Motion Team

Και τώρα που ο νόμος έχει ψηφιστεί, το σύνθημα που έχουν αποφασίσει δεκάδες Συνελεύσεις φοιτητών, σύλλογοι διδασκόντων, αλλά και όργανα διοίκησης, όπως η Σύγκλητος του Πολυτεχνείου, τμήματα και σχολές είναι να αντιπαλεύει κάθε πλευρά του νόμου, να μην εφαρμοστεί, να ανατραπεί.

Σε αυτήν τη φάση, μπροστά στις φοιτητικές και σπουδαστικές εκλογές της 9ης Μάη, είναι επιτακτικό να μπει ο αγώνας και η συνέχειά του στο επίκεντρο. Να συζητιέται και να αποτυπωθεί και στα αποτελέσματα η ανάγκη αλλαγής του συσχετισμού δυνάμεων στο φοιτητικό - σπουδαστικό κίνημα, στους εκπαιδευτικούς των πανεπιστημίων και ΤΕΙ, στους εργαζόμενους αυτών των χώρων. Διαφορετικά περιμένουν η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, ο Κ. Καραμανλής και ο Γ. Παπανδρέου, να πανηγυρίσουν με τις ψήφους φοιτητών και σπουδαστών. Να τις χρησιμοποιήσουν για την προώθηση και δικαιολόγηση της αντιλαϊκής και αντιεκπαιδευτικής τους πολιτικής. Για να περάσουν τα αντιδραστικά μέτρα που απεργάζονται και σε εθνικό επίπεδο και στην ΕΕ, για την ιδιωτικοποίηση και κατηγοριοποίηση, την υποβάθμιση των επιστημονικών σπουδών, την ταξική επιλογή στις σπουδές και για δουλιά, χωρίς δικαιώματα στη συνέχεια.

Στις φοιτητικές και σπουδαστικές εκλογές κρίνεται αν και κατά πόσον ο νόμος - πλαίσιο θα εφαρμοστεί μαζί με τα άλλα μέτρα στο πλαίσιο των αναδιαρθρώσεων ή αντίθετα θα συνεχιστεί ο αγώνας ενάντια στην πολιτική ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΕΕ, για να μην εφαρμοστεί ο νόμος, να ανατραπεί. Αυτό σημαίνει ότι κριτήριο ψήφου πρέπει να είναι οι επιπτώσεις και τα προβλήματα που δημιουργεί ο νόμος και συνολικά οι αντιεκπαιδευτικές αναδιαρθρώσεις σε κάθε τμήμα, στους φοιτητές και τις οικογένειές τους. Κρίνεται το αν αυτά τα προβλήματα θα γίνονται μεγαλύτερα ή θα δυναμώσει ο αγώνας για τα δικαιώματα στη μόρφωση, στη δουλιά και τη ζωή.

Κρίνεται τι όργανα και ΔΣ θα εκλεγούν. Αν θα αντιστοιχηθούν με τους αγώνες όλης της χρονιάς, αν θα γίνει ουσιαστικό βήμα ανατροπής του συσχετισμού με την ενίσχυση της ΠΚΣ και την αποδυνάμωση ΔΑΠ - ΠΑΣΠ και μαζί τους ΣΥΝ - ΕΑΑΚ. Αυτό είναι και βασικός όρος για την αναζωογόνηση του φοιτητικού και σπουδαστικού κινήματος, για τη μαζική αγωνιστική δράση των συλλόγων.

Οι φοιτητικές - σπουδαστικές εκλογές έχουν οπωσδήποτε και πολιτική διάσταση. Μπορεί να μην ψηφίζονται κόμματα, όπως στις εθνικές εκλογές, αλλά πολιτικά μέτρα, νόμοι, η ανάγκη αντιπαράθεσης με αυτήν την πολιτική είναι στο επίκεντρο της συζήτησης. Παράλληλα, με τα κριτήρια ψήφου και τη μάχη για την υπερψήφιση της Πανσπουδαστικής, διεξάγεται πλατιά πολιτική συζήτηση, στην οποία παίρνουν μέρος - με τον έναν ή άλλο τρόπο - δεκάδες χιλιάδες φοιτητών και σπουδαστών. Οι δυνάμεις του ΚΚΕ και της ΚΝΕ αξιοποιούν τη δυνατότητα που δίνει αυτή η περίοδος, για να συμβάλουν στα πολιτικά συμπεράσματα που βγάζουν φοιτητές και σπουδαστές, οι οικογένειες και οι καθηγητές τους, οι εργαζόμενοι. Για να προβάλουν την ανάγκη καταδίκης της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, της πολιτικής της ΕΕ, του ρόλου που παίζουν οι οπορτουνιστικές δυνάμεις.

