Κυριακή 27 Μάη 2007
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 10
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Η «δυνατή Ελλάδα» του ΠΑΣΟΚ

«Θέλω να ενισχύσω τα δικά σας βήματα, προς αυτή την κατεύθυνση, αλλά και να σας διαβεβαιώσω ότι, μέσα από αυτή την πολιτική αντίληψη, θα προσεγγίσω και τα ζητήματά σας, αύριο, ως κυβέρνηση.

Για μια νέα σχέση κράτους-επιχειρηματία, κοινωνίας- πολιτείας, εργοδοτών και εργαζομένων ώστε να υπάρξει εμπιστοσύνη και συναντίληψη για κοινούς στόχους. Μια σχέση, που αξιοποιεί το παραγωγικό δυναμικό της χώρας, για ανοιχτούς ορίζοντες και ριζοσπαστικές τομές. Μακριά από μικροπολιτική και ρουσφετολογική πολιτική.

Είμαι εδώ, σήμερα, για να μιλήσουμε για το Πρόγραμμά μας, τις κατευθύνσεις που θα ακολουθήσουμε, αύριο, ως κυβέρνηση. Ξέρω ότι η ελληνική οικονομία δε θα επιβιώσει, θα περάσει πολύ δύσκολες μέρες, εάν δεν κινηθούμε συντεταγμένα, σχεδιασμένα, μέσα από συλλογικές διαβουλεύσεις, που θα εμπεδώσουν μεγάλες αλλαγές και τομές στη χώρα.

Και είμαι έτοιμος να υποστηρίξω συστηματικά, υπεύθυνα και αποτελεσματικά, καινοτόμες πολιτικές.

Και εγγυώμαι πολιτικές και μέτρα, που θα μας επιτρέψουν να είμαστε ανταγωνιστικοί, να έχουμε ανάπτυξη βιώσιμη...».

Αυτά είπε στην ομιλία του στην πρόσφατη Γενική Συνέλευση του ΣΕΒ ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, Γ. Παπανδρέου. Και αυτά, που αποτελούν τον πυρήνα της στρατηγικής του, με απλά λόγια σημαίνουν πολιτική για την ενίσχυση της καπιταλιστικής οικονομίας, των επιχειρηματιών, υποσχόμενος ακόμη την ικανότητα της πολιτικής του να ενσωματώνει λαϊκές δυνάμεις υποτάσσοντάς τες στις επιδιώξεις των βιομηχάνων, των μεγαλεμπόρων, των τραπεζιτών, των εφοπλιστών, των κάθε λογής επιχειρηματιών. Με λίγα λόγια, στην επιδίωξη έντασης της εκμετάλλευσης με «κοινωνική συναίνεση». Γι' αυτό όταν μιλά για «κοινωνικό κράτος», για «κοινωνική πολιτική», για παροχές στους χαμηλόμισθους, στους ανέργους και στους χαμηλοσυνταξιούχους, μιλά για παροχές ενσωμάτωσης προκειμένου να εφαρμόζει χωρίς αμφισβητήσεις τις αντιδραστικές, υπέρ του κεφαλαίου, αλλαγές. Ετσι βλέπουν στο ΠΑΣΟΚ τη «δυνατή Ελλάδα», με δυνατό κεφάλαιο και υποταγμένο λαό. Ας το παρακολουθήσουμε μέσα από το Πρόγραμμά του στο κείμενο που ακολουθεί και το οποίο αποτελεί μέρος του κειμένου του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ με κριτική στο πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ, που δημοσιεύτηκε από την ΚΟΜΕΠ, τεύχος 3/2007.

Στρατηγική και διαχωριστικές γραμμές

Η στρατηγική σύμπλευση με τη ΝΔ στη στήριξη του κεφαλαίου είναι ακόμα πιο αποκαλυπτική στους βασικούς άξονες των προγραμματικών του στόχων. Οπως είναι βέβαια φυσικό, προσπαθεί σε αυτά τα πλαίσια να «εμφανίσει» διαχωριστική γραμμή με τη ΝΔ σε δευτερεύοντα και επιμέρους ζητήματα, που δεν αφορούν στις κατευθύνσεις αλλά στον τρόπο υλοποίησής τους.

