Μια εργάτρια λιποθύμησε χτες από τη ζέστη. Απειλές από την εργοδοσία στην πρόεδρο του Σωματείου που διεκδικεί μέτρα προστασίας από τον καύσωνα
Και ενώ οι τόποι δουλιάς μετατρέπονται αυτές τις μέρες σε φούρνους, η εργοδοσία στην πρώην «ΦΑΝΚΟ», αντί να απολογείται και να πάρει μέτρα για να διαμορφώσει ανθρώπινες συνθήκες εργασίας, ψάχνει αφορμή για να «χτυπήσει» την πρόεδρο του Σωματείου επειδή διεκδικεί συνθήκες υγιεινής και ασφάλειας για τους εργαζόμενους.
Οπως καταγγέλλουν οι συνδικαλιστές, χτες αποκαταστάθηκε η βλάβη στο κλιματιστικό που υπάρχει στο κοπτήριο. Στο πλεκτήριο, η λούβα που ρυθμίζει υγρασία και θερμοκρασία είναι ακόμη χαλασμένη με αποτέλεσμα να βράζει ο τόπος από το χάραμα και οι εργάτες από τις 7 το πρωί να είναι λουσμένοι στον ιδρώτα. Κλιματιστικό δεν υπάρχει ούτε στο χώρο του διαλείμματος. Ενώ καιρό τώρα οι εργαζόμενοι ζητούν να εγκατασταθεί δεύτερος υδροψύκτης στο χώρο του βαφείου, η διεύθυνση κωφεύει.
Αυτές τις δύσκολες μέρες δεν υπάρχει στο χώρο ούτε γιατρός εργασίας, ο οποίος προβλέπεται να πηγαίνει στο εργοστάσιο μόνο μία μέρα τη βδομάδα. Αποτέλεσμα ήταν, γύρω στις 3 το μεσημέρι, στη διάρκεια της απογευματινής βάρδιας, να λιποθυμήσει μέσα στο πλεκτήριο μια εργάτρια (τα στοιχεία της είναι στη διάθεση της εφημερίδας). Ενημερώθηκε ο σύζυγός της, ο οποίος τελικά τη μετέφερε και στο Νοσοκομείο Κομοτηνής όπου έμεινε για νοσηλεία.
Είναι καθαρό ότι η αντεργατική επίθεση του Λαναρά δε σταματά στις απολύσεις. Από αυτή την επίθεση προσπάθησε να προστατέψει τους εργαζόμενους η πρόεδρος του Σωματείου, Λ. Μπρούσα. Και την περασμένη Πέμπτη, όταν άρχισε να ανεβαίνει επικίνδυνα ο υδράργυρος, επισκέφθηκε τα τμήματα και κάλεσε τους εργαζόμενους, αν χρειαστεί, να κάνουν περισσότερα του ενός διαλείμματα που προβλέπεται στο 8ωρο. Την κατήγγειλε όμως στη διεύθυνση ο προϊστάμενος του κοπτηρίου, κ. Πρεπάκης.
Ετσι, χτες, μετά τη λιποθυμία της εργάτριας, η εργοδοσία, αντί να κρυφτεί, πέρασε στην επίθεση. Με «συστατική» - απειλητική επιστολή προς την πρόεδρο του Σωματείου, για την οποία επικαλείται ως αφορμή την καταγγελία του «υπάκουου» προϊσταμένου, την εγκαλεί στην τάξη δηλώνοντας ότι η συνδικαλιστική της ιδιότητα δεν της επιτρέπει να «περιφέρεται άσκοπα στους χώρους παραγωγής», και απαιτεί να φέρεται κόσμια στους προϊσταμένους της, δηλαδή στην εργοδοσία και στα σκυλιά της που παίζουν κορόνα - γράμματα τη ζωή των εργατών.