Κυριακή 17 Δεκέμβρη 2006
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 5
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Πατριδογνωμόνιο
Η ... κονσόλα

Βλέπεις γύρω τις δημοσκοπήσεις, μυρίζεις τους εορταστικούς λόφους σκουπιδιών, διαβάζεις πως για να γλιτώσεις το 13ο μισθό δεν πρέπει να παλέψεις για να υπάρχει, αλλά πρέπει να τον ξοδέψεις μεμιάς για ν' αποκτήσεις τη μεγαλύτερη οθόνη της γειτονιάς... Ακούς ότι ο Αϊ - Βασίλης στο Bόρειο πόλο ξέμεινε από χιόνι και κλαίνε όσοι είχαν προγραμματίσει διακοπές στα σαλέ της Αυστρίας και της Ελβετίας. Σιγά σιγά έρχεται και πήζει η ειδησεογραφική μπαλαφάρα. Θα χορτάσει το μάτι αγίους σε πισίνες, σε τσίρκα, σε πλατείες, σε ληστείες!...

Ωρες ώρες αναρωτιέσαι πώς μπορεί αυτή η μαζική «μεταρρύθμιση της λογικής» να στέκει όπως ο δούλος κάτω απ' τον πέλεκυ του δημίου του μ' ένα τεράστιο χαμόγελο κι ανάλαφρη διάθεση μελλοθάνατου. Κι όμως, μέρος του μυστικού κρύβεται στην κονσόλα. Το κουτί παιχνιδιών, ένα είδος υπολογιστή προσιτό τεχνολογικώς και ακριβό ως προϊόν απ' τις δυο - τρεις μεγάλες πολυεθνικές. Είναι η κονσόλα των ψευδαισθήσεων, για την οποία ως και φόνοι γίνονται στις ΗΠΑ όταν βγει καινούριο μοντέλο και περιμένουν σαν τα πρόβατα στη σειρά χιλιάδες νέοι εργαζόμενοι δηλώνοντας «αξίζει να χάσω τη δουλιά μου για το καινούριο κουτί της "Μάικροσοφτ"»...

Αυτή η πλύση εγκεφάλου και η εκτόνωση της φυσικής αντίδρασης στα κοινωνικά και οικονομικά αδιέξοδα της εποχής είναι πεδίο αναζήτησης πολιτικών απαντήσεων εδώ και τώρα και μείζων πρόκληση για την πραγματική Αριστερά.

Η ...κονσόλα δεν είναι απλώς καταναλωτικό αγαθό πολυτελείας για τις μάζες των νέων. Είναι ανέλεγκτη διαδικασία εξάρτησης από μια φενάκη δυναμικής επικοινωνίας με το μέλλον. Είναι το παιχνίδι του εξομοιωτή που μετατρέπει σε ευτυχισμένο(;) έγκλειστο τον αποκομμένο απ' άλλους ανθρώπους άνθρωπο. Είναι εύκολο να γελάσει κανείς, να ξορκίσει, να βρίσει αυτή την καθόλου παιγνιώδη διασπορά του παιγνίου στο σύνολο της σκέψης όχι με στόχο την ανάταση ή την ανάπαυση, αλλά την αιχμαλωσία της. Είναι όμως σχεδόν ακατόρθωτο να μη δεις ή να περιφρονήσεις τη δύναμη της κονσόλας και το ...στρατό που διαμορφώνει. Αυτός ο στρατός κινείται στην ακινησία. Είναι ο εκφραστής της πολιτικής και κοινωνικής αδράνειας. Οι μεγαλωμένοι με κονσόλες παιγνίων, με εξομοιωτές δράσης, με τα γαλόνια των πενήντα «θριάμβων» που πετυχαίνουν τη μέρα κόντρα σε ηλεκτρονικά τέρατα, είναι εκείνη η κρίσιμη μάζα που αδυνατεί να υπερασπιστεί τον εαυτό της και νομίζει ότι θα ξορκίσει τα πραγματικά τέρατα της ζωής της με χάπενινγκ και παρτάκια χορηγημένα από τους πωλητές της κονσόλας.

Οχι ότι είναι εύκολο ν' απαντήσει κανείς στο πώς απελευθερώνεις τα μυαλά από την εξάρτηση. Αλλά, κι απ' την άλλη, σύντροφοι, και ειδικά εσείς οι νεότεροι, οι ΚΝίτες και οι ΚΝίτισσες, κάποια βραχύχρονου μέλλοντος στιγμή, σε κάθε μάχη για την Παιδεία πρέπει να επεξεργαστείτε πολιτικές «κονσόλας» που διευκολύνουν το εμπόριο του νου, σα σπάρτακοι ενάντια σ' αόρατα αφεντικά. Για να μπορούμε κι εμείς οι μεγαλύτεροι να συνομιλούμε με το μέλλον, με τα νιάτα, κατανοώντας τη μορφή του εφιάλτη που σκιάζει την ίδια τους τη σκέψη...


Της
Λιάνας ΚΑΝΕΛΛΗ


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