Ορισμένα χαρακτηριστικά παραδείγματα:

  • Η ΝΔ στο προεκλογικό της πρόγραμμα δήλωνε: «Βασική επιδίωξη του Προγράμματός μας είναι να καταστεί η χώρα ελκυστική σε επενδύσεις και νέες επιχειρηματικές πρωτοβουλίες από επιχειρήσεις του εσωτερικού και του εξωτερικού». Στον απολογισμό για τα 3 χρόνια διακυβέρνησής της υποστηρίζει: «Ψηφίσαμε και εφαρμόζουμε ένα νέο αναπτυξιακό νόμο, που παρέχει ισχυρά επενδυτικά κίνητρα έως και 60%».

Το ΠΑΣΟΚ στο Πρόγραμμά του υπόσχεται: «Προτεραιότητα αποτελεί η αύξηση των δημόσιων και ιδιωτικών επενδύσεων... Βασική προϋπόθεση, η ικανότητα της οικονομίας να κινητοποιεί και να συνδυάζει παραδοσιακούς και νέους αναπτυξιακούς μηχανισμούς και κλάδους, να εξαλείφει εσωτερικές διαρθρωτικές αδυναμίες της οικονομίας και να επιτυγχάνει υψηλότερα επίπεδα επενδύσεων σε τομείς μεγάλης απόδοσης». Ποια είναι τα «κίνητρα», όμως, που κάνουν την Ελλάδα «ελκυστική» σε επενδύσεις; Πίσω από τα συνθήματα της ανταγωνιστικότητας και της παραγωγικότητας, οι εργαζόμενοι, αξιοποιώντας την πρόσφατη και παλιότερη πείρα τους, μπορούν να αναγνωρίσουν την ένταση της εκμετάλλευσης, την επίθεση στα εργασιακά και ασφαλιστικά τους δικαιώματα. Αλλωστε, οι προτάσεις του ΠΑΣΟΚ σε σχέση με την εργασία αφορούν κυρίως στο πώς οι εργαζόμενοι θα προσαρμοστούν στα δεδομένα της φτηνής και ευέλικτης εργασίας.

  • Η προώθηση των μεταρρυθμίσεων στην Παιδεία συνδέονται άμεσα με τις αντίστοιχες στην οικονομία και τις εργασιακές σχέσεις. Οι προωθούμενες από την κυβέρνηση της ΝΔ αλλαγές δε διαφέρουν επί της ουσίας από όσα υπόσχεται το ΠΑΣΟΚ στο Πρόγραμμά του. Για να πείσει για την αναγκαιότητα των μεταρρυθμίσεων, το ΠΑΣΟΚ προβάλλει ψευτοδιλήμματα, όπως: «Δημόσια Παιδεία δέσμια του κρατισμού, της γραφειοκρατίας και αναπαραγωγής των κοινωνικών ανισοτήτων ή εργαλείο αναδιανομής πλούτου απελευθερωμένο και δημιουργικό; Αυτοτελή - αυτοδιοικούμενα - κρατικά χρηματοδοτούμενα ΑΕΙ - ΤΕΙ, ανοιχτά στην αξία του επιχειρείν ή ΑΕΙ-ΤΕΙ με αγκυλώσεις - περιθωριοποιημένα, χωρίς καινοτομίες και δημιουργικότητα; Αναρχο τοπίο ιδιωτικών εκπαιδευτικών ιδρυμάτων ή θέσπιση κανόνων, προδιαγραφών λειτουργίας, αξιολόγησης, πιστοποίησης και αποφυγής άκριτης κερδοσκοπικής συμπεριφοράς;».

Ετσι το Πρόγραμμά του προωθεί: Κατάργηση του ενιαίου σχολικού προγράμματος σε πανελλαδικό επίπεδο. Αποκέντρωση και άμεση σύνδεση των σχολείων με τις επιχειρήσεις. Διατήρηση και ενίσχυση του συστήματος διαχωρισμού γενικής - τεχνικής δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης με σαφή πρόθεση τη μετατόπιση μαθητών από την πρώτη στη δεύτερη. Προώθηση της αυτοτέλειας των ΑΕΙ και ΤΕΙ, η οποία σε συνδυασμό με τις «προγραμματικές συμφωνίες των ΑΕΙ - ΤΕΙ με την πολιτεία», που θα καθορίζουν την κρατική χρηματοδότηση των ιδρυμάτων (με κριτήρια όπως, «π.χ., το ποσοστό των φοιτητών που ολοκληρώνει στον αναμενόμενο χρόνο τις σπουδές του, το ποσοστό των φοιτητών που βρίσκει εργασία σε διάστημα ενός έτους από την αποφοίτησή τους»), θα λειτουργεί ως ισχυρός μοχλός πίεσης για τη λειτουργία των ιδρυμάτων με βάση τα κριτήρια που θέτουν τα μονοπώλια. Αντί για εξασφάλιση δημόσιου και δωρεάν συστήματος παροχών για σίτιση, στέγαση, συγγράμματα, προβλέπονται φτηνή δουλιά χωρίς δικαιώματα μέσα στα ιδρύματα και φοιτητικά δάνεια. Ενώ προβλέπει και υπερασπίζεται ξεκάθαρα τη λειτουργία ιδιωτικών ιδρυμάτων ανώτατης εκπαίδευσης κάτω από τον τίτλο «Μη κρατικά κοινωφελή ιδρύματα».

