Οι χυμοί της ταινίας είναι, ακριβώς, οι αξίες των ηρώων της. Εκείνος έχει προκαλέσει και περιμένει μια τελευταία συνάντηση με τη νεαρή φίλη του. Της έδωσε το καθοριστικό ραντεβού, στο οποίο θα βάζανε τη σχέση τους σε γερές βάσεις, στο ψηλότερο κτίριο του κόσμου, στο Εμπάιερ Μπίλντινγκ (είναι άραγε ακόμα το ψηλότερο;). Δε θέλει να ζει στην αμφιβολία. Οσο οδυνηρό και αν είναι για εκείνον, θέλει να ξεκαθαρίσει τον ορίζοντα. Οι αυταπάτες δεν είναι έρωτας. Και τα ψέματα, επίσης.

Περιμένοντας, λοιπόν, στη Νέα Υόρκη, πάνω του πέφτει μια νεαρή κοπέλα. Η οποία έχει, μόλις, παρατήσει τον άστατο και άπιστο φίλο της. Χωρίς δράματα και καυγάδες. Με αξιοπρέπεια. Φόρτωσε τις βαλίτσες της και έφυγε. Οι απιστίες και οι επιπολαιότητες δεν είναι έρωτας. Είναι αρρώστια! Αυτή εκτιμάει τον έρωτα!..

Οι δυο αυτοί καθαροί νέοι ανταμώνουν τυχαία. Μέσα σε είκοσι τέσσερις, σχεδόν, ώρες, που θα διαρκέσει η επαφή τους, όντας και οι δυο σε μεταβατική στιγμή, καθοριστική, όμως, για το χαρακτήρα τους, αλλά παράλληλα και απελευθερωμένοι, αφού έχουν πάρει τις αποφάσεις τους, θα μιλήσουν ειλικρινά! Θα ανοιχτεί ο ένας στον άλλον. Θα νιώσει και θα εκτιμήσει ο ένας τον άλλον. Λίγο πριν χωρίσουν, αυτός για να πάει στη φίλη του (αν έρθει εκείνη) και αυτή για να μπει στο αεροπλάνο για να γυρίσει στην επαρχία όπου ζει, το ζευγάρι θα νιώσει απέραντη τρυφερότητα. Ισως και έρωτα...

Αυτή είναι η υπόθεση της ταινίας! Σχεδόν τίποτα! Αυτό το ...τίποτα, όμως, καταφέρνει να σε συγκινήσει. Γιατί έχει ειλικρίνεια και απλότητα. Γιατί είναι γυρισμένο με θετική ματιά. Ο σκηνοθέτης, φαίνεται, πιστεύει και εμπιστεύεται τους θετικούς ήρωες. Οι οποίοι, ιδιαίτερα μετά την ιδιωτικοποίηση της σοσιαλιστικής κινηματογραφίας, σχεδόν εξαφανίστηκαν ολοκληρωτικά από τις οθόνες! Οπως εξαφανίστηκαν και οι «ταινίες περί έρωτος». Οι οποίες δεν πρέπει να συγχέονται με τις ...ερωτικές ταινίες!

Σε μια περίοδο, λοιπόν, όπου όλες οι «παραξενιές», η βία, ο ατομισμός, η κονόμα και ο αριβισμός, τα «παλικάρια», οι «ράμπο» και οι superman, το γυμνό, τα ναρκωτικά, οι ποικίλες σεξουαλικές «αποκλίσεις» και άλλα παρόμοια, κατακλύζουν τις οθόνες, και αποπροσανατολίζουν τη νεολαία, ο Χοακίμ Χέντεν, μας παρουσιάζει την άλλη όψη της ζωής. Μας παρουσιάζει τα παιδιά με τα καθαρά και θετικά αισθήματα και τις θετικές αξίες. Τα οποία η σημερινή κινηματογραφική βιομηχανία, σχεδόν στο σύνολό της, τα έχει περάσει στο περιθώριο. Αυτές είναι οι αρετές της ταινίας και γι' αυτό τη συστήνω! Η ταινία μιλάει για τον έρωτα. Στη βάση που μίλησε ο Σαίξπηρ. Στη βάση και με την αισθητική της δημοτικής ποίησης και των δημοτικών τραγουδιών.

Στα συν, ακόμα, της ταινίας οι ερμηνείες των νεαρών ηθοποιών, οι έξυπνοι και στοχαστικοί διάλογοι και το πολύ ήσυχο κλίμα της εικόνας (όσοι δείτε την ταινία, θα δείτε μια άλλη Νέα Υόρκη). Χωρίς καπνούς, φασαρία, φώτα ΝΕΟΝ και βία. Θα δείτε μια Νέα Υόρκη για ανθρώπους!

Παίζουν: Κρις Στιούαρτ, Ανι Γουντς, Κατρίνα Νέλσον, Ντον Γουάιλντμαν, Μόλι Φιξ.