Κυριακή 31 Δεκέμβρη 2006
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 9
ΕΝΘΕΤΗ ΕΚΔΟΣΗ: "7 ΜΕΡΕΣ ΜΑΖΙ"
ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ
Το πανόραμα της αντιδραστικής αναδιάρθρωσης στην Παιδεία*

Μέρος δέκατο

ΓΙΑ ΤΙΣ ΘΕΣΕΙΣ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ ΚΟΜΜΑΤΩΝ

Η αντιμετώπιση αυτής της βαθιά αντιδραστικής πολιτικής απαιτεί ρήξη με όλο το σύστημα επιβολής της, που εκτός από την κυβέρνηση της ΝΔ και την ΕΕ περιλαμβάνει και το ΠΑΣΟΚ. Το ΠΑΣΟΚ δεν ταυτίζεται μόνο σε όλα τα κεντρικά σημεία με την κυβέρνηση, αλλά πλειοδοτεί στην παρουσίαση της μεταρρυθμιστικής εκπαιδευτικής πολιτικής υπέρ του κεφαλαίου ως ριζοσπαστικής και ρηξικέλευθης, καταγγέλλοντας την κυβέρνηση για άτολμο και ανεπαρκή βηματισμό εξαιτίας του συντηρητισμού και του κρατισμού που τη διέπει. Οπως δηλώνει ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ: «Είμαστε δυο δρόμοι που τέμνονται (σημ. στην αναθεώρηση του όρθρου 16), αλλά πάνε σε διαφορετικές κατευθύνσεις... Η ΝΔ αποβλέπει στη χειραγώγηση της παιδείας, ενισχύοντας τον ασφυκτικό έλεγχο της κεντρικής διοίκησης πάνω της»1.

Συνήθως το ΠΑΣΟΚ προηγείται από τη ΝΔ στην επεξεργασία των αντιδραστικών εκπαιδευτικών θέσεων, όπως στις θέσεις του για την αναδιάρθρωση της Ανώτατης Εκπαίδευσης και το «Νέο Πανεπιστήμιο»2. Στις θέσεις αυτές προαναγγέλλεται το κυρίως περιεχόμενο του προσχεδίου για το Νόμο-Πλαίσιο σε μια κατεύθυνση όμως πλήρους αυτοτέλειας και ιδιωτικοποίησης των πανεπιστημίων. Οι θέσεις του ΠΑΣΟΚ για την Ανώτατη Εκπαίδευση προβλέπουν για παράδειγμα την κατάργηση του Ελεγκτικού Συνεδρίου για τον έλεγχο της νομιμότητας των δαπανών των ΑΕΙ και την αντικατάστασή του από ελέγχους του Σώματος Ορκωτών Λογιστών, όπως γίνεται στις Ανώνυμες Εταιρείες, καθώς και τη μετατροπή του δημοσιοϋπαλληλικού καθεστώτος του διοικητικού προσωπικού σε ιδιωτικό. Με άλλα λόγια, το ΠΑΣΟΚ προτείνει την κατάργηση της λειτουργίας των ανώτατων ιδρυμάτων ως ΝΠΔΔ! Ακόμη το ΠΑΣΟΚ προτείνει την άμεση υποβάθμιση των πανεπιστημιακών σπουδών με τη μετατροπή τους σε σπονδυλωτές, χύδην, μαθήσεις «για να μπορεί ο νέος», όπως ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ διευκρινίζει, «να δοκιμάζει στη διάρκεια των σπουδών του από σχολή σε σχολή, από πανεπιστήμιο σε πανεπιστήμιο, για να μπορεί να διαμορφώσει το δικό του μέλλον, το δικό του επάγγελμα, σύμφωνα με τις ανάγκες του, σύμφωνα με τις ανάγκες της οικονομίας και της κοινωνίας»3. Ακόμη το ΠΑΣΟΚ προτείνει τη συρρίκνωση του επιστημονικού περιεχομένου των σπουδών, προκειμένου να συμπληρωθούν «με δεξιότητες» του «μαθαίνω πώς να μαθαίνω», όπως οργάνωση της εργασίας, οργάνωση έργων, διαπραγματεύσεις, συνεργασία και ομαδική δουλιά, δημιουργικότητα και καινοτομία, γραπτή και προφορική επικοινωνία, διεθνής οπτική, διαμόρφωση μιας «κουλτούρας καινοτομίας», με όλα αυτά δηλαδή που θα βοηθήσουν το νέο απόφοιτο να συμμεριστεί σε βάθος τις απαιτήσεις του εργοδότη του.