Απελευθέρωση αγορών
  • Η «απελευθέρωση των αγορών» αποτελεί βασικό στοιχείο της ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας, της συγκέντρωσης και συγκεντροποίησης του κεφαλαίου. Η ΝΔ αναφέρει στο προεκλογικό της πρόγραμμα: «Απελευθέρωση των αγορών, ταχεία προώθηση των διαρθρωτικών αλλαγών και των αποκρατικοποιήσεων». Το ΠΑΣΟΚ δηλώνει στο Πρόγραμμά του: «Η ανταγωνιστικότητα είναι συνυφασμένη με την απελευθέρωση των αγορών και τη δημιουργία ανταγωνιστικού περιβάλλοντος». Σε αυτά τα πλαίσια το ΠΑΣΟΚ υποστηρίζει: Απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας, απελευθέρωση ταχυδρομικών υπηρεσιών, κλπ. Θεωρεί δεδομένες τις ιδιωτικοποιήσεις, που προσπαθεί όμως να τις εμφανίσει διαφοροποιημένες από αυτές της ΝΔ. Το ΠΑΣΟΚ σε αυτή την κατεύθυνση δηλώνει: «Για εμάς το κριτήριο παραμονής ή απόσυρσης του κράτους από τις αγορές είναι ένα και μοναδικό: Η εξασφάλιση συνθηκών που εγγυώνται ποιοτικές και προσιτές υπηρεσίες σε όλους τους πολίτες, είτε παρέχονται από δημόσιους είτε από ιδιωτικούς φορείς». Ετσι, θέτει ψευτοδιλήμματα, όπως: «Τυφλές ιδιωτικοποιήσεις για εισπρακτικούς λόγους ή σχεδιασμένες για την ισχυροποίηση των ελληνικών επιχειρηματικών ομίλων;». Επίσης: «Ελεγχος του ΟΤΕ με το αναγκαίο κρατικό ποσοστό ή ανεξέλεγκτο ιδιωτικό μονοπωλιακό καθεστώς;», κλπ.

Τόσο όσον αφορά στον ΟΤΕ όσο και στη ΔΕΗ, η υπόσχεση για αναγκαίο ποσοστό στον κρατικό έλεγχο δεν το διαφοροποιεί από τη ΝΔ. Αλλωστε, η ΝΔ στο Πρόγραμμά της έλεγε για τη ΔΕΗ: «Το κράτος διατηρεί τη μετοχική πλειοψηφία στην εταιρεία και διασφαλίζει την ανταγωνιστική λειτουργία της αγοράς και την επάρκεια ηλεκτρικής ενέργειας». Αλλά και για τον ΟΤΕ η ΝΔ δεν υποσχόταν πλήρη ιδιωτικοποίηση αλλά «μεταβίβαση ποσοστού του κράτους σε κατάλληλο χρόνο».

