«Εάν η Ευρωπαϊκή Ενωση δεν επέμβει στη Νοτιοανατολική Ευρώπη, τότε πού θα επέμβει, στη Σκανδιναβία», αναρωτήθηκε ο υπουργός Αμυνας Ακης Τσοχατζόπουλος, απευθυνόμενος στα μέλη της Επιτροπής Εξωτερικών και Αμυνας της Βουλής. Ετσι αντιλαμβάνονται ο κ. Τσοχατζόπουλος, η κυβέρνηση και η Ευρωπαϊκή Ενωση την επιχείρηση «Σταθερότητας» στα Βαλκάνια και τη Νοτιοανατολική Ευρώπη. Με το δάκτυλο στη σκανδάλη για την επόμενη επέμβαση, την οποία, όπως φαίνεται, ετοιμάζουν πυρετωδώς. Πόλεμος, επεμβάσεις, αποσταθεροποίηση, αλλαγές συνόρων, σφαγές όσων αντιδρούν, λεηλασία και ανηλεής εκμετάλλευση, αυτό είναι το «Σύμφωνο Σταθερότητας για τη Νοτιοανατολική Ευρώπη».

Η πορεία εφαρμογής του «Συμφώνου» απασχόλησε τους «δεκαπέντε» στη Σύνοδο Κορυφής του Ελσίνκι. Το σχετικό απόσπασμα στο κείμενο Συμπερασμάτων της Συνόδου αποκαλύπτει τους επόμενους στόχους της «ευρωατλαντικής» επιδρομής, ενώ είναι το σήμα κινδύνου για τους λαούς της περιοχής.

«Η Ενωση είναι αποφασισμένη να αναλάβει ηγετικό ρόλο για την προαγωγή της σταθερότητας, της ασφάλειας και της οικονομικής ανάπτυξης στη Νοτιοανατολική Ευρώπη», αναφέρεται στο κείμενο, ενώ στη συνέχεια οι ηγέτες της ΕΕ προειδοποιούν, η βοήθεια θα εξαρτηθεί από τη σαφή και συγκεκριμένη δέσμευση των κρατών της Νοτιοανατολικής Ευρώπης να συνεργαστούν για την επίτευξη αυτών των κοινών πολιτικών προτεραιοτήτων». Αλλιώς, «μαύρο φίδι που τους έφαγε»...

Αυτά όσον αφορά τα γενικά χαρακτηριστικά της πολιτικής της ΕΕ στα Βαλκάνια και τη ΝΑ Ευρώπη, όμως στη συνέχεια οι «δεκαπέντε» γίνονται πιο συγκεκριμένοι. Με κυνισμό προσδιορίζουν ως στόχο τους, την ανατροπή της νόμιμα εκλεγμένης ηγεσίας της Γιουγκοσλαβίας και την «ανεξαρτητοποίηση» του Μαυροβουνίου. Και να πώς το περιγράφουν: «Η Ενωση επιθυμεί να συμβάλει στον εκδημοκρατισμό της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γιουγκοσλαβίας ως μέρος των προσπαθειών της για αποκατάσταση της σταθερότητας στη Νοτιοανατολική Ευρώπη . Θα εντείνει το διάλογο με τις σερβικές δημοκρατικές δυνάμεις, καθώς και με τη δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση του Μαυροβουνίου. Η Ενωση θα αναζητήσει και άλλους τρόπους για να υποστηριχτεί το πρόγραμμα πολιτικής και οικονομικής μεταρρύθμισης του Μαυροβουνίου». Αν αυτό δεν αποτελεί επέμβαση στα εσωτερικά ενός κυρίαρχου και ανεξάρτητου κράτους, τότε οι λέξεις έχουν χάσει πια το νόημά τους.

Τέλος, χωρίς κουβέντα για τις επιχειρήσεις εκκαθάρισης των Σέρβων και των Ρομ από το λεγόμενο «Απελευθερωτικό Στρατό του Κόσσοβου», υπό την ανοχή των ΝΑΤΟικών κατακτητών, οι ηγέτες της ΕΕ επαναλαμβάνουν ότι«Η Ενωση έχει δεσμευτεί σχετικά με την αποκατάσταση και την ανασυγκρότηση του Κοσσυφοπεδίου και εκφράζει την ικανοποίησή της για το Πρόγραμμα ανασυγκρότησης και ανάκαμψης του Κοσσυφοπεδίου».

Αρκεί να ρίξει κανείς μια ματιά στην καθημερινή ειδησεογραφία, για να διαπιστώσει τι συμβαίνει τώρα σ' αυτές τις περιοχές και να καταλάβει ότι τα σχέδια του «ευρωατλαντισμού» δε μένουν μόνο στα χαρτιά, αλλά βρίσκονται σε πλήρη εξέλιξη. Στο Κοσσυφοπέδιο, η εκκαθάριση σε βάρος των Σέρβων και των άλλων μειονοτήτων έχει σχεδόν ολοκληρωθεί ενώ μόλις προχθές, ο διορισμένος από τους ΝΑΤΟικούς «κυβερνήτης» του Κόσσοβου Μπ. Κουσνέρ ανακοίνωσε ότι την πολιτική διοίκηση της περιοχής αναλαμβάνει επιτροπή, στην οποία συμμετέχουν τρεις εκπρόσωποι των Αλβανών (στελέχη του «UCK»), τέσσερις εκπρόσωποι των κατακτητών (διορισμένοι από τον ΟΗΕ) και... ένας (1) εκπρόσωπος των Σέρβων!