Μπορεί να αναδειχτεί η αποφασιστική συμβολή του ΚΚΕ και της ΚΝΕ στους αγώνες που προηγήθηκαν και είναι σε εξέλιξη, αλλά και ο ρόλος στην αναζωογόνηση και ανάπτυξη του φοιτητικού και σπουδαστικού κινήματος. Η συμβολή μας στην προετοιμασία της κοινότητας πανεπιστημίων και ΤΕΙ για τα μέτρα που σχεδιάζονταν στην ΕΕ και στη χώρα μας ξεκίνησε πριν ακόμα από το 1999 με τη διακήρυξη της Μπολόνια και το 2000 με τη στρατηγική της Λισαβόνας. Αποκαλύπταμε ότι με τον Ευρωπαϊκό Χώρο Ανώτατης Εκπαίδευσης προέβλεπαν την ιδιωτικοποίηση των ιδρυμάτων και πλευρών της ανώτατης εκπαίδευσης, την υποβάθμιση της επιστημονικής μόρφωσης και την κατηγοριοποίηση των σχολών. Προβάλλαμε τη θέση μας για Ενιαία Ανώτατη Εκπαίδευση, ως τη μόνη που αντιστρατεύεται τη δράση του κεφαλαίου και των επιχειρήσεων στα πανεπιστήμια - ΤΕΙ. Απέναντι σε αυτήν την προοπτική που πλέον αφορά το παρόν τι έλεγαν τα άλλα κόμματα;

Η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, από τη μια, δρομολογούσαν αυτά τα μέτρα και από την άλλη προσπαθούσαν να επιβάλλουν σκοτάδι για τις εξελίξεις αυτές και τις επιπτώσεις τους σε φοιτητές και σπουδαστές, στις εργατικές και λαϊκές οικογένειες που σπουδάζουν παιδιά. Προσπαθούσαν να βάλουν ταφόπλακα σε κάθε αγωνιστική προετοιμασία. Αντίστοιχα και ο ΣΥΝ έσπερνε αυταπάτες για τη διόρθωση των μέτρων της ΕΕ, μια και - όπως ισχυρίζεται - δεν πρέπει να απορριφθεί η ΕΕ, ως ιμπεριαλιστική δύναμη, γιατί είναι δήθεν αντίβαρο των ΗΠΑ.

Γι' αυτό και οι θέσεις που ανέπτυξαν κατά τη διάρκεια και της φετινής χρονιάς έβαζαν εμπόδια στη ριζοσπαστικοποίηση φοιτητών και σπουδαστών, στην πάλη ενάντια στην πολιτική των ΝΔ - ΠΑΣΟΚ και της ΕΕ. ΝΔ και ΠΑΣΟΚ συμφωνούνε σε όλα τα κρίσιμα θέματα, από τα ιδιωτικά πανεπιστήμια και κολέγια μέχρι την αξιολόγηση και την πληρωμή σίτισης, στέγασης. Ενώ ο ΣΥΝ από κοντά αποδέχτηκε τη λογική διαχείρισης των Κέντρων Ελευθέρων Σπουδών, σύμφωνα με την τοποθέτησή του στην Ευρωβουλή.

Μέσα από τη συζήτηση για την Παιδεία μπορούν να βγουν συμπεράσματα και για τις άλλες αντιδραστικές αλλαγές, στην Υγεία και την Ασφάλιση, στα εργασιακά δικαιώματα. Να ανοίξει πιο πειστικά η συζήτηση για το ποια οικονομία και εξουσία χρειάζεται.

Αντίστοιχα, μπορούν να βγουν συμπεράσματα και από τη στάση που κράτησε κάθε πολιτική δύναμη μπροστά στους αγώνες φοιτητών, σπουδαστών, εκπαιδευτικών και μαθητών.

