Τρίτη 9 Γενάρη 2007
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 3
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΑΛΕΚΑ ΠΑΠΑΡΗΓΑ
Στην Παλαιστίνη εγκληματούν το Ισραήλ και οι ιμπεριαλιστές

Σε συνέντευξη Τύπου σχετικά με την πρόσφατη επίσκεψη αντιπροσωπείας του Κόμματος στην Παλαιστίνη, καταδείχτηκαν οι άθλιες συνθήκες που διαβιεί ο παλαιστινιακός λαός, φυλακισμένος ουσιαστικά στο τείχος της ισραηλινής κατοχής

Μια από τις συναντήσεις της αντιπροσωπείας του ΚΚΕ με το Κόμμα του Λαού της Παλαιστίνης
Μια από τις συναντήσεις της αντιπροσωπείας του ΚΚΕ με το Κόμμα του Λαού της Παλαιστίνης
Με την ευκαιρία της συνάντησής της με τους εκπροσώπους του Τύπου στο πλαίσιο της συνέντευξης για την Παιδεία, η Αλέκα Παπαρήγα αναφέρθηκε και στην επίσκεψη αντιπροσωπείας του ΚΚΕ στην Παλαιστίνη την περασμένη βδομάδα, υπογραμμίζοντας, αφού ανέλυσε την κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει ο παλαιστινιακός λαός εξαιτίας της ισραηλινής και εν γένει ιμπεριαλιστικής επιθετικότητας, την ανάγκη της έκφρασης της μέγιστης δυνατής αλληλεγγύης προς αυτόν.

«Επιτρέψτε μου - τόνισε - να πω δυο λόγια σε ένα εντελώς διαφορετικό θέμα και κλίμα, αλλά το θεωρούμε υποχρέωσή μας από τη στιγμή που κάναμε ταξίδι στην Παλαιστίνη να μη σας καλέσουμε για μια δεύτερη συνέντευξη, να πούμε δυο λόγια.

Βέβαια στην Παλαιστίνη οι αντιπροσωπείες του Κόμματος πολύ συχνά πάνε, 1-2 φορές το χρόνο. Το ιδιαίτερο που υπάρχει αυτή τη φορά σε σχέση με τις τελευταίες επισκέψεις μας είναι το τείχος. Δεν είναι τελευταίο γεγονός, αλλά είναι αυτά που ζήσαμε αυτές τις μέρες στην Παλαιστίνη. Και λέω το τείχος με κεφαλαία.

Η τηλεόραση, τα μέσα ενημέρωσης, ο γραπτός Τύπος προβάλλουν κυρίως τις αντιθέσεις, που παίρνουν και τη μορφή ένοπλης σύγκρουσης, ανάμεσα στη Φατάχ και στη Χαμάς. Βεβαίως υπάρχει και αυτό το στοιχείο. Είναι λυπηρό, αναμφισβήτητα, αλλά στο κάτω κάτω δεν υπάρχει εθνικοαπελευθερωτικός αγώνας που δε διασχίζεται από ταξικές και πολιτικές αντιπαραθέσεις».

Εξήντα χρόνια κατοχής!

Σημείο του ισραηλινού τείχους στην περιοχή έξω από την Ιερουσαλήμ

Associated Press

Σημείο του ισραηλινού τείχους στην περιοχή έξω από την Ιερουσαλήμ
«Εμείς - συνέχισε η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ - δεν πήγαμε πάντως εκεί για να μπούμε στα εσωτερικά τους και να τους κάνουμε συστάσεις. Δεν είναι όμως αυτό το κυριότερο. Αυτά ας τα λύσουν μεταξύ τους. Πάρτε υπόψη ότι οι Παλαιστίνιοι δεν έχουν 4-5 χρόνια κατοχής, αλλά 60 χρόνια είναι στην ουσία. Από το '47 αυτός ο λαός υποφέρει. Αυτό λοιπόν που θέλουμε να υπογραμμίσουμε είναι το εξής: Το Ισραήλ χτίζει τείχος 680 χλμ. Εχει ήδη χτίσει το μισό, με κανονικούς τοίχους, τσιμεντένιους και με ηλεκτροφόρα καλώδια. Συνεχίζει και χτίζει το υπόλοιπο κομμάτι που είναι ήδη οριοθετημένο, έχουν μπει σύρματα, ηλεκτροφόρα καλώδια.

Καταλαβαίνετε ότι δεν πρόκειται για σύνορα πραγματικά ανάμεσα στις 2 χώρες, πρόκειται για πολιτικά σύνορα που αύριο θα γίνουν και πραγματικά σύνορα, γιατί έτσι προδιαγράφεται ποιο θα είναι το παλαιστινιακό κράτος. Δηλαδή κάποια καντόνια μέσα στο Ισραήλ. Πρόκειται για ένα τείχος το οποίο π.χ. σε ένα δήμο στην περιοχή της Βηθλεέμ, πήρε 10.000 στρέμματα που τα καλλιεργούσαν οι άνθρωποι, δηλαδή είχαν ελιές. Πήραν 10.000 στρέμματα αραβικά εντός του τείχους. Είναι πρόσθετη κατοχή αυτή και 9.500 στρέμματα από έναν γειτονικό δήμο της Βηθλεέμ.

