Δεν «άντεξε» ο Κ. Καραμανλής και στη χτεσινή πρωτομιλία του στη Βουλή ανακήρυξε τις αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις ως «εθνικό στόχο»(!): «Οι αλλαγές και οι μεταρρυθμίσεις αποτελούν εθνική στρατηγική. Αποτελούν καθολικό αίτημα της κοινωνίας. Αποτελούν τη μεγάλη πρόκληση για τη χώρα στα επόμενα χρόνια. Αποτελούν εθνικό στόχο», είπε επί λέξει, δεσμευόμενος για την επίτευξη αυτού του στόχου «με οποιοδήποτε κόστος».

Δεν είναι βέβαια πρώτη φορά που οι ιδιοτελείς και στενά εγωιστικοί στόχοι της εγχώριας άρχουσας τάξης αναγορεύονται ως «εθνικοί στόχοι». Το ίδιο είχε γίνει επί κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ όταν ως εθνικός στόχος είχαν αναγορευτεί η ένταξη στην ΟΝΕ ή ακόμα και η διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων. Η κυβέρνηση της ΝΔ το πάει ακόμα πιο πέρα και θεωρεί ως εθνικό στόχο τις ανατροπές στα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα, την ιδιωτικοποίηση της Παιδείας και της Υγείας κ.ο.κ., που απορρέουν ευθέως από τις δεσμεύσεις της στο πλαίσιο της στρατηγικής της Λισαβόνας. Αν όμως «εθνικό» σημαίνει ό,τι είναι αντιλαϊκό και αντεργατικό, τότε, ναι, εμείς είμαστε στο άλλο έθνος...