Το ΚΚΕ στήριξε με όλες του τις δυνάμεις τη μαζικοποίηση αυτών των αγώνων, τη συμμετοχή χιλιάδων σε αυτούς. Παλέψαμε στην πράξη τη συμπόρευση με τους εργαζόμενους, ενισχύοντας πρωτοβουλίες συμπαράστασης σε χώρους δουλιάς, για την προκήρυξη απεργιών και τον κοινό αγώνα. Αντίθετα, τόσο η ΝΔ που προσπαθούσε να δημιουργεί εχθρούς των αγώνων, όσο και το ΠΑΣΟΚ, ο ΣΥΝ και αριστερίστικες ομάδες που έπαιρναν μέρος στις κινητοποιήσεις, μπλόκαραν τη συνάντηση με το εργατικό κίνημα, ιδιαίτερα με τις ταξικές δυνάμεις του ΠΑΜΕ, δεν ήθελαν οι εργάτες και τα άλλα μικρομεσαία στρώματα της πόλης να μπουν στον αγώνα αυτό.

Δουλέψαμε, ώστε οι αγώνες να οργανώνονται και να συντονίζονται με δημοκρατικό τρόπο και όχι πίσω από τις πλάτες των φοιτητών και σπουδαστών, όπως επιδίωκε ο ΣΥΝ και τα ΕΑΑΚ. Θέσαμε ανοιχτά την ανάγκη, μαζί με το «όχι» στο νόμο - πλαίσιο και την αναθεώρηση του άρθρου 16, να διεκδικηθούν αιτήματα που ξεπηδούν από τα προβλήματα και τις ανάγκες των φοιτητών και σπουδαστών και δε χωράνε στην πολιτική των ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΕΕ. Αντίθετα, το ΠΑΣΟΚ προσπαθούσε να μη θίγεται η πολιτική του και αποδεχόταν, για παράδειγμα, την αξιολόγηση που προωθεί η ΕΕ, ώστε να καθυποτάξει σχολές και καθηγητές.

Προειδοποιούσαμε σε κάθε καμπή, τις προσπάθειες αποπροσανατολισμού και υπονόμευσης των αγώνων. Ετσι τον Ιούνη καλέσαμε το φοιτητικό και σπουδαστικό κίνημα να μην «τσιμπήσει» στα εύηχα καλέσματα για διάλογο και ενώ η ΝΔ προωθούσε το λεγόμενο διάλογο (μια και γνωρίζει ότι είναι προσχηματικός), το ΠΑΣΟΚ επίσης ζητούσε διάλογο, αλλά από μηδενική βάση (μια και τώρα είναι στην αντιπολίτευση). Επίσης, όταν η ΠΚΣ συμμετείχε στις διαδηλώσεις των συλλόγων στο Λαγονήσι, ενάντια στη σύνοδο του ΟΟΣΑ, όλες οι άλλες πολιτικές δυνάμεις (μαζί και ο ΣΥΝ με τα ΕΑΑΚ) απείχαν, γιατί δεν έχουν γραμμή ρήξης με οργανισμούς σαν τον ΟΟΣΑ.

Αλλά και το Φλεβάρη με την αποχώρηση του ΠΑΣΟΚ από την αναθεώρηση του Συντάγματος, χωρίς φυσικά να αλλάξει τη θέση του ενάντια στο άρθρο 16, οι δυνάμεις του μαζί με τον ΣΥΝ και αριστερίστικες ομάδες επιδίωκαν να θέσουν τέρμα στους αγώνες. Λίγο αργότερα, με την κατάθεση του νόμου από τη ΝΔ, διαψεύστηκαν και αποκαλύφθηκε άλλη μια φορά ο υπονομευτικός ρόλος τους στους αγώνες φοιτητών, σπουδαστών και εκπαιδευτικών.

Μπροστά στις εκλογές και με την πείρα που απέκτησαν χιλιάδες φοιτητές και σπουδαστές τόσο από τους αγώνες, όσο και βιώνοντας στο πετσί των ίδιων και των οικογενειών τους τα βάρη και τα προβλήματα αυτής της πολιτικής, έχουν την ευκαιρία και θα κάνουν το βήμα για την ενίσχυση της ΠΚΣ. Για να ανατραπεί ο αρνητικός συσχετισμός στο φοιτητικό και σπουδαστικό κίνημα και να δυναμώνουν οι αγώνες. Και αυτή η στάση θα είναι η καλύτερη παρακαταθήκη, για να βγάζουν πολιτικά συμπεράσματα, να παίρνουν θέση στην πολιτική και γενικότερα στην ταξική πάλη, στις μάχες που έρχονται.