Για λόγους που δεν έχουν να κάνουν με το δικαίωμα των εργαζομένων σε φθηνές υπηρεσίες τηλεπικοινωνιών και ενέργειας ή ένταξη αυτών των τομέων σε έναν κεντρικό σχεδιασμό με κριτήριο την ικανοποίηση των κοινωνικών αναγκών, αλλά με τη σταδιακή και εναλλακτική προώθηση κρατικομονοπωλιακών ρυθμίσεων, επιλέγουν τη διατήρηση - για την ώρα - ποσοστών αυτών των επιχειρήσεων στο κράτος. Οι ιδιωτικοποιήσεις και η απελευθέρωση των αγορών, είτε «τυφλές» είτε «σχεδιασμένες», σημαίνουν ενίσχυση της δράσης των μονοπωλίων σε συγκεκριμένους τομείς και περαιτέρω εμπορευματοποίηση υπηρεσιών σε βάρος των εργαζομένων. Για τη ΝΔ, δηλαδή, ισχύει το ίδιο κριτήριο με εκείνο του ΠΑΣΟΚ: Η «παρέμβαση» του κράτους στην «αγορά» (με την απόσυρση ή παραμονή του) θα πρέπει να διαμορφώνει τις απαραίτητες συνθήκες και υποδομές ώστε να εξασφαλίζεται η καπιταλιστική κερδοφορία.

Στην αγροτική οικονομία
  • Στον αγροτικό τομέα το ΠΑΣΟΚ θεωρεί ότι: «Οι συνεχείς διαπραγματεύσεις στον ΠΟΕ, η ΚΑΠ δημιουργούν ένα νέο τοπίο για την ανάπτυξη του αγροτικού τομέα». Παρά το γεγονός ότι συρρίκνωσαν και θα συρρικνώσουν ακόμα περισσότερο την αγροτική παραγωγή και το αγροτικό εισόδημα. Υπερασπίζοντας τη νέα ΚΑΠ που υπερψήφισε η ΕΕ, ισχυρίζεται ότι δημιουργεί προϋποθέσεις για «έναν δυναμικό, ανταγωνιστικό και εξωστρεφή αγροτικό τομέα», στηρίζει τα «ποιοτικά ελληνικά προϊόντα» και δίνει τη δυνατότητα εξασφάλισης συμπληρωματικής απασχόλησης και εισοδήματος στους αγρότες με την ανάπτυξη «μεταποιητικών εμπορικών και αγροτουριστικών πρωτοβουλιών».

Ομως, οι ισχυρισμοί του διαψεύδονται από τη δραστική μείωση των επιδοτήσεων, από τα ελλείμματα στο αγροτικό εμπορικό ισοζύγιο που καλπάζουν και το 2006 έφτασαν στα 2,182 δισ. ευρώ, από την υποβάθμιση του περιβάλλοντος και τα αλλεπάλληλα διατροφικά σκάνδαλα, από το γεγονός ότι τη μερίδα του λέοντος των κονδυλίων του αγροτουρισμού καρπώνονται επιχειρηματίες και όχι αγρότες. Τα αδιέξοδα που δημιουργεί η νέα ΚΑΠ και ο ΠΟΕ σε όλες τις καλλιέργειες και τις γεωργικές δραστηριότητες, το ΠΑΣΟΚ τα αποδίδει στη διαπραγματευτική, διαχειριστική ανικανότητα της κυβέρνησης της ΝΔ. Υπόσχεται επαναδιαπραγμάτευση στην ΕΕ για να αμβλυνθούν και όχι να καταργηθούν ορισμένες αρνητικές επιπτώσεις. Ταυτόχρονα, ως λύση προτείνει, μαζί με τη ΝΔ, ενεργειακές καλλιέργειες για την παραγωγή βιοκαυσίμων που είναι οικονομικά ασύμφορες για τους αγρότες και δεν εξασφαλίζουν περιβαλλοντικό όφελος.

Για να καρπωθεί την αγανάκτηση των αγροτών καλλιεργεί αυταπάτες με υποσχέσεις για έλεγχο της αγοράς αγροτικών εφοδίων, για «υγιή ανταγωνισμό», που δήθεν θα κλείσει την ψαλίδα των τιμών παραγωγού και καταναλωτή και σύγκρουση με εναρμονισμένες πρακτικές (καρτέλ) των εμποροβιομηχάνων, τους οποίους όμως θεωρεί αναντικατάστατους.

Συνεπές στην πολιτική των αναδιαρθρώσεων, το ΠΑΣΟΚ υπόσχεται επιτάχυνση των ρυθμών καπιταλιστικοποίησης της αγροτικής οικονομίας και δηλώνει ανοιχτά: «Θέλουμε να υποστηρίξουμε ισχυρούς επαγγελματίες αγρότες».

Σε αυτούς βεβαίως θα συγκεντρωθεί η γη και η παραγωγή με διάφορα κίνητρα και αντικίνητρα, στο όνομα της βελτίωσης της ανταγωνιστικότητας της αγροτικής παραγωγής.