Οσον αφορά στην τύχη του Κοσσυφοπεδίου, αυτή πρέπει να θεωρείται προδιαγεγραμμένη. Παρά τη συμφωνία του Βούκοβαρ, όπου οι ΝΑΤΟικοί δήλωναν ότι το Κόσσοβο θα παραμείνει στην Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γιουγκοσλαβίας, το Κοσσυφοπέδιο θεωρείται πλέον προτεκτοράτο του ΝΑΤΟ. Μέσα στα επόμενα χρόνια η «πολιτική διοίκηση», δηλαδή ο «UCK» και το ΝΑΤΟ θα προκηρύξουν εκλογές και με δεδομένη την επικράτηση του Χ. Θάτσι η κυβέρνηση που θα προκύψει, θα κηρύξει και τυπικά την ανεξαρτητοποίηση. Ετσι, κι αλλιώς το Κοσσυφοπέδιο σηματοδοτεί την πρώτη αλλαγή συνόρων στην Ευρώπη στην περίοδο μετά το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.

Στη Σερβία η επέμβαση του ΝΑΤΟ και της ΕΕ για την ανατροπή του Σλ. Μιλόσεβιτς έχει πάρει απίστευτες διαστάσεις. Για να πετύχουν το στόχο τους έχουν χρηματοδοτήσει με εκατομμύρια δολάρια την «αντιπολίτευση», έχουν στήσει ραδιοφωνικούς και τηλεοπτικούς σταθμούς γύρω από τη Σερβία, στους οποίους έχουν προσλάβει «αντιφρονούντες», ενώ σαν έσχατο μέσο χρησιμοποιούν το απάνθρωπο μέτρο του εμπάργκο πετρελαίου με εξαίρεση τις πόλεις, τις οποίες ελέγχει η «αντιπολίτευση». Λένε στο λαό της Σερβίας: «Ρίξτε τον Μιλόσεβιτς αν δε θέλετε να πεθάνετε απ' το κρύο, κι από την πείνα». Αυτή είναι η «δημοκρατία» της Ευρωπαϊκής Ενωσης...

Στο Μαυροβούνιο οι ιθύνοντες της ΕΕ, όπως και ο Μίλο Τζουγκάνοβιτς, έχουν εγκαταλείψει προ καιρού τα προσχήματα. Εξαργυρώνοντας τη στάση που τήρησε κατά τη διάρκεια της ΝΑΤΟικής επιδρομής, ο πρόεδρος του Μαυροβουνίου με την αμέριστη οικονομική και πολιτική στήριξη των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, μεθοδεύει συστηματικά τη σύγκρουση με το Βελιγράδι και προετοιμάζει την ανεξαρτητοποίηση. Αποφάσισε να «κόψει» δικό του χαρτονόμισμα, το οποίο θα αποσυνδεθεί από το δηνάριο και θα συνδεθεί με το γερμανικό μάρκο. Ιδρυσε εθνοφυλακή υπό τις διαταγές τους, για να αντιμετωπίσει το γιουγκοσλαβικό στρατό. Θέλησε να θέσει υπό τον έλεγχό του όλες τις στρατηγικής σημασίας εγκαταστάσεις, όπως τα αεροδρόμια, θέτει τώρα ζήτημα δημοψηφίσματος για την ανεξαρτητοποίηση. Και όλα αυτά υπό τα χειροκροτήματα των ευρωπαίων «εταίρων» που γυαλίζουν ήδη τα όπλα τους για τη νέα επέμβαση. Και ακολουθεί από κοντά η Βοϊβοντίνα, την αυτονομία της οποίας ζήτησε ήδη του κοινοβούλιο της Ουγγαρίας.

Και να σκεφθεί κανείς ότι βρισκόμαστε μόνο στην αρχή της εφαρμογής του «Συμφώνου Σταθερότητας», ενός σχεδίου για την εδραίωση της ιμπεριαλιστικής ηγεμονίας της ΕΕ και των ΗΠΑ με τη μετατροπή ολόκληρης της Βαλκανικής σε ένα προτεκτοράτο, καταλύοντας την εθνική κυριαρχία, επιβάλλοντας τις «κατάλληλες» κυβερνήσεις και τις «κατάλληλες» πολιτικές, σ' όλους τους τομείς δηλαδή, τον οικονομικό, το στρατιωτικό και τον πολιτικό. Ενας εφιάλτης πάνω από τα Βαλκάνια και τους λαούς τους. Σ' αυτή την «επιχείρηση» ο κ. Σημίτης και η κυβέρνησή του, και μαζί μ' αυτούς η άρχουσα τάξη επιδιώκουν μια «ηγεμονική» θέση. Πρωταγωνιστές στο έγκλημα.