Αυτό το τείχος είναι τόσο μεγάλο γιατί πάει δεξιά, αριστερά, μπαίνει μέσα σε σπίτια, χωρίζει οικογένειες. Για να πας από τη μια περιοχή στην άλλη, περνάς από checkpoint, έχουν κάνει σαν τα διόδια. Τα παιδιά για να πάνε στο σχολείο σε απόσταση 200 μέτρων, πρέπει να κάνουν 5 χλμ. από βουνά και λαγκάδια. Χώρισαν οικογένειες.

Είναι δηλαδή για να πάμε από εδώ στους Αμπελόκηπους να μη μπορούμε να πάμε ή να πρέπει να πάμε μέσω Λαμίας. Οι περισσότεροι Παλαιστίνιοι δούλευαν στο Ισραήλ. Δεν μπορούν πια να δουλέψουν. Τώρα απαγορεύεται, δεν μπαίνουν. Είδαμε με τα μάτια μας να κατεβάζουν ανθρώπους από τα πούλμαν που πήγαιναν από την Ιερουσαλήμ στη Βηθλεέμ, να τους κρατάνε στα διόδια, να κάνουν καψώνια.

Οι τουρίστες έπαψαν να πηγαίνουν στη Βηθλεέμ, που ζούσε η περιοχή αυτή από το θρησκευτικό τουρισμό. Διότι όταν πρέπει 10 φορές να σε κατεβάσουν από το πούλμαν, να σε χλευάσουν, να σου κάνουν καψώνια, το σκέφτεσαι. Μιλάμε για μια τραγική κατάσταση. Αυτός ο οικονομικός αποκλεισμός με πρόσχημα τη νίκη της Χαμάς στις εκλογές».

Θέλουν να υποτάξουν το λαό της Παλαιστίνης

Ακολούθως η Αλ. Παπαρήγα σημείωσε: «Εμείς κάναμε το εξής απλό ερώτημα. Καλά, πώς ζείτε; Δε δουλεύουν, πολλοί δεν μπορούν να μαζέψουν ούτε τις ελιές τους, να κάνουν το λάδι. Η απάντησή τους ήταν πως όσοι έχουν συγγενείς στο εξωτερικό, ζουν από τα εμβάσματα και από κει και πέρα από τις μη κυβερνητικές οργανώσεις οι οποίες κάνουν λέει κάποια φιλανθρωπία και πολλές από αυτές βέβαια με το αζημίωτο.

Ξέρετε πάρα πολύ καλά ότι ο καλύτερος τρόπος για να υποτάξεις ένα λαό είναι να τον έχεις να πεινάει και να πηγαίνεις να του δίνεις φιλανθρωπία. Δε θέλουμε να βάλουμε στο ίδιο τσουβάλι όλους όσοι προσφέρουν τη βοήθειά τους και την οικονομική τους αλληλεγγύη, αλλά υπάρχει και αυτό.

Και οι άνθρωποι σου λένε "εμείς δε θέλουμε φιλανθρωπία, εμείς θέλουμε να δουλέψουμε".

Επομένως το ζήτημα είναι το εξής. Εγκληματίες είναι το Ισραήλ μόνο; Το οποίο συνεχίζει τους εποικισμούς και κάθε εποικισμός φτάνει να κοστίζει όπως ο προϋπολογισμός της Ελλάδας. Δίνει μάλιστα και την ιδιότητα του Ισραηλίτη, του Εβραίου της διασποράς, για να τους φέρει μέσα στο Ισραήλ και να τους βάλει στους εποικισμούς γιατί πολλοί δεν έρχονται.

Και λέμε το εξής: Φταίει μόνο και εγκληματεί μόνο το Ισραήλ; Σαφώς όχι. Εγκληματεί αυτό που λέμε, εμείς δεν τον χρησιμοποιούμε αυτόν τον όρο, η Διεθνής κοινότητα, δηλαδή οι Ηνωμένες Πολιτείες που βεβαίως χρηματοδοτούν το Ισραήλ. Εγκληματεί η ΕΕ. Τι χρειάζεται; Η παγκόσμια καταδίκη του Ισραήλ. Πολιτική καταδίκη.

Δε λέμε να του κάνουν στρατιωτική επέμβαση. Δεν υπάρχουν κυρώσεις για το Ισραήλ;

Τι ζητάνε οι πολιτικές δυνάμεις εκεί; Πιάνονται και από τα μαλλιά τους και λένε να γίνει μια διεθνής διάσκεψη. Τους ρωτήσαμε: Ποιος να την κάνει; Ο ΟΗΕ. Τι να πουν και οι άνθρωποι βεβαίως; Κάποιος πρέπει να την κάνει. Ας την κάνει όποιος την κάνει. Ομως με ποια βάση; Τις αποφάσεις του ΟΗΕ και παίρνοντας υπόψη ότι εδώ μιλάμε για στρατό κατοχής.

