Κυριακή 10 Ιούνη 2007
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 24
ΔΙΕΘΝΗ
ΓΕΡΜΑΝΙΑ - G8
Εντάσεις, ανταγωνισμοί και ψευδεπίγραφες συγκλίσεις

Η αστυνομοκρατία κυριάρχησε και στη σύνοδο των 8 στη Γερμανία

Associated Press

Η αστυνομοκρατία κυριάρχησε και στη σύνοδο των 8 στη Γερμανία
Υποσχέσεις, κίβδηλες δεσμεύσεις και εναγώνιες προσπάθειες να αποκρυβούν οι εντάσεις και οι αντιθέσεις, που τελικά συνειδητοποίησαν ότι θα προκαλούσαν πλήγμα στα συμφέροντά τους... Ετσι, οι ηγέτες της Ομάδας των Οκτώ (G8) κατόρθωσαν να συγκλίνουν σε ένα γενικόλογο κείμενο απόφασης για την προστασία του κλίματος, για την υποτιθέμενη βοήθεια στην Αφρική, για τα διεθνή ζητήματα, όπως το Ιράκ, η Μέση Ανατολή, το Ιράν, το Νταρφούρ, ο Λίβανος, όπου επαναλήφθηκαν οι γνωστές μονότονες παραινέσεις ή η δέσμευσή τους για τον ημιθανή γύρο της Ντόχα για το ελεύθερο εμπόριο... Εξαίρεση το Κόσσοβο, όπου στο τελικό ανακοινωθέν έχουν καταγραφεί οι αντιθέσεις αφού «εξακολουθούν να υπάρχουν διαφορετικές απόψεις».

Αντιθέτως, ουδεμία ένδειξη σύγκλισης ή συμβιβασμού των αρχών με τους χιλιάδες διαδηλωτές υπήρξε. Εξάλλου, τα δεκάδες εκατομμύρια που δαπανήθηκαν είχαν μοναδικό στόχο να μην επιτρέψουν τους διαδηλωτές να πλησιάσουν και να διαταράξουν τη «γαλήνη» των ηγετών της G8. Αρκετές βδομάδες πριν οι προληπτικές συλλήψεις, το φακέλωμα ακόμη και με βιομετρικά στοιχεία ήταν το προανάκρουσμα της καταστολής. Το πρώτο δείγμα γραφής έγινε το Σάββατο 2 του Ιούνη στο Ροστόκ, όπου με παράλογο και εντελώς βάρβαρο τρόπο κατεστάλη η συγκέντρωση περισσοτέρων των 100.000 διαδηλωτών. Το σενάριο καταστολής συνεχίστηκε, και οι εικόνες των στρατιωτικών ελικοπτέρων, πολεμικών πλοίων, έφιππων αστυνομικών και Ενόπλων Δυνάμεων να επιτίθενται με κάθε μέσο - κανόνια νερού, χημικά κ.ά. - στους διαδηλωτές κυριάρχησαν. Ειδικά μετά την Τετάρτη που ενώ άρχισε η Σύνοδος των Οκτώ οι διαδηλωτές κατόρθωσαν, εφαρμόζοντας την τακτική «πέντε δακτύλων», να διασπάσουν τα μπλόκα, να περικυκλώσουν τις αρχές ασφαλείας και να αποκλείσουν οδικώς το Χάιλιγκενταμ.

Διαγκωνισμοί

Παρότι προσπάθησαν να κρατήσουν τα προσχήματα οι αντιθέσεις δεν μπόρεσαν να αποκρυβούν ως προς το πολεμικό μέτωπο μεταξύ του Βλαντιμίρ Πούτιν και του Τζορτζ Μπους, αναφορικά με την «αντιπυραυλική ασπίδα» που προωθούν οι ΗΠΑ. Προς στιγμή οι εξελίξεις έδειξαν να οδηγούνται σε εκτόνωση μετά την κατ' ιδίαν συνάντηση Πούτιν-Μπους στο περιθώριο της Συνόδου Κορυφής της G8, όπου ο πρώτος πρότεινε στον δεύτερο να χρησιμοποιήσει ένα σύστημα ραντάρ που βρίσκεται στο Αζερμπαϊτζάν, το οποίο θα μπορούσε να καλύψει το σύνολο της ευρωπαϊκής ηπείρου εναντίον πιθανής απειλής από πυραύλους. Εντούτοις, ένα 24ωρο μετά, οι πολεμικοί τόνοι υψώθηκαν εκ νέου, όταν ο Πούτιν, κατά τη συνέντευξη Τύπου που έδωσε με το πέρας των εργασιών, πρότεινε στις ΗΠΑ να επεκτείνουν την αντιπυραυλική τους ασπίδα στο Ιράκ, χώρα κατεχόμενη από τις αμερικανικές δυνάμεις, και στην Τουρκία, χώρα του ΝΑΤΟ... Ο Πούτιν στη συνέντευξη Τύπου έκανε ακόμη και ένα πικρό σχόλιο για την αμερικανική παρουσία στο Ιράκ: «Μπορούμε να διερωτηθούμε γιατί πολεμάτε εκεί κάτω; Θα πρέπει τουλάχιστον να επιτύχετε και να αποκομίσετε και κάτι».

