Κυριακή 11 Μάρτη 2007
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 14
ΕΡΓΑΤΙΚΑ
ΜΑΡΙΑ ΤΣΑΓΚΑΤΑΚΗ
Παλεύουμε για μαζικό δυνατό σωματείο

Λίγες μέρες πριν την απεργία στις 29 του Μάρτη και τη Γενική Συνέλευση στην 1η Απρίλη, η πρόεδρος του Συλλόγου Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας μιλάει στον «Ρ»

Από κινητοποίηση του Συλλόγου για το ωράριο
Από κινητοποίηση του Συλλόγου για το ωράριο
Με κεντρικούς στόχους τη μαζικοποίηση του Συλλόγου Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας και την ενίσχυση των ταξικών δυνάμεων, που βρίσκονται στο τιμόνι της διοίκησης, ξεδιπλώνει τη δουλιά του μέσα στους χώρους εργασίας, σε κάθε μικρό και μεγάλο κατάστημα, η διοίκηση του συλλόγου, ώστε η μαζική συμμετοχή του κλάδου στη Γενική Συνέλευση του σωματείου την 1η Απρίλη, στις 10 π.μ., στο ξενοδοχείο «Ακροπόλ» και στις αρχαιρεσίες που θα ακολουθήσουν να γίνει υπόθεση και του τελευταίου εμποροϋπαλλήλου της Αθήνας.

Το σωματείο είναι το όπλο του εμποροϋπάλληλου απέναντι στην ολομέτωπη αντεργατική επίθεση. Η εγγραφή στο σωματείο, η μαζική συμμετοχή στη συνέλευση και στις αρχαιρεσίες σημαίνει πιο μαζικό, πιο δυνατό, πιο ικανό σωματείο, ώστε από καλύτερες θέσεις και σε συντονισμό με τους άλλους κλάδους να δώσει τη μάχη για την απόκρουση της αντεργατικής επίθεσης, την υπεράσπιση και διεύρυνση των κατακτήσεων της εργατικής τάξης. Για τα προβλήματα του κλάδου, τη δουλιά του σωματείου και τους στόχους για το επόμενο διάστημα, μίλησε στον «Ρ», η Μαρία Τσαγκατάκη, πρόεδρος του Συλλόγου Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας.

Πλούσιος απολογισμός δράσης

-- Πώς δούλεψε ο Σύλλογος Εμποροϋπαλλήλων από τις προηγούμενες αρχαιρεσίες, τι βήματα μετράει στην οργάνωση του κλάδου;

Η πρόεδρος του Συλλόγου Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας Μ. Τσαγκατάκη
Η πρόεδρος του Συλλόγου Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας Μ. Τσαγκατάκη
-- Το ζητούμενο του σωματείου ήταν και παραμένει η μαζικοποίησή του. Γιατί μόνο ένα μαζικό, δυνατό σωματείο μπορεί να παρεμβαίνει για τα προβλήματα και ζητήματα που αφορούν τους εργαζόμενους. Εμείς, λοιπόν, όχι μόνο το διάστημα που μεσολάβησε από τις τελευταίες αρχαιρεσίες, αλλά όλα τα προηγούμενα χρόνια, που οι ταξικές δυνάμεις έχουν και την ευθύνη της διοίκησης, κινηθήκαμε με βάση τους παραπάνω στόχους.

Καταρχήν, ανοίξαμε τη δουλιά μας σε καινούριους χώρους εργασίας. Για παράδειγμα, σε καταστήματα και εμπορικά κέντρα από την Αργυρούπολη μέχρι το Αεροδρόμιο. Οπου είχαμε τη δυνατότητα, στήσαμε σωματειακές επιτροπές (π.χ. «Λιντλ»), που έβαλαν φρένο στην εργοδοτική ασυδοσία. Δημιουργήσαμε παράρτημα του Συλλόγου στην Καλλιθέα και ετοιμάζεται αντίστοιχο παράρτημα στη Ν. Ιωνία. Βέβαια, στόχος μας είναι να στηθούν και άλλα παραρτήματα, όπου δουλεύουν εμποροϋπάλληλοι. Αποτρέψαμε απολύσεις, δυσμενείς μεταθέσεις, κλπ. Κάναμε παρεμβάσεις σε μεγάλους χώρους δουλιάς («Νότος Γκάλερι», «Καρφούρ», «Πράκτικερ»), ακόμα και γενική συνέλευση του κλάδου έξω από καταστήματα (π.χ. «Λαμπρόπουλος).

