Τόσο τα πεπραγμένα του ΠΑΣΟΚ σε σχέση με την ανεργία, όσο και το προεκλογικό του πρόγραμμα, όπως και της ΝΔ, είναι πλήρως ευθυγραμμισμένα με τις κατευθύνσεις του ΟΟΣΑ και της ΕΕ. Αποτελούν ακόμα έναν ωμό εκβιασμό σε βάρος των ανέργων να προσαρμοστούν με κάθε αντεργατικό μέτρο, προκειμένου αδιαμαρτύρητα να εξασφαλίσουν - στην καλύτερη περίπτωση - ένα ξεροκόμματο.

Στο πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ προβλέπεται ως «κεντρική προτεραιότητα η πλήρης απασχόληση, δημιουργική δουλιά για όλες και για όλους...». Γι' αυτό το σκοπό προτείνονται τα εξής μέτρα:

• «Στροφή των προγραμμάτων για την απόκτηση εργασιακής εμπειρίας (STAGE), κυρίως προς τις ιδιωτικές επιχειρήσεις». Δηλαδή: «...Επιδότηση θέσεων απασχόλησης για απόκτηση εργασιακής εμπειρίας κυρίως από τις ιδιωτικές επιχειρήσεις»
• «Δυνατότητα απασχόλησης για 4 συνεχή έτη για νέους με πλήρη ασφάλιση και (κλιμακούμενη) καταβολή ασφαλιστικών εισφορών». Δηλαδή, όπως εξηγεί: «Ειδικό τετραετές πρόγραμμα ένταξης των νέων, για πλήρη και 12μηνη απασχόληση, σ' όλες τις ιδιωτικές επιχειρήσεις. Γι' αυτές τις θέσεις εργασίας, οι ασφαλιστικές εισφορές, σε ποσοστό 100% το πρώτο έτος, 75% το δεύτερο έτος, 50% το τρίτο και 25% το τέταρτο έτος, καταβάλλονται από το κράτος και από άλλους πόρους που μπορεί να εξευρεθούν μετά από συμφωνία της ΓΣΕΕ με τις εργοδοτικές οργανώσεις»
• «Δικαίωμα στην κατάρτιση. Θέλουμε την πλήρη κατοχύρωση του δικαιώματος των ανέργων για κατάρτιση και επανακατάρτιση (...) Θα καλέσουμε τους κοινωνικούς εταίρους να πάρουν την ευθύνη των μηχανισμών κατάρτισης και στήριξης των ανέργων, τον ΟΑΕΔ και το ΛΑΕΚ στο πλαίσιο της τριμερούς συμμετοχής»
• «Θεσμοθέτηση της Κοινωνικής Εργασίας για απασχόληση, των μακροχρόνια ανέργων άνω των 55 ετών, των άνεργων μητέρων πολύτεκνων οικογενειών, των αρχηγών μονογονεϊκών οικογενειών, των ατόμων με αναπηρία»... «Ειδική οικονομική ενίσχυση προς τους ΟΤΑ, τις ΜΚΟ και κίνητρα προς επιχειρήσεις, για την ενίσχυση της κοινωνικής εργασίας...» και «Ενταξη όσων βρίσκονται στο στάδιο προσυνταξιοδότησης σε κοινωνικές θέσεις εργασίας σε δήμους, σε ΜΚΟ και στις επιχειρήσεις»
• «Μετατροπή του επιδόματος ανεργίας σε επίδομα απασχόλησης και αυτοαπασχόλησης» με «εξατομικευμένη στήριξη των ανέργων»

Το σύνθημα του ΠΑΣΟΚ για «πλήρη απασχόληση» δεν έχει καμία σχέση με το δικαίωμα στη σταθερή δουλιά με πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα. Αντίθετα, συνδέεται με την προώθηση των αναδιαρθρώσεων στις εργασιακές σχέσεις. Το ΠΑΣΟΚ δηλώνει ευθέως: «Στην εποχή των ανοιχτών αγορών δεν μπορεί να προστατευτεί η θέση εργασίας». Με αυτό ως δεδομένο διαμορφώνει τις προτάσεις και τις θέσεις του.

Στόχος, όπως διευκρινίζει, είναι οι μεταρρυθμίσεις στις εργασιακές σχέσεις να προωθούνται μέσα από «...κοινωνικές Συμφωνίες, που κατανέμουν με δίκαιο τρόπο τα θετικά αποτελέσματα της νέας προσαρμογής των κανόνων εργασίας - προωθώντας ταυτόχρονα και την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας». Στα πλαίσια αυτών των συμφωνιών είναι προφανές ότι οι εργαζόμενοι θα υποχρεώνονται να παραιτούνται από τη διεκδίκηση των ασφαλιστικών και εργασιακών δικαιωμάτων τους, από την πάλη για μισθούς, διεκδίκηση σχετικά ικανοποιητικών συλλογικών συμβάσεων.

