπέρασμα που πρέπει να βγει από την ασύλληπτη τραγωδία που έπληξε χτες τη χώρα με τις φωτιές που κατέκαψαν την Ηλεία, τη Λακωνία και τη Μεσσηνία.

Σε δηλώσεις που έκανε κατά τη διάρκεια της περιοδείας της στα Οινόφυτα, η Αλ. Παπαρήγα αναφερόμενη στις μεγάλες φωτιές στην Πελοπόννησο αποσαφήνισε ότι πρόκειται για καθαρά πολιτικό ζήτημα που έχει τη ρίζα του στην εμπορευματοποίηση της γης.

«Δεν περισσεύουν πια δάκρυα, ούτε οργή και αγανάκτηση για την ανθρώπινη, φυσική και οικονομική τραγωδία, που σήμερα έχουμε στη Μεσσηνία, τη Λακωνία και την Ηλεία. Και δεν ξέρουμε μέχρι πού θα φτάσει», σημείωσε η Αλ. Παπαρήγα και συμπλήρωσε: «Το ζήτημα είναι καθαρά πολιτικό με την εξής έννοια: Τα φυσικά φαινόμενα και τις φυσικές τραγωδίες μπορεί κανείς να τα αντιμετωπίσει. Ολα τα φυσικά φαινόμενα δεν είναι ανίκητα. Εδώ ένα πράγμα βγαίνει στην επιφάνεια. Η ανάπτυξη που διαχρονικά γίνεται στην Ελλάδα, η οποία γίνεται σε βάρος των ανθρώπινων συμφερόντων, σε βάρος των εργαζομένων. Τα πάντα έχουν αρχή, μέση και τέλος το κέρδος. Αυτή είναι η Ελλάδα του "σκληρού πυρήνα" της ΕΕ, αυτή είναι η ισχυρή Ελλάδα. Και αυτό το πολιτικό συμπέρασμα πρέπει να βγει. Και ακριβώς επειδή βρισκόμαστε μπροστά στις εκλογές, ένα πράγμα πρέπει να πούμε: Φτάνει πια η εμπορευματοποίηση της γης, τα εγκαταλελειμμένα δάση, τα εγκαταλελειμμένα χωριά με τους ηλικιωμένους, που δεν είναι σε θέση να αυτοπροστατευτούν, σε εκείνα τα έρημα χωριά που αντιμετωπίζουν τη λαίλαπα της φλόγας. Είναι ζήτημα πολιτικό, πέρα από τα όποια φυσικά φαινόμενα ή τον αέρα. Η χρήση, η εμπορευματοποίηση της γης είναι ο σπινθήρας».

Σε ερώτηση δημοσιογράφου σχετικά με τις αποζημιώσεις σε περιοχές που ήδη επλήγησαν από τις πυρκαγιές, όπως το Σχηματάρι και τα Δερβενοχώρια, η Αλέκα Παπαρήγα δήλωσε:

«Δεν το συζητώ, όταν υπάρχει μια τέτοια τραγωδία, πρέπει να υπάρχει αποζημίωση 100%. Και όχι μόνο η αποζημίωση για τις άμεσες συνέπειες. Διότι όταν καταστρέφεται η παραγωγή, όταν καταστρέφεται το δάσος, περνάνε πάρα πολλά χρόνια για να υπάρχει νέα παραγωγή και μάλιστα σε συνθήκες της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής (ΚΑΠ). Είναι αυτό που λέμε "ήταν στραβό το κλήμα...". Με αυτή την έννοια βέβαια μιλάμε για αποζημιώσεις. Αλλά ξαναλέω: Το θέμα δεν είναι να έχουμε πυρκαγιές, να καίγεται η γη, τα δάση, οι περιουσίες και να ζητάμε αποζημιώσεις. Το ζήτημα είναι να κυριαρχήσει μία διαφορετική πολιτική, να καούν τα κέρδη θα έλεγα εγώ, αυτή είναι η αξία».