Την ίδια στιγμή, από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού η επικεφαλής του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, Κοντολίζα Ράις, σε συνέντευξη Τύπου χαρακτηρίζοντας και αυτή με τη σειρά της ενδιαφέρουσα την πρόταση Πούτιν για χρήση της βάσης στο Αζερμπαϊτζάν, ουσιαστικά την απέρριψε τονίζοντας ότι οι ΗΠΑ θα συνεχίσουν τις διαπραγματεύσεις για την εγκατάσταση της «αντιπυραυλικής ασπίδας» σε Πολωνία και Τσεχία.

Ο ανταγωνισμός τους και η απορρέουσα αδυναμία συμφωνίας είναι έκδηλα στα πάντα.

Ευχολόγια

Σε ό,τι αφορά στη «συμφωνία για το κλίμα», πρόκειται για ένα συμβιβασμό χωρίς ουσία, αφού οι ηγέτες της G8 συμφώνησαν στην ανάγκη «ουσιαστικών» περικοπών στις εκπομπές των αερίων που προκαλούν την υπερθέρμανση του πλανήτη, όχι, όμως, στη μείωσή τους κατά το ήμισυ έως το 2050. Οι ΗΠΑ αντιστάθηκαν στις προσπάθειες της Γερμανίδας καγκελαρίου, Αγκελα Μέρκελ, να οριστεί ένας αυστηρός στόχος για τη μείωση των εκπομπών των αερίων που χρειάζεται ώστε να καταπολεμηθεί το φαινόμενο των κλιματικών αλλαγών. Ωστόσο, στο τελικό κείμενο της G8, οι ηγέτες γνωστοποιούν την επιθυμία της ΕΕ, του Καναδά και της Ιαπωνίας για τη μείωση των εκπομπών κατά τουλάχιστον 50% έως το 2050, βάσει του στόχου της καγκελαρίου Μέρκελ. Δηλαδή, απουσιάζουν οι ΗΠΑ, που έτσι κι αλλιώς δεν έχουν υπογράψει το Πρωτόκολλο του Κιότο.

Επόμενο πεδίο «μαχών»: Αφρική

Ανάλογου ύφους και περιεχομένου ό,τι αφορούσε στην Αφρική, το δεύτερο μεγάλο ζήτημα της ατζέντας τους.

Τελικά, σε τι δεσμεύτηκε η G8; Οικονομική βοήθεια ύψους 60 δισεκατομμυρίων δολαρίων για την αντιμετώπιση του ΕΪΤΖ, της ελονοσίας και της φυματίωσης στη Μαύρη Ηπειρο. Οι ΗΠΑ θα καταβάλουν το ήμισυ του ποσού και οι εταίροι τους στην G8 το υπόλοιπο. Παράλληλα, επαναδιατυπώθηκαν οι δεσμεύσεις που ανέλαβε το 2005 στη σύνοδο της Σκοτίας για διπλασιασμό της αναπτυξιακής βοήθειας έως το 2010, οι γνωστές πολυπαιγμένες εξαγγελίες περί πάταξης της φτώχειας στην Αφρική. Εντούτοις, παρά την υποκρισία τους, στο τελικό ανακοινωθέν δεν αποκρύβονται οι στόχοι τους: Καλούνται οι αφρικανικές χώρες να επιτύχουν τους «κοινούς στόχους» και να στηρίξουν την ανάπτυξη του ιδιωτικού τομέα, περιλαμβανομένων της διεύρυνσης και εμβάθυνσης του χρηματοπιστωτικού τομέα, της βελτίωσης της διακυβέρνησης και του ανοίγματος των αγορών.

Το γεγονός ότι οι χώρες της G8 αθέτησαν τόσο πολύ τις υποσχέσεις τους για «βοήθεια» και απλά τις επαναδιατυπώνουν εκ νέου υπογραμμίζει τον ψευδεπίγραφο χαρακτήρα της «ανησυχίας» τους για τη φτώχεια στην Αφρική.

Οι χώρες της G8 έχουν πραγματικό ενδιαφέρον για την Αφρική, αλλά αυτό που εξελίσσεται στην πραγματικότητα είναι μια κούρσα για την εκμετάλλευση των πλουτοπαραγωγικών πόρων της Αφρικής. Πρόσφατα η αμερικανική κυβέρνηση αναδιοργάνωσε τη δομή των Ενόπλων της Δυνάμεων, σε μια αντανάκλαση των αυξανόμενων στρατηγικών και οικονομικών συμφερόντων των ΗΠΑ στη Μαύρη Ηπειρο. Η Αμερική εξαρτάται όλο και περισσότερο από το αφρικανικό πετρέλαιο για να ικανοποιήσει τις ενεργειακές της ανάγκες. Στη συνάντηση των υπουργών Οικονομικών των χωρών της G8 πριν τη σύνοδο, επισήμανε το BBC, «η Γερμανία χαρακτήρισε την Κίνα, η οποία εξαρτάται από την πρόσβαση στις πρώτες ύλες (της Αφρικής), για να καλύψει τις ανάγκες της ταχύτατα αναπτυσσόμενης οικονομίας της, έναν από τους μεγαλύτερους κινδύνους για την πλούσια σε ορυκτά Αφρική».


Χριστίνα ΜΑΥΡΟΠΟΥΛΟΥ


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