Οι προτάσεις του ΠΑΣΟΚ για το πολύ σοβαρό κοινωνικό πρόβλημα της ανεργίας, που αφορά σε πολύ μεγάλο βαθμό τους νέους και ιδιαίτερα τις νέες γυναίκες, είναι ρυθμίσεις προς όφελος των καπιταλιστικών επιχειρήσεων:

• Με την επέκταση της περιπλάνησης περισσότερων νέων ανάμεσα στην ανεργία, στη μερική απασχόληση και την κατάρτιση.

Ουσιαστικά είναι εργοδοτική επιδότηση για τη μετακίνησή τους από την επανακατάρτιση στην απασχόληση. Μια κατάσταση που αξιοποιείται από τους καπιταλιστές για την ευρύτερη εφαρμογή ελαστικών εργασιακών σχέσεων, για πολύ χαμηλούς μισθούς και για την απαλλαγή τους από ασφαλιστικές εισφορές και άλλες στοιχειώδεις δεσμεύσεις στην πληρωμή της εργατικής δύναμης (συλλογικές συμβάσεις, όρια απολύσεων και αποζημιώσεων, υπερωριακή αμοιβή κλπ.). Πρόκειται για συμπληρωματικές επιδοτήσεις και φοροαπαλλαγές των επιχειρήσεων, δίπλα σε άλλες που ήδη υπάρχουν, και μέτρα για περιορισμένου χρόνου «απασχόληση» είτε στα πλαίσια της «απόκτησης εργασιακής εμπειρίας» είτε στα πλαίσια «ειδικού προγράμματος 4ετούς απασχόλησης».

Η λεγόμενη εξατομίκευση και η μετατροπή του επιδόματος ανεργίας σε επίδομα «απασχόλησης» και «αυτοαπασχόλησης» ουσιαστικά μετατρέπουν την ανεργία σε ατομική ευθύνη του κάθε ανέργου και ενισχύουν τους εργοδότες και όχι τους ανέργους.

• Με τον αμεσότερο έλεγχο των επιχειρήσεων στα προγράμματα κατάρτισης του ΟΑΕΔ.

Αυτά τα μέτρα σημαίνουν έμμεσα ή άμεσα βάρη για τους εργαζόμενους: Μέσω των κρατικών επιδοτήσεων προς τις επιχειρήσεις στο όνομα της καταπολέμησης της ανεργίας, με τη μεταφορά μέρους των ασφαλιστικών επιχειρηματικών εισφορών απευθείας στις πλάτες των εργαζομένων, με την άμεση συμμετοχή των εργαζομένων στη χρηματοδότηση των προγραμμάτων κατάρτισης (βλέπε τριμερή συμμετοχή του Λογαριασμού Απασχόλησης Επαγγελματικής Κατάρτισης).

• Η «κοινωνική εργασία» για χρόνια άνεργους, μεγάλης ηλικίας και για άλλες ειδικές κατηγορίες (πολύτεκνες μητέρες, ΑμεΑ, κλπ.), ουσιαστικά είναι εθελοντική ή μισοεθελοντική, απλήρωτη δηλαδή εργασία που μπορεί να συνδυάζεται και με κάποιο επίδομα. Από τη μια αξιοποιείται η απλήρωτη δουλιά των ανέργων για να καλυφθούν - με χαμηλής βέβαια ποιότητας υπηρεσίες - κάποιες κραυγαλέες ανάγκες της λαϊκής οικογένειας (π.χ., η φύλαξη βρεφών, ατόμων τρίτης ηλικίας κλπ.). Από την άλλη καλλιεργούνται αυταπάτες και ψευδαισθήσεις στους ανέργους ότι δεν κάθονται με σταυρωμένα τα χέρια, ενώ στην πραγματικότητα εκπαιδεύονται στο συμβιβασμό, συνηθίζουν να «φυτοζωούν» και να παραιτούνται από τη διεκδίκηση της σταθερής δουλιάς με δικαιώματα για όλους. Γι' αυτού του είδους τη «μαύρη» εργασία οι Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις, οι επιχειρήσεις και οι δήμοι που θα την οργανώνουν θα επιχορηγούνται!

Η εφαρμογή αυτών των μέτρων έχει και το «πλεονέκτημα» ότι τεχνητά μειώνει τη «στατιστική» καταγραφή της ανεργίας, αφού δεν υπολογίζει ως άνεργους όσους και όσες θα βρίσκονται στα προγράμματα stage, στην «κοινωνική εργασία», στα προγράμματα κατάρτισης κλπ.

Οπως και να έχει, το ΠΑΣΟΚ προπαγανδίζει σαν λύση στην ανεργία αυτό που έμαθε να κάνει καλά όσα χρόνια κυβερνούσε, χωρίς βέβαια κανένα αποτέλεσμα: Ζεστό χρήμα στους ιδιώτες, τζάμπα εργατική δύναμη, και υποταγή των εργαζομένων στην ένταση της εκμετάλλευσης και την αύξηση της κερδοφορίας του κεφαλαίου.