Ο κλάδος σε συντονισμό με άλλους εργαζόμενους της Αθήνας έδωσαν μάχη ενάντια στην απελευθέρωση του ωραρίου λειτουργίας των καταστημάτων και την κατάργηση της Κυριακής αργίας. Οργανώθηκαν μεγάλες διαδηλώσεις, κλείσαμε καταστήματα που παραβίαζαν το ωράριο. Δώσαμε και δίνουμε τη μάχη για 35ωρο - 7ωρο - 5ήμερο, για νομοθετική κατοχύρωση της Κυριακής αργίας, για σταθερή και μόνιμη δουλιά για όλους τους εργαζόμενους, για κατάργηση της μερικής απασχόλησης.

Πέρα από τα προβλήματα του κλάδου, το σωματείο έδωσε τη μάχη στην κατεύθυνση του συντονισμού της πάλης με τα άλλα ταξικά σωματεία της Αθήνας, το ΠΑΜΕ, ενάντια στο σύνολο της πολιτικής της κυβέρνησης. Το σωματείο πρωτοστάτησε στους αγώνες για τα ζητήματα της Παιδείας, της Υγείας, το Ασφαλιστικό. Συμπαρασταθήκαμε σε άλλους αγωνιζόμενους κλάδους, για παράδειγμα κηρύξαμε απεργία για τους ναυτεργάτες.

Σημαντικό βήμα στην κατεύθυνση της συσπείρωσης των νέων εργαζομένων ήταν το στήσιμο της επιτροπής νέων εμποροϋπαλλήλων. Η επιτροπή έχει μια πλούσια δράση, με παρεμβάσεις στους χώρους δουλιάς, οργάνωσης των νέων στο σωματείο, πολιτιστικές παρεμβάσεις με προβολή ταινιών, εκδρομές σε ιστορικούς χώρους, κλπ.

Η εκμετάλλευση βαθαίνει

-- Ποια είναι τα βασικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν σήμερα οι εμποροϋπάλληλοι;

-- Καταρχήν, πρέπει να πούμε ότι ο κλάδος είναι τεράστιος. Μιλάμε για καταστήματα από το Σούνιο μέχρι το αεροδρόμιο. Εχουμε να κάνουμε με καταστήματα και πολυεθνικές - τεράστιους χώρους - που ανοίγουν με γοργούς ρυθμούς. Το κύριο μέλημά μας είναι οι συνθήκες εργασίας που επικρατούν σ' αυτούς για τους χιλιάδες εργαζόμενους. Η πλειοψηφία, λοιπόν, των εργαζομένων στον κλάδο είναι γυναίκες και νεολαίοι, νέα παιδιά με πτυχία, που έχουν τελειώσει πανεπιστήμια και δε βρίσκουν δουλιά στον κλάδο τους, με αποτέλεσμα να καταφεύγουν στο εμπόριο.

Ο κλάδος μαστίζεται από την 3ωρη και 4ωρη απασχόληση, το ωρομίσθιο από τους «ενοικιαζόμενους» εργαζόμενους, από εργαζόμενους με σύμβαση ακόμα και μιας μέρας, εργαζόμενους με δελτίο παροχής υπηρεσιών. Οι ατομικές συμβάσεις, με τις οποίες ο εργοδότης καθορίζει όποια σχέση εργασίας θέλει, διευρύνονται συνεχώς. Οι συλλογικές συμβάσεις δεν εφαρμόζονται. Ταυτόχρονα, εντείνεται η εργοδοτική τρομοκρατία στους χώρους δουλιάς. Κάμερες στήνονται πάνω από κεφάλια των εργαζομένων. Η απειλή της απόλυσης είναι η απάντηση σε κάθε εργατικό αίτημα σε κάθε εργατική διεκδίκηση.

