Το για ποιο λογο γίνονται όλα αυτά είναι προφανές. Η αύξηση των εσόδων, τόσο για τους ιδιοκτήτες του συλλόγου όσο και για την πλειάδα των χορηγών που συνοδεύουν πάντα μια ισχυρή ομάδα. Για παράδειγμα υπολογίζεται ότι τα έσοδα της Μπαρτσελόνα από την 9ήμερη παραμονή στην Απω Ανατολή θα επιφέρουν έσοδα πάνω από 5 εκατ. ευρώ. Πέρσι πάντως ο ίδιος σύλλογος όλο το καλοκαίρι, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, κέρδισε περίπου 17 εκατ. ευρώ. Ο,τι καλύτερο δηλαδή για τους χορηγούς τη λεγόμενη νεκρή περίοδο. Οπως ανακοίνωσαν οι δυο βασικοί χορηγοί της Λίβερπουλ (εταιρεία αθλητικών ειδών και μπίρας) τα έσοδά τους διπλασιάστηκαν κατά τη διάρκεια της περιοδείας στην Ασία φέτος. Περίπου 2,5 εκατ. ευρώ πήρε η γαλλική Λιόν για να συμμετάσχει στο διεθνές τουρνουά PEACE CUP που διεξήχθη στη Νότια Κορέα. Δυο Ηπείρους σε μια μέρα άλλαξε η Μπάγερν Μονάχου προκειμένου να δώσει το πρώτο φιλικό της στο Χονγκ Κονγκ που σηματοδοτούσε την έναρξη της προετοιμασίας και την επόμενη ξαναγύρισε στη Γερμανία. Εκτος όμως από την Ασία οι ευρωπαϊκές ομάδες έχουν πιάσει όλα τα μήκη και πλάτη του πλανήτη. Εχουμε και λέμε: Στην, επίσης κερδοφόρο, αγορά των ΗΠΑ... περιπλανήθηκαν φέτος η Τσέλσι, η Αστον Βίλα και η Εβερτον. Την αγορά της Αφρικής -ιδιαίτερα προσοδοφόρα ενόψει και της διοργάνωσης του Μουντιάλ το 2010 στο Γιοχάνεσμπουργκ- προτίμησαν η Τότεναμ και η Αρσεναλ.

Βέβαια, οι καλοκαιρινές επιδρομές των ευρωπαϊκών ομάδων δε γίνονται χωρίς αντιδράσεις κυρίως από ενδιαφερόμενους της τοπικής αγοράς. Τα τελευταία χρόνια οι ασιατικές ομοσπονδίες ποδοσφαίρου έγιναν αποδέκτες έντονων διαμαρτυριών από τοπικές ομάδες που έβλεπαν να βρίσκονται στη σκιά των Ευρωπαίων. Και φυσικά δεν έχουν αυτές έσοδα, αφού ακόμα και εθνικοί χορηγοί επιλέγουν τη διαφήμιση σε κάποιο σύλλογο της Ευρώπης. Το ίδιο συμβαίνει και με τους οπαδούς, αφού η επίσκεψη μιας ομάδας από την Ευρώπη θα τους δέσει περισσότερο παρά ένας εγχώριος σύλλογος. Η ΦΙΦΑ αποφάσισε να... ψελλίσει κάτι για όλο το σκηνικό, τονίζοντας ότι η όλη διαδικασία εμποδίζει την ανάπτυξη του ποδοσφαίρου της περιοχής. Το σίγουρο είναι ότι η παγκόσμια ομοσπονδία περισσότερο ενδιαφέρεται για την ισορροπία στην πίτα της αγοράς και στην ικανοποίηση των ασιατικών ομοσπονδιών, που αποτελούν παραρτήματά της, παρά για το καλό του ασιατικού ποδοσφαίρου.

Ο προπονητής της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, Αλεξ Φέργκιουσον, ούτε ήθελε να ακούσει για Ασία φέτος. Αλλωστε χρόνια στο χώρο του ποδοσφαίρου, μάλλον αντιλαμβάνεται περισσότερο από κάποιους άλλους τις συνέπειες που αρχίζει να έχει το φαινόμενο. Κάτι που μάλλον δεν αντιλαμβάνονται οι ιδιοκτήτες της ομάδας, αφού ο Αμερικανός Γκλέιζερ παρέα με τους χορηγούς αποφάσισαν να πραγματοποιηθεί το 5ο ταξίδι τα τελευταία χρόνια της ομάδας στην Ασία. Και σε αυτό το ταξίδι η ατζέντα είναι γεμάτη. Από φιλικά με ομάδες χαμηλής δυναμικότητας από Ιαπωνία και Νότια Κορέα, παρουσιάσεις σε κοσμικές εκδηλώσεις (μέχρι και στα εγκαίνια αλυσίδας φαστ φουντ), συνεντεύξεις, φωτογραφήσεις... Μέσα σε όλα αυτά βέβαια πού να βρεθεί χρόνος για προπόνηση. Τουλάχιστον σοβαρή προπόνηση, όπως τη φαντάζεται ο Αλεξ Φέργκιουσον. Και πραγματικά τα σημερινά δεδομένα αποδεικνύουν την επικινδυνότητα του φαινομένου. Πρώτα θύματα βέβαια οι ίδιοι οι ποδοσφαιριστές, που εγκλωβισμένοι στα υψηλά συμβόλαια, δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς. Υπάρχουν περιπτώσεις ποδοσφαιριστών που από πέρσι που συμμετείχαν με τις εθνικές ομάδες της χώρας τους στο Μουντιάλ της Γερμανίας μέχρι φέτος, ένα χρόνο μετά, δεν έχουν ξεκουραστεί καθόλου. Μετά τη Γερμανία ακολούθησαν οι περσινές περιοδείες με τους συλλόγους τους, μετά ο μαραθώνιος των εγχώριων πρωταθλημάτων και των ευρωπαϊκών διοργανώσεων, μετά πάλι εθνική ομάδα και στη συνέχεια σύλλογος κλπ. Πιο χαρακτηριστική περίπτωση των παραπάνω αποτελεί ο Βραζιλιάνος Ροναλντίνιο, που μετά από μια εκπληκτική χρονιά με την Μπαρτσελόνα, άρχισε να... κλατάρει στα γήπεδα της Γερμανίας με την εθνική της χώρας του και αποκορύφωμα την περσινή χρονιά στους «Μπλαουγκράνα» που κινήθηκε σε μέτρια επίπεδα εξαιτίας της κούρασης. Φυσικά δεν είναι ο μόνος. Αλλωστε και η γενικότερη εικόνα της Μπαρτσελόνα φέτος κυμάνθηκε σε μετριότατα επίπεδα.

Τώρα εάν υποθέσουμε ότι τα αποικιοκρατικού τύπου συμβόλαια που υπογράφουν τα σπουδαία ονόματα του χώρου με τις ομάδες τους και τους χορηγούς, όσον αφορά τις υποχρεώσεις που θα έχουν, καταλαβαίνει κάποιος ότι ο ποδοσφαιριστής θα πρέπει πάντα να είναι στις επάλξεις. Και για να συμβεί αυτό υπάρχουν αρκετοί δρόμοι, όπως λχ της χρήσης αναβολικών. Σε έναν άλλο τομέα είναι αποδεδειγμένο πλέον ότι η συνεχιζόμενη κούραση, αλλά και η αύξηση των υποχρεώσεων αυξάνει τις πιθανότητες σοβαρού τραυματισμού ενός παίκτη, ιδιαίτερα μάλιστα εάν δεν έχει κάνει και την κατάλληλη προετοιμασία.