Το κείμενο ωστόσο ξεπερνά κατά πολύ, ως προς τον πολιτικό ριζοσπαστισμό, την ιδεολογία των προαναφερθέντων. Είναι ένα «γιακωβίνικο» κείμενο, που μας εμβάλλει - λόγω και του τόπου έκδοσής του και της διατήρησης της ανωνυμίας από την πλευρά του συγγραφέα του (που ίσως επιβαλλόταν, για συνωμοτικούς λόγους) - βάσιμες υποψίες για πιθανή του σχέση με τον καρμποναρισμό. Το κείμενο διεκτραγωδεί τα δεινά του υπόδουλου έθνους και στηλιτεύει με οξύτητα τη στάση των εύπορων κοινωνικών του τάξεων και του κλήρου. Στο απόσπασμα που παραθέτουμε, ο ανώνυμος συγγραφέας επικρίνει τους Ελληνες εμπόρους των παροικιών για την ολιγωρία τους απέναντι στην υπόθεση της ελευθερίας και για την εναπόθεση των ελπίδων τους για την απελευθέρωση του έθνους σε ξένες δυνάμεις:

1.«(...) Ισως, τέλος πάντων, προσμένετε να μας δώση την ελευθερίαν κανένας από τους αλλογενείς δυνάστας; Ω Θεέ μου! Εως πότε, ω Ελληνες, να πλανώμεθα τόσον αστοχάστως; Διατί να μην στρέψωμεν και μίαν φοράν τους οφθαλμούς μας εις τα απελθόντα, διά να καταλάβωμεν ευκολώτερα και τα μέλλοντα; Ποίος αγνοεί, ότι ο κύριος στοχασμός των αλλογενών δυναστών είναι εις το να προσπαθήσουν να κάμουν το ίδιόν των όφελος με την ζημίαν των άλλων; Και ποίος στοχαστικός άνθρωπος ημπορεί να πιστεύση, ότι όποιος από τους αλλογενείς δυνάστας ήθελε κατατροπώσει τον οθωμανόν, ήθελε μας αφήσει ελευθέρους; Ω, απάτη επιζήμιος! Μην είσθε, αδελφοί μου, τόσον ευκολόπιστοι. Αναγνώσετε την ιστορίαν και μάθατε, ότι οι Ρωμαίοι έταξαν των Ελλήνων και διαυθέντευσιν και ελευθερίαν, αλλ' αφού εμβήκαν εις την Ελλάδα, ευθύς την εκήρυξαν επαρχίαν τους. Ιδετε και τα τωρινά παραδείγματα, οπού η πολυποίκιλος στροφή της γαλλικής στάσεως μας παρασταίνει. Ο δυνάστης των με ταξίματα μεγάλα και με τοιαύτα μέσα, απόκτησεν όσα κατά το παρόν έχει, και πώς εσείς νομίζετε να σας δοθή η ελευθερία από αλλογενείς; Πώς να μην ειπή τις, ότι ονειρεύεσθε έξυπνοι; Και εις τι, παρακαλώ σας, θεμελιώνετε τας ελπίδας σας; Εις την αρετήν των αλλογενών δυναστών ίσως; Ελπίζετε να κινηθούν ευσπλάγχνως εκείνοι διά τας δυστυχίας τας εδικάς μας; Δεν ηξεύρετε, ω Ελληνες, ότι η αρετή την σήμερον δεν ευρίσκεται εις τους θρόνους;».