Μέτρο, για το πώς γράφεται η Ιστορία από τη σκοπιά της αστικής τάξης, είναι και η μόλις προχτεσινή εξαφάνιση από τον αστικό Τύπο της μεγάλης πανελλαδικής απεργίας που κήρυξαν και έφεραν σε πέρας με επιτυχία οι ταξικές δυνάμεις που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ

«Οι εθνικιστικές κραυγές πρέπει να απομονωθούν μαζί με εκείνες της δήθεν σύγχρονης προσέγγισης που επιχειρεί το βιβλίο. Εθνικισμός και "εκσυγχρονισμός" συμπλέουν στο κύριο και βασικό: Στον εξοβελισμό της ταξικής πάλης ως κινητήριας δύναμης της κοινωνικής εξέλιξης, στον εξοβελισμό των ιστορικών νομοτελειών, που το βιβλίο τον έχει προμετωπίδα του».

Τι απέμεινε από το σχόλιο; Οτι το ΚΚΕ ζητά την απόσυρση του βιβλίου, όπως και η Ιερά Σύνοδος! Μάλιστα ο ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ διεμήνυε από την πρώτη σελίδα: Ιερά Σύνοδος και ΚΚΕ ζητούν να αποσυρθεί το βιβλίο!.. Ετσι «ενημερώνονται» οι αναγνώστες τους...

Στην ίδια γραμμή με τα παραπάνω και οι ηγεσίες του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΝ, που επιμένουν να ψεύδονται συνειδητά (όπως και τότε με τη... μυστική! συμφωνία! ΚΚΕ - ΝΔ), ότι το ΚΚΕ και οι εθνικιστές πηγαίνουν μαζί!!

Και μόνο αυτό φτάνει για να δείξει πόσο ενοχλούνται εθνικιστές και κοσμοπολίτες από την κριτική που ασκεί στο βιβλίο το ΚΚΕ.

Σε αυτή τη βάση αξιοποιούν το κάψιμο του βιβλίου από «χρυσαυγίτες» για να αφήσουν έμμεσα υπονοούμενα, ότι εκείνοι το καταδικάζουν! Ενώ το ΚΚΕ, όπως είπε ο Αλ. Αλαβάνος, τάσσεται υπέρ της πολτοποίησης του βιβλίου, γεγονός που ο ΣΥΝ δεν μπορεί να το δεχτεί!! Αρα, για να δείξει το ΚΚΕ, λέμε εμείς, δημοκρατική ευαισθησία, θα έπρεπε να δέχεται όσα φύκια σερβίρονται για μεταξωτές κορδέλες! Διότι, διαφορετικά, ταυτίζεται με το σκοταδισμό!.. Μόνο υποκριτές;

Ομως, επί της ουσίας του βιβλίου, είναι «άλλα λόγια ν' αγαπιόμαστε». Αυτό που ο Αλ. Αλαβάνος βρήκε να πει, είναι ότι «εμείς στην Αριστερά, δεν μπορούμε να δεχτούμε τη λογική που άλλα γεγονότα κι άλλα πρόσωπα πρωταγωνιστούν στην Ιστορία της Σοβιετικής Ενωσης επί Στάλιν, άλλα στην Ιστορία επί Μαλένκοφ, άλλα επί Χρουστσόφ...»!

Οσο για την ταμπακέρα (το περιεχόμενο του βιβλίου της ΣΤ' Δημοτικού), είναι αρμόδιοι να μιλήσουν οι ιστορικοί! Που πρέπει να λειτουργήσουν σύμφωνα με ό,τι ορίζουν οι νόμοι, όπως λένε η υπουργός Παιδείας, η ηγεσία του ΣΥΝ και άλλοι...

Αν ήταν διαφορετικά τα πράγματα, τότε η Ιστορία δε θα αποτελούσε αντικείμενο ιδεολογικής διαπάλης. θα την είχαν γράψει οι κατά καιρούς «ανεξάρτητοι» (σε όλες τις εποχές υπήρχαν τέτοιοι) και έτσι θα είχαμε ξεμπερδέψει. Θα στηριζόμαστε στα... αντικειμενικά τους πονήματα.

Λόγο για το περιεχόμενο των βιβλίων έχουμε οι πάντες. βεβαίως, τη γράφουν οι ειδικοί. Αλλά αυτοί ούτε σε απρόσιτα στεγανά μπορούν να μπουν για να αποφύγουν τον έλεγχο, ούτε είμαστε υποχρεωμένοι να δεχόμαστε όσα γράφουν. Και φυσικά, λόγο για έναν αιώνα (τον 20ό), τον οποίο σφράγισε η δράση του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος, και εδώ του ΚΚΕ, έχουμε πρώτα οι κομμουνιστές. Ειδικά όταν γράφονται βιβλία που αφορούν άμεσα στο ΚΚΕ.

Και μόνο το γεγονός ότι το περιεχόμενο του βιβλίου τελεί υπό το «πέλμα» της υπάρχουσας νομιμότητας, δείχνει την ταξική του κατεύθυνση, τα από πριν καθορισμένα του ταξικά όρια. Αυτή τη νομιμότητα, που είναι αντιλαϊκή, η εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα δεν έχουν κανένα συμφέρον να τη δεχτούν. Αντίθετα, επειδή το βιβλίο αφορά άμεσα τους ίδιους, δηλαδή το να μη βγαίνουν «τούβλα» τα παιδιά τους, πρέπει να το κρίνουν από τη σκοπιά των δικών τους συμφερόντων.

Σε αυτή τη βάση η διαπάλη γίνεται ταυτόχρονα κατά του εθνικισμού και του κοσμοπολιτισμού του κεφαλαίου, ταυτόχρονα κατά του οπορτουνισμού. Για τον απλό λόγο ότι όλα τα παραπάνω ιδεολογικά ρεύματα, ανεξάρτητα από τις διαφορές τους, πρέπει να νικηθούν στη συνείδηση της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων, για να είναι αποτελεσματική η πάλη των αντιιμπεριαλιστικών δυνάμεων.