Ολοι όσοι υποστηρίζουν, είτε λέγεται Φιλελεύθερη Διεθνής, είτε λέγεται Διεθνής Σοσιαλδημοκρατία, η οποία μάλιστα έχει και Πρόεδρο τον κ. Παπανδρέου, ότι πρέπει να επικρατήσει η σύνεση και η διαβούλευση, βεβαίως η πολιτική λύση αυτό προϋποθέτει, αλλά όχι βάζοντας στο ίδιο τσουβάλι τους Παλαιστίνιους με το Ισραήλ.

Πρέπει να σας πω ότι εμείς μιλώντας έτσι δεν είμαστε εναντίον των Ισραηλινών, εναντίον του λαού. Και ένα κράτος τέτοιο, το οποίο είναι τόσο στυγνό γύρω του, δεν μπορεί να είναι θετικό και φιλάνθρωπο για το λαό του. Και μέσα επιβάλλει πολιτική φιλελεύθερη και καταστολή.

Μάλιστα ακούσαμε από υπεύθυνα στόματα ότι όλο το κλίμα που δημιουργείται μέσα στο Ισραήλ είναι να επανακτηθεί το χαμένο γόητρο στο Λίβανο. Μας είπαν μάλιστα να μην αποκλείσουμε νέα επιδρομή στο Λίβανο τον επόμενο Ιούνη. Δεν ξέρουμε, οι άνθρωποι αλήθεια λένε, αλλά αν αυτό θα επιβεβαιωθεί».

Να γιγαντωθεί η γνήσια λαϊκή αλληλεγγύη

Καταλήγοντας υπογράμμισε: «Το τείχος θα έλεγα ότι είναι το τελειωτικό χτύπημα. Δεν είναι οι σφαίρες μόνο, που και αυτές υπάρχουν, είναι η μακρόχρονη κατάσταση αυτού του αποκλεισμού.

Για το 2007 έγιναν ήδη δυο επιδρομές τις μέρες που ήμασταν εμείς, μία στη Ραμάλα και μία στη Βηθλεέμ. Με νεκρούς στη Ραμάλα, με τραυματίες στη Βηθλεέμ.

Αλλά το κυριότερο, δεν υποτιμώ την επιδρομή, είναι αυτό το τείχος, το οποίο δεν μπορείς να πας παραπέρα. Ανθρωποι αποκλεισμένοι.

Η ελληνική κυβέρνηση και τα κόμματα δεν μπορεί να παίζουνε, λυπόμαστε για την κατάσταση, να επικρατήσει σύνεση κλπ. `Η, θα καταγγείλεις αυτή την κατάσταση και όσους τη στηρίζουν, ή θα είσαι με τους Παλαιστίνιους ή θα είσαι με το Ισραήλ. Αυτό είναι αντικειμενικό.

Εμείς είμαστε αλληλέγγυοι. Μπορεί να έχουμε άποψη και γνώμη αλλά δε μετράει το αν είναι στην κυβέρνηση η Χαμάς ή το τάδε ή το βήτα κόμμα κλπ.

Είναι ζητήματα, αλλά δεν καθορίζουμε τη στάση μας απέναντι στον παλαιστινιακό λαό από το ποιος είναι στην κυβέρνηση ή ποιος θα είναι στην κυβέρνηση ή ποιον θα θέλαμε εμείς στην κυβέρνηση. Ας τους αφήσουμε να το λύσουν οι ίδιοι.

Και θα έλεγα, αξίζουν τον κόπο οι επισκέψεις. Κόμματα, μαζικοί φορείς να εκφράσουν μια πραγματική και γνήσια αλληλεγγύη. Εδώ δε χρειάζεται ο θεωρητικός ανθρωπισμός. Εδώ χρειάζεται η πολιτική αλληλεγγύη με σαφείς θέσεις για το ποιος είναι ο εγκληματίας και ποιο είναι το θύμα, αλλιώς δε βοηθάμε.

Ειλικρινά να σας πω για να τελειώσω, είχα πάει το 2000 εν μέσω Ιντιφάντα, στην Παλαιστίνη. Μάλιστα την τελευταία στιγμή βομβάρδισαν το ξενοδοχείο που ήταν να πάμε, φύγαμε, πήγαμε σε άλλο, κοιμόμαστε και ακούγαμε τα όπλα, τους βομβαρδισμούς κλπ. Είναι χειρότερα τώρα.

Εχουμε όλοι πολλά βάσανα και πολλές έννοιες, αλλά δεν μπορεί το Παλαιστινιακό να ξεχαστεί, είναι γενικότερα ενταγμένο μέσα στα σχέδια της Μέσης Ανατολής και της περιοχής, είμαστε κι εμείς μπλεγμένοι. Και βεβαίως η κυβέρνηση δεν πρόκειται να κάνει κάτι διαφορετικό, από το να ακολουθεί τις υποκριτικές πολιτικές της ΕΕ σε αυτό το ζήτημα και να συμβαδίζει θα έλεγα και με τον Μπους και με την Κοντολίζα Ράις».


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