Θαυμάστε όμως την «αλληλεγγύη» των αρθρογράφων και της «Αυγής» που υιοθετούν όλη την ιμπεριαλιστική προπαγάνδα χρησιμοποιώντας φρασεολογία για την Κούβα του τύπου: «μονοκομματικό, αυταρχικό καθεστώς που έχει ως ηγέτη και πλασάρει σαν σύμβολο τον Κάστρο, καπηλευόμενο τα απελευθερωτικά οράματα της κουβανικής επανάστασης». Και παρακάτω παρουσιάζει ως πασίγνωστα φαινόμενα «τις διώξεις αντιφρονούντων και ολόκληρων κοινωνικών κατηγοριών π.χ. ομοφυλόφιλοι, τα βασανιστήρια και εκτελέσεις, την παραμικρή δυνατότητα αντιπολιτευτικής δράσης, ανυπαρξία εκλογικών διαδικασιών»...
Χαρακτηριστικός είναι και ο τρόπος που αναφέρεται το δημοσίευμα στον πρέσβη της Κούβας στη χώρα μας όταν εγκαλείται η Νεολαία του ΣΥΝ για «πολιτικό λάθος» γιατί τον κάλεσε σε εκδήλωσή της. Λέγεται λοιπόν: «οι εκπρόσωποι τέτοιων καθεστώτων είναι απολύτως αδιάφοροι απέναντι στις επιλογές της Ευρωπαϊκής Αριστεράς για εκδημοκρατισμό και παραχώρηση ελευθεριών. Είναι πολύ ικανοί όμως στο να αξιοποιούν τα αντιιμπεριαλιστικά αντανακλαστικά και τις αντίστοιχες διαθέσεις Ευρωπαίων και άλλων συντρόφων για να αποσπούν δημοκρατική νομιμοποίηση των δικτατορικών καθεστώτων τους»!
Εμείς τι άλλο να πούμε; Αυτά κι αν είναι «πρόοδος», «εκσυγχρονισμός», «αριστερός, ανανεωτικός λόγος», «πνεύμα αλληλεγγύης στην Κούβα» κλπ, κλπ. Λίγη ντροπή πάντως δε βλάφτει... Αλλά πού να βρεθεί η τσίπα στους οπορτουνιστές, φύσει και θέσει αντικομμουνιστές!