Στον ποιητή Ναπολέοντα Λαπαθιώτη θα είναι αφιερωμένη η εκπομπή «Ποιητική Αδεία», που επιμελείται και παρουσιάζει ο Γιώργος Μηλιώνης, αύριο Κυριακή, 6 με 8 το απόγευμα, στο ραδιόφωνο του «902».

Στους ήχους ενός ταξιμιού φτερούγισε η ζωή του, πριν χαθεί για πάντα στη «σκοτεινή πλευρά του φεγγαριού».

«Η ψυχή μου βαδίζει στο πλευρό μου/ σ' όλο το μάκρος του μεγάλου δρόμου» θα γράψει πριν από το 1930, και ήταν μακρύς και βασανιστικός ο δρόμος αυτός για τον ποιητή.

Στρατιωτικός ο πατέρας του, ονειρευόταν το ίδιο και για το μοναχογιό του, Ναπολέοντα, που γεννήθηκε στις 31 Οκτώβρη 1888. Η πλούσια και καλλιεργημένη οικογένειά του του έδωσε λαμπρά εφόδια καθώς σπούδασε νομική, ζωγραφική και πιάνο. Το 1897 άρχισε να συνεργάζεται με το περιοδικό «Διάπλασις των Παίδων».

Το 1905 γράφεται στη Νομική Σχολή και ταυτόχρονα εμφανίζεται και λογοτεχνικά μέσα από το περιοδικό «Νουμάς», όπου το 1914 δημοσίευσε το «Μανιφέστο» του.

Θαυμαστής του Οσκαρ Ουάιλντ, θα επηρεαστεί αρχικά από τον Αισθησιασμό και αργότερα από το Συμβολισμό, όμως οι «κακές παρέες» και οι κοινωνικές θύελλες της εποχής του θα τον βγάλουν από τον κόσμο αυτό.

Το 1916 δημοσιεύει στον «Ριζοσπάστη» το ποίημά του «Κραυγή», και στη συνέχεια ακολουθεί τον πατέρα του στην Αίγυπτο, όπου και γνωρίζεται με τον Κ. Καβάφη. Με την επιστροφή του στην Αθήνα ο τρόπος ζωής του αλλάζει, καθώς κυκλοφορεί όλο και περισσότερο ανάμεσα στους «κολασμένους» της νύχτας.

Το 1927 ο Ναπολέων Λαπαθιώτης άρχισε να δημοσιοποιεί ότι ασπάστηκε την κομμουνιστική ιδεολογία, ενώ με κείμενό του την Πρωτομαγιά της ίδιας χρονιάς ζήτησε από τον αρχιεπίσκοπο Αθηνών να τον διαγράψει από το θρησκευτικό ποίμνιο.

Το 1937 θα βυθιστεί στη θλίψη καθώς πεθαίνει η μητέρα του. Το 1939 τύπωσε την πρώτη του ποιητική συλλογή, ενώ ήδη είχαν εμφανιστεί τα πρώτα οικονομικά προβλήματα. Το 1940 θα βρει τον Ναπολέοντα Λαπαθιώτη βυθισμένο στη φτώχεια και εξουθενωμένο από τα ξενύχτια στις «Ντουμανότρυπες». Το οριστικό χτύπημα θα έρθει με το θάνατο του πατέρα του, το 1941. Για να επιβιώσει αρχίζει να πουλά τη σπάνια βιβλιοθήκη του και προσωπικά του αντικείμενα. Το 1943 ματαιώθηκε η έκδοση της δεύτερης ποιητικής του συλλογής. Μέσα στο Δεκέμβρη του '44 ο Ναπολέων Λαπαθιώτης παρέδωσε τα όπλα του πατέρα του στον ΕΛΑΣ. Στις 7 Γενάρη του 1944 αυτοκτόνησε με περίστροφο. Τα έξοδα της κηδείας καλύφθηκαν από έρανο μεταξύ των φίλων του λογοτεχνών.