Εξοπλισμένοι με την πλούσια πείρα της μεγαλειώδους απεργιακής μάχης που έδωσαν πέρσι το Φλεβάρη και η οποία αποτέλεσε μεγάλη παρακαταθήκη συνολικά για την εργατική τάξη, οι ναυτεργάτες ήδη προετοιμάζονται για ακόμα πιο δυναμικό απεργιακό αγώνα ενάντια στο σύνολο της αντιλαϊκής εφοπλιστόδουλης πολιτικής, που τους πετά μαζικά έξω από τα καράβια και χτυπά κάθε κοινωνικοασφαλιστικό τους δικαίωμα.

Το βάρος της προετοιμασίας εκ των πραγμάτων πέφτει στις πλάτες των ταξικών δυνάμεων του συνδικαλιστικού κινήματος, που εκπροσωπούνται από τις ναυτεργατικές Ενώσεις ΠΕΜΕΝ, «ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ», οι οποίες καλούν τους ναυτεργάτες να προβάλουν το διεκδικητικό πλαίσιο που ανταποκρίνεται στις πραγματικές σύγχρονες ανάγκες τους. Η πλειοψηφία της ΠΝΟ, παρά το γεγονός ότι αναγκάστηκε κάτω από τις ίδιες τις εξελίξεις - που σηματοδοτούνται από την ενορχηστρωμένη σφοδρή επίθεση κυβέρνησης, εφοπλιστών σε βάρος του κλάδου - και τις έντονες πιέσεις των ναυτεργατών και των ταξικών δυνάμεών, να αποφασίσει απεργία στο τρίτο δεκαήμερο του Φλεβάρη, προβάλλει ένα διεκδικητικό πλαίσιο αναντίστοιχο των περιστάσεων, που δεν μπορεί να δώσει ουσιαστικό περιεχόμενο στην απεργία.

Οι άξονες αυτού του διεκδικητικού πλαισίου της πλειοψηφίας καθορίστηκαν χτες το πρωί στη διάρκεια της συνεδρίασης της πενταμελούς επιτροπής, η οποία εκλέχθηκε στα πλαίσια της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΠΝΟ για την προετοιμασία της απεργίας. Πρόκειται για πλαίσιο περιορισμένο, πολύ πίσω από τις πραγματικές ανάγκες των ναυτεργατών, ιδιαίτερα σε μια περίοδο που εντείνεται η ολομέτωπη επίθεση στα δικαιώματά τους.

Αλλωστε, ο ρόλος ορισμένων της πλειοψηφίας, όπως του προέδρου της Ενωσης Πλοιάρχων Ευαγ. Κούζιλου, είναι γνωστός. Η ομιλία του τελευταίου στη διάρκεια κοπής της πίτας της ΠΕΠΕΝ αποτελεί τουλάχιστον πρόκληση για τους ναυτεργάτες. Δεν του αρκεί που με τα νέα αντιναυτεργατικά μέτρα εντείνεται το πέταγμα των ναυτεργατών στη στεριά και πλήττεται καίρια το ΝΑΤ, με την απαλλαγή των εφοπλιστών από ασφαλιστικές εισφορές, αλλά λίγο πολύ ζητάει και άλλα, για να σταματήσουν «τα πολλά δισ. δολαρίων που θα μπορούσαν να επενδυθούν εδώ στην Ελλάδα να φεύγουν προς τα έξω, στα ξένα, σε μέρη που διαθέτουν ανάλογη πολιτική»!

Ο νέος απεργιακός αγώνας, που θα κληθούν να δώσουν οι ναυτεργάτες, αποκτά ιδιαίτερη σημασία συνολικότερα, καθώς αμφισβητείται για τους ναυτεργάτες το ίδιο το θεμελιώδες δικαίωμα της απεργίας, γενικότερα τα δημοκρατικά δικαιώματα και ελευθερίες και μάλιστα όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Η κυβέρνηση της ΝΔ, μετά την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, επέβαλε και επιμένει να έχει σε ισχύ σε βάρος των ναυτεργατών των ακτοπλοϊκών πλοίων το επαίσχυντο μέτρο της πολιτικής επιστράτευσης. Η βρετανική κυβέρνηση, όπως αναφέρεται σε έγγραφο της ΠΝΟ, «υποστηρίζει ότι η συλλογική δράση, περιλαμβανομένων απεργιών, δε συνιστά θεμελιώδες δικαίωμα στην ΕΕ» και ότι «πολλές κυβερνήσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης έχουν ήδη προβεί σε παρέμβαση στο Δικαστήριο Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων», προβάλλοντας παρόμοιο αίτημα!