Θλίψη και οργή είναι τα κυρίαρχα συναισθήματα των κατοίκων της επαρχίας Γορτυνίας, στην ορεινή Αρκαδία. Θλίψη για τα δάση - σύμβολο στη, χιλιάδων χρόνων, ιστορία της Αρκαδίας που καταστράφηκαν και οργή για κείνους που με την εμπρηστική πολιτική τους, τα παρέδωσαν βορά στις ορέξεις των κάθε λογής μικρών και μεγάλων συμφερόντων. Για μια ολόκληρη βδομάδα οι φλόγες έκαιγαν σχεδόν ολόκληρη τη δυτική πλευρά του νομού από βορά προς νότο και για μια ακόμη φορά σύμφωνα με την κυβέρνηση και τους εκπροσώπους της, η αιτία που έγιναν στάχτη πάνω από 70.000 στρέμματα παρθένου δάσους και βοσκότοπων ήταν «οι άσχημες καιρικές συνθήκες και οι δύσβατες περιοχές».

Τι κι αν οι κάτοικοι φωνάζουν ότι το πρώτο πυροσβεστικό αεροσκάφος φάνηκε στην περιοχή 15 ολόκληρες ώρες μετά την έναρξη της πρώτης πυρκαγιάς στο χωριό Σαρακίνικο, τι κι αν οι άνδρες της ΕΜΑΚ, που ήρθαν προς ενίσχυση της κατάστασης από τη Βόρεια Ελλάδα, έλεγαν με αγανάκτηση ότι, οι δυνάμεις δε φτάνουν, για να ελέγξουν τόσα πολλά διαφορετικά μέτωπα, τι κι αν ακόμη, όλοι όσοι γνωρίζουν υποστηρίζουν ότι τη «φωτιά την περίμεναν αργά ή γρήγορα», από τη στιγμή που άρχισαν να χτίζονται οι πρώτες βίλες επωνύμων επιχειρηματιών μέσα στο ελατόδασος του δήμου Τρικολόνιου... Και πώς να μην οργίζεται κανείς όταν την ίδια στιγμή που το δάσος καιγόταν, δεκάδες εκσκαφτικά μηχανήματα και πυροσβεστικά οχήματα και εκατοντάδες πυροσβέστες και στρατιώτες δημιουργούσαν ζώνες αντιπυρικής προστασίας γύρω από τη βίλα του επιχειρηματία, κ. Κωτσόβολου, στη θέση «Κλειδί» στο δρόμο Χρυσοβίτσι - Στεμνίτσας.

«Για να μην καίγονται τα δάση πρέπει να πιαστούν οι εμπρηστές και να τιμωρούνται παραδειγματικά», είπε στο «Ρ», σχεδόν φωνάζοντας, ο Γ. Δαμιανίδης ένας από τους άνδρες της ΕΜΑΚ που ήρθαν από τη Θεσσαλονίκη για να ενισχύσουν την κατάσβεση, αφού «δε γίνεται στην τύχη να ανάβουν σχεδόν ταυτόχρονα 7 και 8 διαφορετικές εστίες». Η αυταπάρνηση που έδειξαν οι πυροσβέστες και οι επίλεκτοι άνδρες της ΕΜΑΚ είναι δεδομένη για όλους όσοι βρέθηκαν έστω και λίγο κοντά τους την περασμένη βδομάδα, όμως όπως συνεχίζει ο Γ. Δαμιανίδης, «χωρίς αρκετά τρόφιμα και νερό, προσπαθούμε να σβήσουμε τη φωτιά σε μια περιοχή, που οι περισσότεροι από εμάς ερχόμαστε πρώτη φορά στη ζωή μας, χωρίς να έχουμε κάποιον συγκεκριμένα να μας καθοδηγεί, που να γνωρίζει τους δρόμους και τα περάσματα μέσα στα δάση. Και τι σημαίνει τελικά να σταλούν οχήματα και δυνάμεις, όταν από προηγούμενα δεν υπάρχει όλη η απαιτούμενη υποδομή δασοπροστασίας. Οταν δεν υπάρχει πρόληψη για μια περιοχή σαν αυτή και ξαφνικά τη στιγμή που φυσούν δυνατοί άνεμοι ξεπηδούν 7 διαφορετικές εστίες, τότε μιλάμε για ολική καταστροφή».

Τόπος εγκατάλειψης...

Ενας διάλογος που σίγουρα πρέπει να καταγραφεί γιατί αποτελεί άλλο ένα «κομμάτι του παζλ» της καταστροφής, είναι αυτός που έγινε μεταξύ του βουλευτή Αχαΐας του ΚΚΕ Π. Κοσιώνη - που επισκέφτηκε επικεφαλής κλιμακίου του Κόμματος, το περασμένο Σάββατο την περιοχή - και ενός γέροντα από το χωριό Κοτύλιο: «Δεν υπάρχουν τα νιάτα για να πολεμήσουν με τις φλόγες. Τα νιάτα του τόπου μας τα πούλαγαν για μουλάρια τη δεκαετία του '50, στην Αμερική και τη Γερμανία. Ο τόπος μας ερήμωσε....».

«- Τώρα μιλάς, λες και είσαι κομμουνιστής...», είπε ο Π. Κοσιώνης για να πάρει την παρακάτω απάντηση:

«- Για να μην κρύβομαι πίσω από το δάχτυλό μου, σου λέω ότι εγώ δεν ανήκω στην παράταξή σου. Ομως θέλω να λέω πάντα την αλήθεια. Ο τόπος μας ερήμωσε πριν από πολλά χρόνια. Δε μένει πια κανείς εδώ να παλέψει γι' αυτόν τον τόπο, είμαστε καμιά 30αριά γερόντια που σε λίγο θα "φύγουμε" κι εμείς...».

Τη δυσοίωνη πρόβλεψη ότι η ορεινή Αρκαδία θα ερημώσει, αν δεν ενισχυθεί άμεσα ο κυρίως κτηνοτροφικός πληθυσμός της περιοχής εξέφρασε μιλώντας στον «Ρ» ο Π. Βουρνάζος, δημοτικός σύμβουλος του δήμου Γόρτυνος, υπογραμμίζοντας επίσης ότι η οικονομική ενίσχυση που θα δοθεί πρέπει να καλύπτει πλήρως την απώλεια εισοδήματος και την καταστροφή που υπέστησαν τα κοπάδια. «Ο κίνδυνος να εξαφανιστούν κυριολεκτικά χωριά ολόκληρα από το χάρτη της περιοχής δεν είναι μόνο θεωρητικός. Είναι το αρνητικό μέλλον που δημιούργησε για όλους μας η πυρκαγιά.

Ταυτόχρονα, προέχει η Δασική Υπηρεσία να ορίσει αμέσως συγκεκριμένες και οριοθετημένες περιοχές ελεύθερης βοσκής μέσα στις περιοχές που κάηκαν και να περιφρουρεί τις υπόλοιπες εκτάσεις, ώστε να μην οικοδομηθούν. Αν δεν προχωρήσουν άμεσα αυτές οι ενέργειες θα υπάρξει αυτόματα διπλή καταστροφή μια για πάντα, τόσο του κτηνοτροφικού πληθυσμού όσο και των δασικών εκτάσεων της περιοχής».