Κυριακή 10 Δεκέμβρη 2006
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 17
ΡΕΠΟΡΤΑΖ
Τα δάση στους κερδοσκόπους

Η αναθεώρηση του άρθρου 24 αναδεικνύει τη σύγκρουση και στον τομέα των δασών των πολιτικών και των ταξικών συμφερόντων. Της εργατικής τάξης για την οποία η χρήση γης είναι κοινωνικό αγαθό και της αστικής τάξης για την οποία είναι εμπόρευμα. Η ατομική ιδιοκτησία στη γη με τη σοσιαλιστική ιδιοκτησία της. Η πολιτική ΠΑΣΟΚ και ΝΔ καθορίζεται από την αντίληψη ότι η χρήση τους είναι εμπόρευμα, επομένως και η ιδιοκτησία γης υπόκειται στους νόμους της καπιταλιστικής αγοράς. Η πολιτική αυτή εντείνει την εμπορευματοποίηση στο πλαίσιο της γενικότερης πολιτικής των ιδιωτικοποιήσεων, της ενίσχυσης της κερδοφορίας του κεφαλαίου, στο πλαίσιο της ΕΕ. Η γενίκευση της ιδιωτικοποίησης στη γη (αγορά γης, συμπράξεις, παραχώρηση για μακροχρόνια χρήση) είτε απευθείας προς το κεφάλαιο είτε με τη διαμεσολάβηση άλλων φορέων (Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων, Τοπικής Αυτοδιοίκησης κλπ.), ο περιορισμός της δημόσιας ιδιοκτησίας στη γη και της προστασίας και διαχείρισης των δασικών οικοσυστημάτων, είναι βασικός στόχος.

Το ΚΚΕ αντιμετωπίζει τα δάση, τη χρήση γης, ως κοινωνικό αγαθό, στη βάση της κοινωνικής ιδιοκτησίας. Η κοινωνική αξιοποίησή της (για την αγροτική παραγωγή, τον τουρισμό, την εξασφάλιση της λαϊκής στέγης, τη βιομηχανική παραγωγή, την εξασφάλιση υποδομών κοινωνικών υπηρεσιών κλπ.) προϋποθέτει την κοινωνική ιδιοκτησία της γης και τον κεντρικό σχεδιασμό. Σε αυτή τη βάση είναι αντίθετο στην αναθεώρηση του άρθρου 24.

Η ανάγκη κερδοφορίας του κεφαλαίου, η ένταση της εμπορευματοποίησης, η διέξοδος στη συσσώρευση κερδών οδηγεί για δεκαετίες τις κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και ΝΔ σε έναν διαρκή «ανταγωνισμό» για την εξυπηρέτηση αυτών των συμφερόντων. Είναι χαρακτηριστικό πως ενώ το άρθρο 24 του Συντάγματος του 1975 προέβλεπε ότι την ευθύνη της προστασίας των δασών και δασικών εκτάσεων, ανεξάρτητα ιδιοκτησιακής κατάστασης, είχε το κράτος, η πολιτική των κυβερνήσεων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ επιχειρούσε να παρακάμψει τους «περιορισμούς» του άρθρου 24, με τρεις νόμους: α) Το Ν. 998/79 (κυβέρνηση ΝΔ), μέσω του οποίου επιχειρήθηκε να χαρακτηριστούν ως «χορτολιβαδικά» 25 εκατομμύρια στρέμματα δασικών εκτάσεων και έτσι να αποδεσμευτούν από τη «δασική προστασία». Ο νόμος αυτός χαρακτηρίστηκε ως αντισυνταγματικός. β) Το Ν. 1734/87 «περί βοσκοτόπων» (κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ), με τον οποίο επιχειρήθηκε να αποχαρακτηριστούν 45 εκατομμύρια στρέμματα. γ) Το Ν. 3208/03 (κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ) ο οποίος έγινε κατ' επιταγή της αναθεώρησης του άρθρου 24 του Συντάγματος και με τις διατάξεις του, μέσω της αλλαγής του ορισμού του δάσους και δασικής έκτασης, οδήγησε σε νέους αποχαρακτηρισμούς (30-40 εκατομμυρίων στρεμμάτων).

Η κυβερνητική πολιτική της ΝΔ ως συνέχεια της πολιτικής του ΠΑΣΟΚ, εντάσσεται στο πλαίσιο της επιτάχυνσης των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων και της επέκτασης της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης της χρήσης γης. Η προώθηση ορισμένων καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων προϋποθέτει την ιδιωτικοποίηση, τον αποχαρακτηρισμό, την εκχώρηση δημόσιων εκτάσεων, την εξασφάλιση της ανταποδοτικότητας σε κάθε δραστηριότητα στη γη, την ενίσχυση ουσιαστικά της κερδοσκοπίας και της επιχειρηματικής δραστηριότητας. Είναι χαρακτηριστική η ομιλία του Κ. Καραμανλή στην Κοινοβουλευτική Ομάδα της ΝΔ για το σχετικό άρθρο ότι «Στόχος είναι η περαιτέρω προστασία εκτάσεων, οι οποίες ήταν δάση ή δασικές, κατά το χρόνο που άρχισε η εφαρμογή του Συντάγματος. (Ιούνης 1975)». Αυτή την ανάγκη εξυπηρετεί η νέα αναθεώρηση.

Οι συνταγματικές αναθεωρήσεις ΠΑΣΟΚ - ΝΔ

Με τη συνταγματική αναθεώρηση του ΠΑΣΟΚ δόθηκε το δικαίωμα στο κεφάλαιο να παρεμβαίνει στα δημόσια δάση και δασικές εκτάσεις, κατοχυρώθηκε συνταγματικά η ιδιωτικοποίηση των δασών και του φυσικού περιβάλλοντος. Αλλαξε ο ορισμός του δάσους με τον οποίο αποχαρακτηρίζονται περίπου 50 εκατομμύρια στρέμματα δασικών εκτάσεων. Κατοχυρώθηκε το λεγόμενο «δικαίωμα στην κατοικία» με το οποίο θα νομιμοποιηθούν όλοι οι οικισμοί και οι εκτός σχεδίου παράνομες οικοδομήσεις, θα έχουν το δικαίωμα να χτίσουν οι οικοδομικοί συνεταιρισμοί, και να νομιμοποιηθούν όσοι μέχρι σήμερα έχουν χτίσει μέσα σε δάση ή δασικές εκτάσεις, ενώ θα μπορεί κάποιος να χτίζει χρησιμοποιώντας αυτό το δικαίωμα ουσιαστικά σε βάρος πάλι των δασών.

Η αναθεώρηση της ΝΔ γενικεύει και διευκολύνει τον αποχαρακτηρισμό δασών και δασικών εκτάσεων και μέσω αυτού την ιδιωτικοποίηση δημόσιας δασικής περιουσίας. Διευρύνει τον αποχαρακτηρισμό και την αλλαγή χρήσης τους για λόγους χωροταξικού και οικιστικού σχεδιασμού, βάζοντας σε ίση μοίρα με την προστασία των δασών και δασικών εκτάσεων, το ευαίσθητο για το λαό δικαίωμα στην κατοικία, εξυπηρετώντας το μεγάλο κεφάλαιο. Επεκτείνει τη δυνατότητα αλλαγής χρήσης στα ιδιωτικά δάση και δασικές εκτάσεις (περίπου 20% της συνολικής έκτασης). Ετσι θα νομιμοποιηθούν όσοι από το 1945 μέχρι το 1975 έχουν χτίσει, καταπατήσει, εκχερσώσει δάση ή δασικές εκτάσεις.

Η στρατηγική διέξοδος

Αναδεικνύεται η ανάγκη άλλης δασικής πολιτικής για την κάλυψη του συνόλου των σύγχρονων λαϊκών αναγκών, που θα διαμορφώνεται με βάση ένα σύνολο κριτηρίων οικονομικών, κοινωνικών, περιβαλλοντικών, τα οποία προϋποθέτουν διαφορετική οργάνωση της παραγωγής, ανατροπές στο χαρακτήρα της ιδιοκτησίας και της εξουσίας.

Η δασική πολιτική των λαϊκών αναγκών προϋποθέτει δάση κοινωνική ιδιοκτησία, κεντρικό σχεδιασμό από τη λαϊκή εξουσία, διαχείριση προς όφελος των λαϊκών αναγκών και της λαϊκής οικονομίας. Τότε μόνο τα δάση και οι δασικές εκτάσεις μπορούν να αξιοποιηθούν προς όφελος των λαϊκών αναγκών, ως στοιχείο μιας φιλολαϊκής πολιτικής χρήσης γης.


Αντώνης ΡΑΛΛΑΤΟΣ
Δασολόγος, στέλεχος του ΚΚΕ


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