Τρίτη 15 Μάη 2007
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 10
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Μακριά από τα πραγματικά λαϊκά συμφέροντα

Με αφορμή τα όσα είπε στην Κοζάνη ο πρόεδρος του Συνασπισμού, Α. Αλαβάνος

Πολλά είπε ο Α. Αλαβάνος στην ομιλία του στην Κοζάνη, όμως δύο ζητήματα νομίζω ότι χρήζουν απάντησης. Το πρώτο αφορά στην τοποθέτησή του για το ζήτημα του Πανεπιστημίου αλλά και των ΤΕΙ. Κατ' αρχάς η προσέγγισή του είναι αριθμητική. Απουσιάζει η αναφορά στο ζήτημα της ποιότητας των σπουδών και του περιεχομένου τους. Μιλώντας, με τον τρόπο που μίλησε, για το περιφερειακό πανεπιστήμιο υποκλίνεται στα τοπικά συμφέροντα, που καμία σχέση δεν έχουν με την προαγωγή της εκπαίδευσης. Η θέση κάθε πόλη και ΤΕΙ (ή ΑΕΙ), κάθε κωμόπολη και τμήμα, αποδυναμώνει τα εκπαιδευτικά ιδρύματα και όσο για τη συμβολή τους στην ανάπτυξη της περιοχής είναι τουλάχιστον μονόπλευρη και οπωσδήποτε προβληματική.

Τα παραδείγματα που ανέφερε στην ομιλία του, για περιοχές ή περιφέρειες που ξεκίνησαν την ανάπτυξή τους από τα πανεπιστήμια, αφορούν στο αμερικανικό πρότυπο πανεπιστημίου. Και είναι γνωστό σε όλο τον κόσμο ότι στα ιδρύματα αυτά καθοριστικό λόγο στη διαμόρφωση του προγράμματος σπουδών, στην κατεύθυνση της έρευνας και στο πατεντάρισμα των αποτελεσμάτων τους έχουν οι «χορηγοί» και τα κεφάλαιά τους. Εμμέσως, πλην σαφώς, ο Α. Αλαβάνος μάς προτρέπει να υιοθετήσουμε το αμερικανικό πρότυπο. Θέση που είναι σε πλήρη συμφωνία με την πολιτική του Συνασπισμού για την «αυτοτέλεια» των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων, που αποτελεί μια συγκαλυμμένη μορφή της συνύφανσης εκπαιδευτικών ιδρυμάτων με το ιδιωτικό κεφάλαιο και τη λειτουργία τους με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια.

Στα «αυτοτελή» πανεπιστήμια του Συνασπισμού το μεγαλύτερο μέρος της ευθύνης για τη χρηματοδότηση και λειτουργία τους μεταφέρεται στην τοπική κοινωνία, τους γονείς και τους διδάσκοντες, ενώ το περιεχόμενο και τον προσανατολισμό τους θα τον καθορίζουν οι «ανάγκες της αγοράς», απευθείας οι επιχειρήσεις. Με τέτοιες θέσεις έδωσε τη μάχη για την προάσπιση του δημόσιου χαρακτήρα της εκπαίδευσης;

Το δεύτερο ζήτημα είναι αυτό της περιβόητης «ενότητας της Αριστεράς». Ο Α. Αλαβάνος στην ομιλία του χαρακτήρισε το ΚΚΕ «δύναμη διχασμού και διαίρεσης», διατηρώντας, προφανώς, για το κόμμα του τα αντίθετα χαρακτηριστικά.

Η αναφορά του στην ενότητα είναι τουλάχιστον δημαγωγική. Ας θυμηθούμε λιγάκι το Συνέδριο του κόμματός του, στο οποίο υπερψηφίστηκε θέση που αποκλείει κάθε συνεργασία με το ΚΚΕ. Ας σημειώσουμε και κάποια άλλα προφανή, όπως τη συνεργασία του Συνασπισμού με το ΠΑΣΟΚ στις εκλογές για την Τοπική Αυτοδιοίκηση. Και η συμμετοχή στο ψηφοδέλτιο του ΠΑΣΟΚ για το Δήμο Κοζάνης δεν είναι ένα ζήτημα μικρής σημασίας. Ο Π. Κουκουλόπουλος, επί πολλά χρόνια πρόεδρος της ΚΕΔΚΕ, συνέβαλε ενεργά στη διαμόρφωση της πολιτικής της ανταποδοτικότητας και της λειτουργίας της Τοπικής Αυτοδιοίκησης με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια. Να θυμηθούμε τη συμμετοχή του Συνασπισμού στα ψηφοδέλτια του ΠΑΣΟΚ στα συνδικάτα, σε τέτοιο μάλιστα βαθμό που δεν μπορείς πια να ξεχωρίσεις σε επίπεδο θέσεων και δράσης ποιος είναι ποιος.

Τα περί ενότητας του ΣΥΝ, όταν αναφέρεται στο ΚΚΕ, είναι εκ του πονηρού. Ποντάρουν κυρίως στο συναίσθημα γιατί στην πολιτική κριτική δεν αντέχουν ως δημαγωγικά.

Η ψευτοκριτική του στο ΠΑΣΟΚ και στο δικομματισμό δεν πείθει κανέναν, γιατί είναι στα λόγια. Η καθημερινή πράξη του Συνασπισμού δείχνει άλλα. Ο Συνασπισμός ενισχύει τον αστικό δικομματισμό, τουλάχιστον τον ένα του πόλο. Οι εργαζόμενοι κανένα όφελος δεν έχουν από «τα εντός και επί τα αυτά» που προτείνει ο Συνασπισμός.

Ο μόνος δρόμος των εργαζομένων είναι η σύγκρουση με την πολιτική που υπηρετεί την κερδοφορία του κεφαλαίου, η ενεργοποίηση του λαϊκού παράγοντα στην κατεύθυνση της συγκρότησης του Λαϊκού Μετώπου για τη Λαϊκή Εξουσία και το μετασχηματισμό της οικονομίας σε Λαϊκή Οικονομία. Η αποδυνάμωση των κομμάτων του δικομματισμού και των συμπληρωμάτων τους, η μαζική τους εγκατάλειψη με την ταυτόχρονη αποφασιστική ενίσχυση του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας.


Ευάγγελος ΔΕΛΗΟΛΑΝΗΣ
Μέλος της ΕΠ Δ. Μακεδονίας του ΚΚΕ


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