Προσέξτε: «Στηρίξαμε μάλιστα την τοποθέτηση σχετικού μνημείου στο Δήμο Καλλιθέας προς τιμήν των Ρώσων στρατιωτών που έπεσαν στη διάρκεια του Β` Παγκοσμίου Πολέμου». Δηλαδή εξισώνεται το μνημείο προς τιμήν των «Ρώσων στρατιωτών» με αυτό του «Μπρούντζινου Αλιόσα» στο Τάλιν. Μα, αυτό ισχυρίζονται, ανιστόρητα, και οι αρχές της Εσθονίας! Οτι, δηλαδή, το μνημείο που ήταν στο κέντρο του Τάλιν ήταν «ρωσικό μνημείο» και δεν είχε σχέση με το λαό της Εσθονίας.

Ποια, όμως, είναι η πραγματικότητα; Η πραγματικότητα είναι πως στον Κόκκινο Στρατό δεν πολέμησαν μόνον Ρώσοι, αλλά και Ουκρανοί, Λευκορώσοι, Γεωργιανοί, Αρμένιοι και άνθρωποι όλων των εθνικοτήτων που υπήρχαν στην ΕΣΣΔ, και βεβαίως και Εσθονοί! Κατά τη διάρκεια του Β` Παγκοσμίου Πολέμου, υπήρξαν χιλιάδες Εσθονοί που στρατεύτηκαν και πολέμησαν και από τις δύο πλευρές και μέσα στις γραμμές των αντιφασιστών (Κόκκινος Στρατός και παρτιζάνοι), όπως και στα ναζιστικά και φιλοναζιστικά σώματα (όπως οι δικοί μας «γερμανοτσολιάδες» ή ο λεγόμενος «ρωσικός απελευθερωτικός στρατός» του Ρώσου Βλάσοφ, στο Ανατολικό Μέτωπο).

***

Το δε μνημείο, του στρατιώτη - απελευθερωτή, που κατασκευάστηκε το 1947, είναι έργο του Εσθονού γλύπτη Εν Ρόος, ενώ πόζαρε για την κατασκευή του ο επίσης Εσθονός Αλμπερτ Γιόχανες Ανταμσον. Κι η ιδέα του γλύπτη ήταν να αναπαραστήσει έναν στρατιώτη του 8ου Εσθονικού Σώματος του Κόκκινου Στρατού, που πενθεί τους νεκρούς συντρόφους του.

***

Ο ΣΥΝ, σε αντίθεση με το ΚΚΕ, ήταν φανατικός οπαδός της διεύρυνσης της ΕΕ και της ένταξης και της Εσθονίας σ' αυτήν. Τι αποδεικνύεται για άλλη μια φορά, με αφορμή τη συγκεκριμένη περίπτωση;

1. Οι νέες χώρες που εντάχθηκαν στην ΕΕ μπήκαν σ' αυτήν με συνθήκες και όρους (όχι μόνον οικονομικούς, κοινωνικούς, αλλά και πολιτικούς π.χ. απαγόρευση ΚΚ) ιδιαίτερα δυσμενείς για τους λαούς τους και, βέβαια, χειρότερους από αυτούς που ίσχυαν στο παρελθόν.

2. Το λεγόμενο κοινοτικό κεκτημένο λειτουργεί και ισχύει μόνον όταν στρέφεται σε βάρος των εργαζομένων, σε βάρος των λαών, των κοινωνικών τους κατακτήσεων και δημοκρατικών δικαιωμάτων. Στην κάθε περίπτωση, αποδεικνύεται πως εφαρμόζεται το αντιδραστικότερο κι αντιλαϊκότερο.

3. Μόνες ελευθερίες που αναγνωρίζονται στην ΕΕ είναι οι 4 ελευθερίες του ΜΑΑΣΤΡΙΧΤ (κίνηση κεφαλαίων, εμπορευμάτων, υπηρεσιών και εργατικού δυναμικού), που καμία σχέση δεν έχουν με την έννοια της «ελευθερίας», όπως την καταλαβαίνουν τα δεκάδες εκατομμύρια των εργαζομένων της Ευρώπης.

Ο μπρούντζινος «Αλιόσα» της Εσθονίας, με τη διαμάχη που ξέσπασε γύρω από την «τύχη» του, αποκάλυψε για άλλη μια φορά το πού μπορεί να φτάσει ο «κατήφορος» του αντικομμουνισμού και αντισοβιετισμού! Και η ΕΕ απροκάλυπτα στηρίζει την όλη επιχείρηση των αντικομμουνιστικών διώξεων και την προσπάθεια ιστορικής δικαίωσης του ναζισμού στη Βαλτική!