Κυριακή 22 Απρίλη 2007
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 7
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Πατριδογνωμόνιο
Η χούντα του ... τρόμου

«

Ευτυχώς» που ο παρανοϊκός, διαταραγμένος και δυστυχής φονιάς - εκτελεστής των 32 ανθρώπων στο Πολυτεχνείο της Βιρτζίνια, ήταν Νότιο- κι όχι Βορειοκορεάτης. Η περιοχή θα είχε πάραυτα βομβαρδιστεί ανηλεώς και οι ΗΠΑ θα άρχιζαν την ...εξαγωγή της δημοκρατίας τους στην Απω Ανατολή διά πυρός και σιδήρου. Τώρα οι επιπτώσεις του φριχτού μαζικού φονικού περιορίστηκαν σε ταπεινή έκφραση συγνώμης για το έγκλημα από την κυβέρνηση της Ν. Κορέας που... απολογήθηκε για λογαριασμό του «τέκνου» της. Στη διεθνή σύγχρονη διπλωματία πάντως έχουμε τώρα αυτή την πρωτοφανή έμμεση «ανάληψη ευθύνης» από μια κυβέρνηση χώρας που «απελευθερώθηκε» προ μισού και πλέον αιώνα από τις δυτικές δυνάμεις για τα «έργα» της «ράτσας» της.

Δεκατέσσερα χρόνια αμερικάνικης και μάλιστα νόμιμης ζωής στις ΗΠΑ είχε ο 23χρονος φοιτητής αγγλικής φιλολογίας και απ' όλο το αμερικάνικο όνειρο κατάπιε την ουσία, τον εφιάλτη μιας κραυγαλέας επιδεικτικής ταξικότητας που του πολτοποίησε το μυαλό και την ψυχή.

Οχι! Δεν είμαι με το θύτη. Αρρωστος προφανώς, θα κατάφερνε να σκοτώσει κι οπουδήποτε αλλού. Ομως με αγριεύει η άκριτη αναπαραγωγή τυπολογίας και αναλύσεων αυτοκριτικής, που τα διεθνή και ιθαγενή ΜΜΕ σερβίρουν από το αμερικάνικο φαστφουντάδικο βγαλμένες είτε ως ειδήσεις περί το μακελειό είτε ως ...πένθος. Θυμίζουν τόσο πολύ πρωτοναζιστική προπαγάνδα κάλυψης συλλογικών εγκλημάτων που μόνον αφελείς θα ενέτασσαν το φαινόμενο - και δη επαναληπτικό - μαζικών φόνων σε σχολικούς - ακαδημαϊκούς χώρους απ' άκρο σ' άκρο της Αμερικής, στη χορεία των παρεκκλίσεων της ευτυχισμένης κοινωνίας της ελευθερίας και της αγοράς.

Πρόκειται για χούντα του τρόμου αυτό που συμβαίνει κάθε φορά που ένα παρόμοιο συμβάν ταράζει την καταναλωτική συνείδηση των τηλεπολιτών της γης: Ακατάσχετη κοινωνιολογία, ηθικολογία, επίκληση του θεού, της μοίρας κ.λπ., πασπαλισμένη με επιδερμική πολιτική ανάλυση περί οπλοκατοχής, νideοπαιχνιδιών κι άλλα ξώφαλτσα.

Το γεγονός ότι στο διάλειμμα των δύο σειρών φόνων ο δράστης θέλησε, μπόρεσε, ήξερε και διάλεξε να μετατρέψει τις πράξεις του σε μεταθανάτιο ριάλιτι, δεν απασχόλησε την ανθρωποβόρα μιντιοκρατία.

Ολοι οι ηθικολόγοι αναλυτές και οι αυτομαστιγωνόμενοι Αμερικανοί που διαφωνούν με τον Μπους, αλλά συμφωνούν με την... Χίλαρι ας πούμε, μπορεί να εκπλαγούν από οτιδήποτε απάνθρωπο εκτός από την τηλεοπτική του εκδοχή.

Με αφορμή αυτό το τραγικό σύγχρονο αμερικάνικο δράμα - ριάλιτι, θέλω να σας τραβήξω την προσοχή, σύντροφοι, στη μορφή που έχει αυτό το τηλε-όπλο. Προσέξτε καλά: Δεν τους νοιάζει αν θα προξενήσουν αλυσίδα μιμητών του επιδειχθέντος κατά κόρον δράστη. Στο τέλος είναι σα να τους υπαγορεύουν κιόλας «ν' αφήσουν ελεύθερη τη φαντασία τους».

Η μέθοδος είναι απλή αλλά με περίπλοκα αποτελέσματα: Δε δείχνουμε ποτέ πτώματα Αμερικανών ή θυμάτων σε αμερικάνικο έδαφος. Δείχνουμε μόνο το δράστη. Οταν όμως τα θύματα είναι μη Αμερικανοί με δράστες Αμερικανούς ή μη, τότε τα προβάλλουμε ώστε: Αν ο δράστης είναι Αμερικανός εμπνέει τρόμο και δέος η δύναμή του. Αν ο δράστης είναι αλλοδαπός τότε η κοινή γνώμη εξεγείρεται εναντίον του. Ομως το γεγονός ότι οι Αμερικανοί πολίτες μπορεί και να είναι εντελώς ανυπεράσπιστοι από την ίδια τη «δημοκρατία» τους, είναι η επικίνδυνη αποκάλυψη που πρέπει να καλυφθεί έστω και με πάνδημη αυτολογοκρισία...


Της
Λιάνας ΚΑΝΕΛΛΗ


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