Η εργοδοσία επιβάλλει και νέες μεθόδους παρακολούθησης και εκφοβισμού των εργαζομένων, όπως οι «πελάτες» - χαφιέδες. Οι εργαζόμενοι πια δεν έχουν δικαιώματα παρά μόνο υποχρεώσεις. Επιπλέον, αντιμετωπίζουμε ζητήματα παραβίασης στοιχειωδών κανόνων υγιεινής και ασφάλειας. Σοβαρές ασθένειες μαστίζουν τις γυναίκες από την ορθοστασία και τη βαριά δουλιά (όπως για παράδειγμα στα σούπερ - μάρκετ) και άλλα πολλά.

Συνένοχος ο εργοδοτικός συνδικαλισμός

-- Ποια είναι η στάση της Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Υπαλλήλων απέναντι σ' αυτήν την κατάσταση;

-- Καταρχήν μιλάμε για πλαστές πλειοψηφίες στην Ομοσπονδία, αφού το στήσιμο των εργοδοτικών σωματείων και η νοθεία κυριαρχούν. Αυτή, λοιπόν, η πλειοψηφία κινείται σταθερά στη γραμμή της συναίνεσης και του συμβιβασμού. Αποτελεί ουσιαστικά το μακρύ χέρι της εργοδοσίας μέσα στο συνδικαλιστικό κίνημα. Η Ομοσπονδία ήταν πρωτοπόρα στο να εφαρμοστεί η μερική απασχόληση και το ωρομίσθιο, ζητώντας απλά να μπει ένα πλαφόν. Είναι αυτή που υπέγραψε σε συμφωνία με κυβέρνηση και εργοδοσία την απελευθέρωση του ωραρίου λειτουργίας των καταστημάτων. Είναι υπεύθυνη, αφού αυτή υπογράφει τις συμβάσεις ντροπής που υπάρχουν στον κλάδο μας.

Ακόμα και σήμερα που η κυβέρνηση, σε συνεργασία με την εργοδοσία, ανοίγει το ζήτημα της κατάργησης της αργίας της Κυριακής, η Ομοσπονδία αρκείται στην έκδοση ανακοινώσεων. Να λοιπόν ένας επιπλέον λόγος για να μαζικοποιηθεί το σωματείο, να συμμετέχουν οι εμποροϋπάλληλοι στη συνέλευση και στις αρχαιρεσίες που έρχονται, για την αλλαγή των συσχετισμών των δυνάμεων και σε δευτεροβάθμιο επίπεδο.

Ταξικό μετερίζι αγώνα

-- Ποιοι είναι οι στόχοι του σωματείου για το επόμενο διάστημα;

-- Οπως είπαμε και παραπάνω, προϋπόθεση για να γίνει το σωματείο πιο δυνατό και πιο ισχυρό είναι η μαζικοποίησή του και η ισχυροποίηση των ταξικών δυνάμεων. Εμείς σ' αυτήν την κατεύθυνση θα δώσουμε τη μάχη, για την απόκρουση αυτής της πολιτικής, το συντονισμό της πάλης του με το υπόλοιπο ταξικό κίνημα, για τη διεύρυνση των κατακτήσεων, για την αλλαγή των συσχετισμών σε συνδικαλιστικό επίπεδο. Η επίθεση είναι μεγάλη και σε όλα τα επίπεδα της ζωής του εργαζόμενου. Απέναντι σ' αυτήν την επίθεση, οι εργαζόμενοι δεν έχουν άλλο δρόμο από την οργάνωσή τους και το συντονισμό της δράσης τους. Με αυτόν τον μπούσουλα δίνουμε τη μάχη για την επιτυχία της συνέλευσης, αξιοποιώντας σ' αυτήν την κατεύθυνση και τη δουλιά για την απεργία των ταξικών δυνάμεων στις 29 του Μάρτη, στην οποία με απόφασή του συμμετέχει και ο Σύλλογος Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας.


Γιώτα ΔΙΑΜΑΝΤΑΚΗ


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