Εξαιρετικά μικρός είναι και ο αριθμός των δοτών μυελού των οστών, που διαθέτει η χώρα μας. Κάθε χρόνο σε χιλιάδες ασθενείς γίνεται η διάγνωση ασθενειών, οι οποίες αντιμετωπίζονται θεραπευτικά με μεταμόσχευση αρχέγονων αιμοποιητικών κυττάρων. Τα κύτταρα αυτά μπορούν να προέλθουν από δωρεά μυελού των οστών είτε από έναν ιστοσυμβατό συγγενή δότη, είτε από έναν ιστοσυμβατό μη συγγενή εθελοντή. Ωστόσο, το 60-70% των ασθενών δε διαθέτει συμβατό συγγενή. Καθώς 2 στους 3 ασθενείς δε διαθέτουν συμβατό συγγενή δότη, έγινε κατανοητή η ανάγκη για αναζήτηση κατάλληλου δότη μεταξύ εθελοντών δοτών οπουδήποτε στον Κόσμο.

Στην Ελλάδα από τη δεκαετία του '80 λειτούργησαν δυο «δεξαμενές» δοτών, μια στην Αθήνα και μια στη Θεσσαλονίκη, στις οποίες αναφέρονταν οι εθελοντές που τυποποιούνταν σε πέντε Κέντρα Δοτών. Από το τέλος του 2002 λειτουργεί μια κεντρική «δεξαμενή» στον ΕΟΜ. Οι καταχωρημένοι Ελληνες εθελοντές στις 25/10/2005 ήταν 19.533, αριθμός που είναι εξαιρετικά μικρός, αν αναλογιστεί κανείς τον συνεχώς αυξανόμενο αριθμό των ασθενών που χρειάζονται μεταμόσχευση. Το 2005 χρειάστηκε αναζήτηση μη συγγενούς δότη για 96 Ελληνες ασθενείς και τελικά βρέθηκε κατάλληλος δότης μόνο για 30 από αυτούς και έγιναν οι μεταμοσχεύσεις σε τρία ελληνικά μεταμοσχευτικά κέντρα που έχουν διεθνή άδεια λειτουργίας για πραγματοποίηση μη συγγενικών μεταμοσχεύσεων μυελού των οστών. Κι αυτά ενώ έχει υπολογιστεί ότι με 100.000 Ελληνες εθελοντές θα βρισκόταν κατάλληλος δότης για το 80% των Ελλήνων ασθενών.