Πέμπτη 22 Φλεβάρη 2007
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 4
ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ
Η ... «δίκη» του Αισχύλου!

H απόπειρα λογοκρισίας και επιβολής αυτολογοκρισίας(!) προς διακεκριμένους ανθρώπους της διανόησης και της τέχνης από μια επιτροπή του υπουργείου Παιδείας, που αποφασίζει ποιες παραστάσεις μπορούν να δουν και ποιες όχι οι μαθητές της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, δεν αποτελεί, δυστυχώς, «κεραυνό εν αιθρία». Το ίδιο και οι αιτιάσεις των λογοκριτών.

Το έργο που πρότεινε το θέατρο «Κνωσός», σε κείμενα επιλογής του Κ. Γεωργουσόπουλου από δημιουργίες των Αισχύλου, Σοφοκλή, Ευριπίδη, Αριστοφάνη, Σαίξπηρ, Χορτάτση, Σίλερ, Μολιέρου, Ο' Νιλ, Μάτεσι, Ξενόπουλου, Χορν, Αναγνωστάκη, Διαλεγμένου, σε μουσική Διονύση Τσακνή, με θέμα τη «Σύγκρουση Γενεών», εκλήφθηκε από την εν λόγω επιτροπή ως ένα είδος ...«βόμβας» στα θεμέλια της οικογένειας και «επαναστατικό»!

Είναι διαπιστωμένο πως κάθε φορά που ο καπιταλισμός «ανασύρει» προς εφαρμογή - με βίαιο τρόπο φυσικά - τις πλέον απάνθρωπες μεθόδους κλοπής του παραγόμενου από την εργατική δύναμη πλούτου, αυτή η εφαρμογή συνοδεύεται από σειρά μέτρων στο εποικοδόμημα, ως απαραίτητων στοιχείων ιδεολογικής χειραγώγησης. Και όποτε συμβαίνει αυτό παρατηρείται, ταυτόχρονα, αναβίωση ξεπερασμένων και καταδικασμένων - ακόμη και από την ίδια την αστική τάξη - σκοταδιστικών και αντιδραστικών αντιλήψεων. Αναβίωση, η ένταση της οποίας είναι ευθέως ανάλογη με την ένταση της ταξικής πάλης. Από αυτή την οπτική, δεν είναι ανεξήγητο το γεγονός ότι η περίφημη «Δίκη των Πιθήκων» (όπου καταδικάστηκε δάσκαλος επειδή «τόλμησε» να διδάξει τη δαρβινική θεωρία της εξέλιξης) διεξήχθη στο Τενεσί των ΗΠΑ το 1925, εποχή με ανεπτυγμένο εργατικό κίνημα, με τη νεαρή ΕΣΣΔ να ακτινοβολεί στους λαούς όλου του κόσμου, αλλά και τον καπιταλισμό να «προετοιμάζεται» για το επερχόμενο οικονομικό «κραχ», αποτέλεσμα των ανυπέρβλητων - εντός του - αντιθέσεων και αντιφάσεων.

Η βάση της «λογικής» της επιτροπής του υπουργείου Παιδείας - τηρουμένων των αναλογιών - είναι η ίδια. Με την κυβέρνηση να επιχειρεί να επιβάλει τις «επιταγές» της Μπολόνια για πλήρες και απροσχημάτιστο ξεπούλημα της Παιδείας στις πολυεθνικές, με τα «νέα» βιβλία στην εκπαίδευση να αποτελούν την «επιτομή» της αντιδραστικής ιδεολογίας της άρχουσας τάξης, «επενδυμένη» με αντιεπιστημονικές - αντιπαιδευτικές μεθόδους, με την Εκκλησία (ως θεσμό) και τη θρησκοληψία (ως σημαινόμενο) να «επιστρατεύονται» ποικιλοτρόπως, η πρόσληψη του Αισχύλου ...ως «επικίνδυνου» για τους μαθητές μοιάζει τελικά αναλόγως εξηγήσιμη με το συμβολισμό της απόκρυψης από τους παπάδες σε ένα μεσαιωνικό μοναστήρι ενός φανταστικού βιβλίου του Αριστοτέλη, όπως γράφει στο «Ονομα του Ρόδου» ο Εκο.

Πολύ περισσότερο που εκπαιδευτικοί, φοιτητές, εργαζόμενοι και γονείς βρίσκονται συνεχώς στους δρόμους, άρα «χαλάει» η «σούπα» και των κυρίαρχων προτύπων που επιβάλλει το σύστημα για να μετατρέψει τα παιδιά σε «υπηκόους» του...


Γρηγόρης ΤΡΑΓΓΑΝΙΔΑΣ


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