Αντίστοιχα και πολύ πριν ολοκληρωθεί το πόρισμα της επιτροπής του ΕΣΥΠ για την αποκέντρωση των σχολείων, το ΠΑΣΟΚ έχει δημοσιεύσει σχέδιο πρότασής του για το «Ανοικτό στην Κοινωνία Σχολείο»4. Στο κείμενο αυτό η διεκδίκηση για ίσα δικαιώματα στη μόρφωση και στον κοινωνικό πλούτο αποκαλείται αυταπάτη και χίμαιρα και αντικαθίσταται με το αίτημα για «ίσες δυνατότητες και ίσες ευκαιρίες όχι μόνο στους ικανούς και προικισμένους, αλλά σε κάθε πολίτη σύμφωνα με τις δυνατότητες, τις κλίσεις και τις δεξιότητές του», σύνθημα που νομιμοποιεί τη μορφωτική και την κοινωνική ανισότητα στη βάση των χαρισμάτων που η Φύση μοιράζει ανισότιμα τάχα στους ανθρώπους. Η αποκέντρωση της εκπαίδευσης στις επιχειρήσεις, στο κείμενο αυτό, βαφτίζεται εύσχημα «δημοκρατική συμμετοχή» και η αξιολόγησή της με τα κριτήρια της αγοράς «κοινωνική λογοδοσία». Ως βασικότερες αδυναμίες του περιεχομένου της εκπαίδευσης σημειώνονται: «Η απουσία διαθεματικής προσέγγισης της γνώσης, η έλλειψη σύνδεσης της σχολικής γνώσης με την καθημερινή εμπειρία ζωής, καθώς και τις λεγόμενες "δεξιότητες ζωής" (δεξιότητες επικοινωνίας, κοινωνικότητα, συνεργασία, ανάπτυξη διερευνητικών ικανοτήτων κ.ά.) και κυρίως το να "μάθει κανείς πώς να μαθαίνει" και τέλος η "αδυναμία του σχολικού προγράμματος να παρέχει ευελιξία σε εξατομικευμένες προτιμήσεις ανάλογα με τις κλίσεις και τα ενδιαφέροντα του μαθητή"».

Για την αντιμετώπιση όλων αυτών και μια σειρά άλλων προβλημάτων του «παραδοσιακού σχολείου» και προπαντός για την ενίσχυση της «δημοκρατικής συμμετοχής» προτείνεται το «άνοιγμα» στη λήψη των αποφάσεων σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο, μέσα από την κοινωνική διαβούλευση και τον αρμονικό διάλογο των «κοινωνικών εταίρων» που είναι οι εκπαιδευτικοί, η μαθητική κοινότητα του Λυκείου, οι σύλλογοι γονέων, η Τοπική Αυτοδιοίκηση και οι παραγωγικοί και κοινωνικοί φορείς της περιοχής. Ολοι αυτοί ισότιμα δήθεν και δημιουργικά - μιας και τα συμφέροντά τους συμπίπτουν, συμπληρώνουμε εμείς - θα συναποφασίζουν για το τμήμα του προγράμματος σπουδών που δε θα ρυθμίζεται κεντρικά (30% όπως και στην πρόταση της επιτροπής του ΕΣΥΠ), τη χρηματοδότηση σχολικών υποδομών (μέχρις ενός σημείου), την επιλογή βοηθητικού διδακτικού προσωπικού, την επιλογή του εκπαιδευτικού υλικού, την αυτοαξιολόγηση της σχολικής μονάδας και την αξιοποίηση των υποδομών και του ανθρώπινου δυναμικού της για την εξυπηρέτηση της τοπικής κοινωνίας! Αντίστοιχα, σε επίπεδο νομού προβλέπεται η συγκρότηση Ειδικών Συντονιστικών Συμβουλίων με εκπροσώπους όλων των προαναφερόμενων «κοινωνικών εταίρων» και εκπρόσωπο του ΥΠΕΠΘ που θα αποφασίζουν για το μοντέλο διοίκησης και παιδαγωγικής καθοδήγησης του νομού (!) και την κατανομή των πόρων ανάλογα με το βαθμό προώθησης από την κάθε σχολική μονάδα των εθνικών και τοπικών στόχων. Είναι ολοφάνερο ότι σε ένα σχολείο που αναζητά χρηματοδότη για να επιβιώσει, απ' όλους αυτούς που δημοκρατικά και συμμετοχικά θα διαβουλεύονται, οι μόνοι τελικά που θα επιβάλλουν τη θέλησή τους δε θα είναι ούτε οι γονείς ούτε οι μαθητές ούτε τα εργατικά σωματεία, αλλά εκείνοι που έχουν την εξουσία και το χρήμα. Με άλλα λόγια, η πρόταση του ΠΑΣΟΚ προβάλλει με πιο επιθετικό τρόπο το πνεύμα και το περιεχόμενο της Εκθεσης του ΕΣΥΠ, επιχειρώντας μάλιστα να συγκαλύψει τον πραγματικό χαρακτήρα της αποκέντρωσης με το μανδύα του κοινωνικού διαλόγου και της συμμετοχής.

Σημειώσεις:

1. Ομιλία Γ. Παπανδρέου σε ημερίδα του ΠΑΣΟΚ με θέμα: «Νέα Γενιά και Αυτοδιοίκηση» 7.7.2006.

2. Εισηγητική ομιλία Μ. Δαμανάκη στη σύσκεψη του ΠΑΣΟΚ για το Νέο Πανεπιστήμιο, Ξενοδοχείο «Εσπέρια» 20.1.2006.

3. Ομιλία Γ. Παπανδρέου σε ημερίδα του ΠΑΣΟΚ με θέμα: «Νέα Γενιά και Αυτοδιοίκηση» 7.7.2006.

4. «Ανοικτό στην Κοινωνία Σχολείο». Συγγραφική ομάδα Μ. Δαμανάκη. Β. Κουλαϊδής, Α. Κόκκος, Κ. Λάμνιας, Κ. Δημόπουλος, Αθήνα, Ιανουάριος 2006.

*Το άρθρο αναδημοσιεύεται από την «Κομμουνιστική Επιθεώρηση» τεύχος 4-5 2006

Συνεχίζεται


Της
Ελένης ΜΗΛΙΑΡΟΝΙΚΟΛΑΚΗ*
* Η Ελένη Μηλιαρονικολάκη είναι μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και υπεύθυνη του Τμήματος Παιδείας της ΚΕ του Κόμματος


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