Για ισχυρά μονοπώλια

Το ΠΑΣΟΚ ενσωματώνει γλαφυρά στο Πρόγραμμά του πολιτικές που ικανοποιούν τους στόχους και τις φιλοδοξίες των ελληνικών μονοπωλίων για: «ισχυρούς ελληνικούς ομίλους με πολυεθνικές συνεργασίες - με επιτελεία, ερευνητικά και χρηματοπιστωτικά κέντρα υποστήριξης στη χώρα μας - που συμμετέχουν σε στρατηγικές συνεργασίες, εξαγορές και συγχωνεύσεις προκειμένου να πετύχουν το κατάλληλο ανταγωνιστικό μέγεθος και αναδεικνύονται σε εθνικούς και περιφερειακούς πρωταθλητές». Υπόσχεται μια Ελλάδα «χρηματοοικονομικό μυαλό» στην «ευρύτερη περιοχή μας», «παγκόσμια πρωταθλήτρια της ποντοπόρου ναυτιλίας», «ισχυρό ενεργειακό κόμβο». Η «δυνατή Ελλάδα» του ΠΑΣΟΚ, η «ισχυρή Ελλάδα» της ΝΔ είναι η Ελλάδα των ισχυρών μονοπωλίων που διεκδικούν αναβαθμισμένο ρόλο σε περιφερειακό και διεθνές επίπεδο. Αλλωστε, αυτό εννοεί το ΠΑΣΟΚ λέγοντας ότι είναι πατριωτικό κόμμα.

Το ΠΑΣΟΚ διαβεβαιώνει ότι θα πρωτοστατήσει στην ενίσχυση του ευρωπαϊκού ιμπεριαλιστικού κέντρου, της ΕΕ: «Το Κίνημά μας, με την πλούσια εμπειρία τεσσάρων πετυχημένων Προεδριών, θα αγωνιστεί για να είναι η Ελλάδα στην πρωτοπορία της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης και της πολιτικής ενοποίησης», στη διαμόρφωση νέου «ευρωσυντάγματος» «...θα πρωταγωνιστήσει και πάλι στις διαπραγματεύσεις για τις θεσμικές μεταρρυθμίσεις και τη Συνθήκη για τη θέσπιση Ευρωπαϊκού Συντάγματος», στη διεύρυνση με νέες χώρες «...να καταστήσει ξανά την Ελλάδα "ατμομηχανή" της ευρωπαϊκής πορείας των χωρών των Βαλκανίων, ως τη μόνη αξιόπιστη στρατηγική για τη σταθερότητα, την ασφάλεια και την ευρωπαϊκή επίλυση των προβλημάτων».

Η στρατηγική αυτή επιβεβαιώνει τον προσανατολισμό των Ενόπλων Δυνάμεων ως δύναμης καταστολής και υπεράσπισης των συμφερόντων των εγχώριων μονοπωλίων μέσα από τη συμμετοχή της χώρας στο ΝΑΤΟ και στους διεθνείς ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς:

«Η ισχυρή και αξιόπιστη παρουσία της Ελλάδας στην περιοχή μας, στην Ευρώπη και στο διεθνές σύστημα προϋποθέτει την ύπαρξη αξιόπιστων και αποτελεσματικών Ενόπλων Δυνάμεων και τη συνεχή ποιοτική ενίσχυση και εμβάθυνση της αποτρεπτικής τους δύναμης».

«Η υλοποίηση αυτής της πολιτικής προϋποθέτει Ενοπλες Δυνάμεις ικανές για την: Αντιμετώπιση κινδύνων από ασύμμετρες απειλές - Δυνατότητα ανταπόκρισης στις υποχρεώσεις που απορρέουν από τη συμμετοχή της χώρας στους Διεθνείς Οργανισμούς Συλλογικής Ασφάλειας».

Δε χωράει καμία αμφιβολία ότι η «δυνατή Ελλάδα» του ΠΑΣΟΚ χτίζεται πάνω στην ένταση της εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων, δημιουργείται με την ενεργό συμμετοχή του ελληνικού καπιταλισμού στους διεθνείς και περιφερειακούς ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς, στα επιθετικά σχέδια κατά χωρών και λαών, επιδιώκοντας την ενίσχυση της δράσης του κεφαλαίου στην ευρύτερη γειτονική περιοχή.


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