Στο ελληνικό τμήμα θα παρουσιαστούν όλες οι φετινές ταινίες και τρία αφιερώματα: Αναδρομές στο έργο των σκηνοθετών Σταύρου Τσιώλη και Δήμου Θέου (12 και 5 ταινίες αντιστοίχως) και το αφιέρωμα «Σε ξένο τόπο: 50 χρόνια μετανάστευσης στον Ελληνικό Κινηματογράφο», με 29 ταινίες μεγάλου και μικρού μήκους, μυθοπλασίας και ντοκιμαντέρ. Προγραμματίζονται εκδηλώσεις και προβολές στη μνήμη του Αλέξη Δαμιανού, της πρώτης Ελληνίδας σκηνοθέτιδος Μαρίας Πλυτά και του σκηνοθέτη Γιάννη Φαφούτη. Φέτος στο ελληνικό τμήμα δημιουργείται νέο διαγωνιστικό τμήμα για τη σύγχρονη ελληνική ψηφιακή δημιουργία, με τίτλο «DigitalWave».

Η Ενωση Ελλήνων Σεναριογράφων διοργανώνει τιμητική εκδήλωση για τους σεναριογράφους Βαγγέλη Γκούφα, Πάνο Κοντέλη, Λάκη Μιχαηλίδη και Γιάννη Τζιώτη, ενώ η Πανελλήνια Ενωση Κριτικών Κινηματογράφου εκδήλωση για τα 30χρονά της, με παρουσίαση των 10 καλύτερων ελληνικών ταινιών. Τέλος, ο διευθυντής φωτογραφίας Νίκος Καβουκίδης θα παρουσιάσει εργαστήριο για τη φωτογραφία.

Το επίσημο διαγωνιστικό πρόγραμμα εντάσσεται στο διεθνές τμήμα του φεστιβάλ και συμμετέχουν 14 ταινίες μυθοπλασίας απ' όλο τον κόσμο, που θα διεκδικήσουν τον Χρυσό και Αργυρό Αλέξανδρο, (37.000 και 22.000 ευρώ) και ακόμη πέντε βραβεία. Οι 2 από αυτές τις ταινίες είναι ελληνικές, οι 4 σε παγκόσμια πρεμιέρα και άλλες 2 σε ευρωπαϊκή.

Στην τελετή έναρξης (17/11, 10 μ.μ., «Ολύμπιον») θα προβληθεί η ταινία «Βασίλισσα» του Στίβεν Φρίαρς και στην τελετή λήξης (26/11, 9 μ.μ., «Ολύμπιον») η ταινία του Αλέν Ρενέ «Ιδιωτικοί φόβοι σε δημόσιους χώρους».

Αφιερώματα: Πλήρης αναδρομή στο έργο του Βιμ Βέντερς με 27 ταινίες, παρόντος του ιδίου, ο οποίος θα παρουσιάσει και εργαστήριο μαζί με τον Βραζιλιάνο σκηνοθέτη Βάλτερ Σάλες («Ημερολόγια Μοτοσικλέτας»). Στο πλαίσιο του αφιερώματος θα υπάρχει έκθεση φωτογραφίας (17/11 - 3/1/2007, Μουσείο Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης) και ειδική έκδοση. Αφιέρωμα στο βραζιλιάνικο κινηματογράφο από τη δεκαετία του '60 μέχρι σήμερα, μέσα από 18 επιλεγμένες ταινίες. Αφιέρωμα στο Νέο Κινεζικό Κινηματογράφο με 23 ταινίες, όπου θα παρουσιαστούν ταινίες ανερχόμενων Κινέζων σκηνοθετών που δεν έχουν βρει διανομή στην Ευρώπη, αλλά και λιγότερα γνωστά έργα καταξιωμένων δημιουργών, που επίσης δεν έχουν προβληθεί εκτός της χώρας τους. Αναδρομή στο έργο του Τσέχου σκηνοθέτη Γιαν Σβανκμάγιερ. Αφιέρωμα στον Αμπντεραμάν Σισακό από τη Μαυριτανία, έναν σημαντικό εκπρόσωπο του αφρικανικού σινεμά και στον Αμερικανό Τζιμ Μακ Κέι, «αφανή ήρωα» του αμερικανικού ανεξάρτητου κινηματογράφου.

Για δεύτερη χρονιά θα «τρέξουν» τα τμήματα «Κάποιος να τους προσέχει» και «Νέοι Αμερικανοί», καθώς και το «παλιό» «Ματιές στα Βαλκάνια», με ειδικό αφιέρωμα στον Τούρκο δημιουργό Νουρί Μπιλγκέ Τζεϊλάν.

Νεοσύστατη είναι και η ενότητα «FOCUS» που κάθε χρόνο θα εστιάζει σε διαφορετικό θέμα και το «WORKS IN PROGRESS», ένα καθαρά επαγγελματικό τμήμα, ειδικά για βαλκανικές ταινίες που δεν έχουν λεφτά να ολοκληρωθούν και θα παρουσιάζονται αποσπάσματά τους προς αναζήτηση... ρευστού. Ανάλογης φύσης είναι και το «Industry Centre».

Η κυβέρνηση επιμένει στη βασική της επιλογή για μετατροπή της Ελλάδας σε μεγάλο «στούντιο» με φθηνό εργατικό δυναμικό για τα ξένα εξειδικευμένα συνεργεία των οπτικοακουστικών μονοπωλίων και με φθηνούς «κομπάρσους» τους Ελληνες ηθοποιούς, δίκην «δημιουργίας»... «κινηματογραφικής βιομηχανίας»!

Οι κινηματογραφιστές γνωρίζουν πολύ καλά αυτή την επιλογή από την εποχή της υφυπουργίας του Π. Τατούλη, επιλογή που εντάσσεται στο πρόγραμμα της ΝΔ και «πατά» στην αντιδραστική πολιτική της ΕΕ για τα οπτικοακουστικά, που προώθησε και το ΠΑΣΟΚ. Χτες, στη συνέντευξη Τύπου για το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, ο υπουργός Πολιτισμού, Γ. Βουλγαράκης, επανέλαβε ότι «η Ελλάδα προσφέρεται για να αναπτυχθεί μία σημαντική κινηματογραφική βιομηχανία». ΠΡΟΣΟΧΗ: Δεν εννοεί ελληνική «κινηματογραφική βιομηχανία». Αυτό το... διευκρίνισε λέγοντας: «Η πρώτη προϋπόθεση είναι να υπάρχουν τα κίνητρα για όσους επιθυμούν να γυρίσουν στην Ελλάδα ταινία, και γι' αυτούς που πιστεύουν ότι η Ελλάδα είναι ο χώρος όπου μπορεί να αναπτυχθεί αυτή η κινηματογραφική βιομηχανία». Δηλαδή τα ξένα μονοπώλια του οπτικοακουστικού τομέα. «Η δεύτερη προϋπόθεση είναι να υπάρξουν χορηγίες για να "περπατήσουν" κάποιες ταινίες». Και η τρίτη προϋπόθεση... «να υπάρχουν οργανωμένοι φορείς, τουλάχιστον σε κεντρικό επίπεδο, που να μπορούν να αναδείξουν αυτή τη μεγάλη προσπάθεια».

Για τις «χορηγίες» επανέλαβε την κατά 100% φοροαπαλλαγή των σχετικών ποσών. Για τις «διευκολύνσεις» στα μονοπώλια, ο Γ. Βουλγαράκης άρχισε να συγκρίνει τον κινηματογράφο με τον τουρισμό και τη ναυτιλία... «διότι η χώρα έχει το κατάλληλο περιβάλλον και διότι σήμερα διαθέτει πλέον την κατάλληλη υποδομή. Η χώρα διαθέτει σύγχρονα αεροδρόμια, σύγχρονα λιμάνια, δρόμους, έχει όλες τις απαραίτητες προϋποθέσεις, ώστε να μπορεί κανείς να συνθέσει ένα δίκτυο, το οποίο πολύ γρήγορα και άνετα θα μπορεί να μεταφέρει μηνύματα και να διευκολύνει εμπορικές πράξεις»! Και συνέχισε «ακάθεκτος»: «Και αυτό που χρειάζεται είναι η προικοδότηση, τρόπον τινά, όσων επιθυμούν να γυρίσουν στην Ελλάδα ταινίες»!

Η κυβέρνηση λοιπόν θέλει να «προικοδοτήσει» τα μονοπώλια και όχι τους Ελληνες κινηματογραφιστές. Οι τελευταίοι οφείλουν, έναντι καταρχήν της τέχνης τους και του ελληνικού λαού, να παλέψουν ενάντια στην εμπορευματοποίησή τους.