Η ανάγκη, λοιπόν, της κερδοφορίας του κεφαλαίου, και η ένταση της εμπορευματοποίησης, ως διέξοδος στη συσσώρευση των κερδών, αποτελούν εδώ και δεκαετίες τον οδηγό για τις κυβερνήσεις τόσο του ΠΑΣΟΚ, όσο και της ΝΔ, και τις φέρνουν σε έναν αδιάκοπο «ανταγωνισμό» μεταξύ τους για το ποια θα εξυπηρετήσει καλύτερα αυτά τα συμφέροντα και στο ζήτημα των δασών και του φυσικού περιβάλλοντος.
Κάτω από αυτό το πρίσμα τα δύο κόμματα δρομολογούν (το 2001 το ΠΑΣΟΚ και σήμερα η ΝΔ) την αναθεώρηση διατάξεων του Συντάγματος, όπως το άρθρο 24 και το άρθρο 117, προκειμένου να επιταχύνουν τις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις που προϋποθέτουν την ιδιωτικοποίηση, τον αποχαρακτηρισμό, την εκχώρηση δημόσιων εκτάσεων, την εξασφάλιση της ανταποδοτικότητας σε κάθε δραστηριότητα στη γη, την ενίσχυση ουσιαστικά της κερδοσκοπίας και της επιχειρηματικής δραστηριότητας.
Για το λόγο αυτό, άλλωστε, οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, πριν από τις αναθεωρήσεις, αρνήθηκαν να υλοποιήσουν βασικές προβλέψεις του άρθρου 24 του Συντάγματος του 1975, όπως τη σύνταξη του Εθνικού Δασολογίου και τον Εθνικό Χωροταξικό Σχεδιασμό. Αντίθετα, αρκετές φορές επιχείρησαν να παρακάμψουν το άρθρο 24, που προέβλεπε ότι την ευθύνη της προστασίας των δασών και δασικών εκτάσεων, ανεξαρτήτως της ιδιοκτησιακής κατάστασης, έχει το κράτος. Είναι χαρακτηριστικοί, από την άποψη αυτή:
Το 2001 με τη συνταγματική αναθεώρηση του άρθρου 24 που προώθησε το ΠΑΣΟΚ δόθηκε το δικαίωμα στο κεφάλαιο να παρεμβαίνει στα δημόσια δάση και δασικές εκτάσεις, κατοχυρώθηκε συνταγματικά η ιδιωτικοποίηση των δασών και του φυσικού περιβάλλοντος. Αλλαξε ο ορισμός του δάσους και των δασικών εκτάσεων. Δόθηκε το δικαίωμα να νομιμοποιηθούν όλοι οι οικισμοί και οι εκτός σχεδίου παράνομες οικοδομήσεις, παρέχεται το δικαίωμα στους οικοδομικούς συνεταιρισμούς να χτίσουν ή να νομιμοποιήσουν όσα έχουν χτίσει μέσα σε δάση ή δασικές εκτάσεις.
Με το Νόμο 3208/2003 (που ψήφισε το ΠΑΣΟΚ και εφαρμόζει η ΝΔ) και ο οποίος συντάχτηκε κατ' επιταγήν της συνταγματικής αυτής αναθεώρησης του άρθρου 24, οδηγούνται, όπως υπολογίζουν οι δασολόγοι, σε αποχαρακτηρισμό 40-50 εκατομμύρια στρέμματα δασών και δασικών εκτάσεων.
Η νέα αναθεώρηση του άρθρου 24, σε συνδυασμό με το άρθρο 117, του Συντάγματος, που προωθεί τώρα η κυβέρνηση της ΝΔ, γενικεύει και διευκολύνει τον αποχαρακτηρισμό δασών και δασικών εκτάσεων και επιταχύνει την ιδιωτικοποίηση και εμπορευματοποίηση δημόσιας δασικής περιουσίας. Η πρόταση της ΝΔ για την αναθεώρηση των συγκεκριμένων αυτών άρθρων κινείται στους εξής άξονες:
Το ΚΚΕ είναι το μόνο κόμμα που αντιμετωπίζει τα δάση, τη χρήση γης, ως κοινωνικό αγαθό, στη βάση της κοινωνικής ιδιοκτησίας, και έτσι, από θέση αρχής, θεωρεί ότι ούτε το Σύνταγμα του 1975 παρείχε τις αναγκαίες προβλέψεις για την πλήρη προστασία τους. Και βέβαια σήμερα είναι αντίθετο προς την κατεύθυνση μιας τέτοιας αναθεώρησης που προωθεί η κυβέρνηση της ΝΔ, όπως με πλήρη συνέπεια καταψήφισε και την αναθεώρηση του άρθρου 24 που προώθησε το 2001 η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ.
Το ΚΚΕ, παλεύοντας κατά των αντιδραστικών αναθεωρήσεων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, αναδεικνύει την ανάγκη μιας άλλης δασικής πολιτικής για την κάλυψη του συνόλου των σύγχρονων λαϊκών αναγκών, που θα διαμορφώνεται με βάση ένα σύνολο κριτηρίων, οικονομικών, κοινωνικών, περιβαλλοντικών, τα οποία προϋποθέτουν διαφορετική οργάνωση της παραγωγής, ανατροπές στο χαρακτήρα της ιδιοκτησίας και της εξουσίας.
Η δασική πολιτική των λαϊκών αναγκών προϋποθέτει τα δάση να είναι κοινωνική ιδιοκτησία. Προϋποθέτει να υπάρχει κεντρικός σχεδιασμός από τη λαϊκή εξουσία και διαχείριση προς όφελος των λαϊκών αναγκών και της λαϊκής οικονομίας. Τότε μόνο τα δάση μπορούν να αξιοποιηθούν ως στοιχείο μιας φιλολαϊκής πολιτικής χρήσεων γης.