Οταν βρίσκονται στην αντιπολίτευση μοιράζουν γενικόλογες και ανέξοδες υποσχέσεις για ανάπτυξη της χώρας προς όφελος του λαού και, ιδιαίτερα, των ασθενέστερων. Οταν κερδίζουν τις εκλογές και κάθονται στις κυβερνητικές καρέκλες εφαρμόζουν την πολιτική των καπιταλιστικών αντιδραστικών διαρθρωτικών αλλαγών. Την πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων, της μονόπλευρης λιτότητας, της εμπορευματοποίησης, της ανταγωνιστικότητας, του τσεκουρώματος των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων, της στήριξης της επιχειρηματικότητας και των κερδών κλπ, κλπ. Και κάνουν τους πολλούς φτωχούς ακόμη περισσότερους και φτωχότερους και τους λίγους πλούσιους ακόμη πλουσιότερους.

Αυτή είναι η πορεία, χρόνια τώρα, της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Εχουν την ίδια ουσιαστικά πολιτική. Εκπροσωπούν τα ίδια ακριβώς ταξικά συμφέροντα. Και η μόνη ουσιαστική μεταξύ τους διαφορά βρίσκεται στην περιζήτητη κουτάλα της εξουσίας. Γι' αυτή «τσακώνονται». Γι' αυτή γίνονται οι κοκορομαχίες, οι κορόνες και οι μομφές. Κι όλ' αυτά έχουν αποδειχθεί στην πράξη και, μάλιστα, πολλές φορές. Αλλη μια απόδειξη προστίθεται τις μέρες αυτές, με τη συζήτηση στη Βουλή, σχετικά με την πρόταση μομφής του ΠΑΣΟΚ. Οι εργαζόμενοι και οι εργαζόμενες, οι νέοι και οι νέες, ιδιαίτερα όσοι πολλοί βασανίζονται καθημερινά, ζώντας στην ανασφάλεια και την αβεβαιότητα, έχουν την ευθύνη των ανάλογων αποφάσεων.