Την πίτα του έκοψε χτες ο ΕΟΤ με την παρουσία της υπουργού Τουριστικής Ανάπτυξης Φ. Πάλλης - Πετραλιά, η οποία ήταν πολύ χαρούμενη, ειδικά μιλώντας για τα έσοδα του τουρισμού. Το 2006, είπε, τα έσοδα αυξήθηκαν κατά 9% και έφτασαν τα 12 δισ. ευρώ, δηλαδή 1 δισ. ευρώ το μήνα για την ελληνική οικονομία, κατέληξε.

Ε, και; «Από πίτα που δεν τρως, τι σε νοιάζει κι αν καεί» λέει ο λαός. Μόνο που εδώ η «πίτα δεν καίγεται». Από αυτά τα 12 δισ. που εισρέουν και μπαίνουν στις τσέπες των επιχειρήσεων και των ιδιοκτητών τους, πολύ λίγα φτάνουν τελικά στους εργαζόμενους του κλάδου που βιώνουν σκληρές εργασιακές συνθήκες και εντεινόμενη συνεχώς εκμετάλλευση. Και όσα πάνε στο κράτος επαναδιοχετεύονται στις επιχειρήσεις, τις τουριστικές και άλλες για νέες επενδύσεις, νέα κέρδη. Ενας φαύλος κύκλος που αφήνει τα ψίχουλα να πέσουν έξω από αυτόν, αφού την πίτα την τρώνε οι επιχειρηματίες του χώρου.

Α! Υπάρχει και η απασχόληση θα πούνε κάποιοι. Ναι, υπάρχει, με τους όρους της βαριάς εκμετάλλευσης και της υποαπασχόλησης, της ανασφάλειας και της αβεβαιότητας, του ξεζουμίσματος και του ξεροκόμματου...